۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''المعجم'''، اثر ابوسعید احمد بن محمد بن زیاد ابن بشر (متوفی 340ق)، معروف به ابن اعرابی، مجموعه‌ای است از روایات و آثار که با تحقیق عبدالمحسن بن ابراهیم بن احمد حسینی به چاپ رسیده است. | '''المعجم'''، اثر [[ابن اعرابی، احمد بن محمد|ابوسعید احمد بن محمد بن زیاد ابن بشر]] (متوفی 340ق)، معروف به [[ابن اعرابی، احمد بن محمد|ابن اعرابی]]، مجموعه‌ای است از روایات و آثار که با تحقیق [[عبدالمحسن ابراهیم احمد حسینی|عبدالمحسن بن ابراهیم بن احمد حسینی]] به چاپ رسیده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب با مقدمه محقق آغاز گردیده و مطالب، دربردارنده مجموعاً 2460 روایت می‌باشد که در سه جلد، جای گرفته است. | کتاب با مقدمه محقق آغاز گردیده و مطالب، دربردارنده مجموعاً 2460 روایت می‌باشد که در سه جلد، جای گرفته است. | ||
محقق در تحقیق و تصحیح کتاب و تخریج روایات آن، از منابع ارزشمندی استفاده نموده که از جمله آنها، عبارتند از: «المسند الجامع» که محمود خلیل و مجموعه‌ای از همکارانش آن را تهیه نموده‌اند؛ تحقیقات ناصرالدین | محقق در تحقیق و تصحیح کتاب و تخریج روایات آن، از منابع ارزشمندی استفاده نموده که از جمله آنها، عبارتند از: «المسند الجامع» که محمود خلیل و مجموعه‌ای از همکارانش آن را تهیه نموده‌اند؛ تحقیقات [[البانی، محمد ناصرالدین|ناصرالدین البانی]]؛ تعلیقات سودمندی که بر «[[الإحسان بتقريب]]» [[ابن حبان، محمد بن حبان|ابن حبان]] و کتاب «[[مشكل الآثار]]» وی صورت گرفته است؛ رساله دکترای دکتر بلوشی<ref>مقدمه محقق، ج1، ص9- 10</ref>. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
محقق در مقدمه که در سال 1416ق/ 1995م نوشته شده، ضمن بیان علت انتخاب کتاب برای تحقیق و تصحیح<ref>مقدمه، ج1، ص5- 6</ref>، به توضیح و تشریح نحوه تحقیق کتاب پرداخته و به این نکته، اشاره نموده است که در تحقیق و تصحیح این اثر، از روش معمول در ضبط و تصحیح متون استفاده نموده و از مصادری که احادیث را از طریق ابن اعرابی اخذ نموده و یا با او در روایت و شیوخ مشارکت دارند، بهره برده است<ref>همان، ص6</ref>. وی اهتمام ویژه‌ای به ترجمه و شرح‌حال تمامی شیوخ مصنف داشته و به جرح و تعدیل ایشان پرداخته و در این راه، طریقه ایجاز را رعایت نموده است. از جمله این شیوخ، عبارتند از: احمد بن محمد بن نافع طحان اطروش، احمد بن یحیی بن خالد بن حیان رقی، ابوعبدالله محمد بن عصمه اطروش رملی، محمد بن اسحاق بن صباح صنعانی، ابراهیم بن راشد ادمی، احمد بن عبدالجبار عطاردی، بکر ابن سهل دمیاطی، بکر بن فرقد ابوامیه، حسین بن عبدالله ابن شاکر بوعلی وراق، حفص بن عمر رقی، ابوقالبه رقاشی و یحیی بن ابی‌طالب بغدادی<ref>ر.ک: همان، ص7- 9</ref>. در انتهای مقدمه، شرح‌حال تقریباً مفصلی از ابن اعرابی، ارائه گردیده است<ref>همان، ص17- 27</ref>. | محقق در مقدمه که در سال 1416ق/ 1995م نوشته شده، ضمن بیان علت انتخاب کتاب برای تحقیق و تصحیح<ref>مقدمه، ج1، ص5- 6</ref>، به توضیح و تشریح نحوه تحقیق کتاب پرداخته و به این نکته، اشاره نموده است که در تحقیق و تصحیح این اثر، از روش معمول در ضبط و تصحیح متون استفاده نموده و از مصادری که احادیث را از طریق ابن اعرابی اخذ نموده و یا با او در روایت و شیوخ مشارکت دارند، بهره برده است<ref>همان، ص6</ref>. وی اهتمام ویژه‌ای به ترجمه و شرح‌حال تمامی شیوخ مصنف داشته و به جرح و تعدیل ایشان پرداخته و در این راه، طریقه ایجاز را رعایت نموده است. از جمله این شیوخ، عبارتند از: احمد بن محمد بن نافع طحان اطروش، احمد بن یحیی بن خالد بن حیان رقی، ابوعبدالله محمد بن عصمه اطروش رملی، محمد بن اسحاق بن صباح صنعانی، ابراهیم بن راشد ادمی، احمد بن عبدالجبار عطاردی، بکر ابن سهل دمیاطی، بکر بن فرقد ابوامیه، حسین بن عبدالله ابن شاکر بوعلی وراق، حفص بن عمر رقی، ابوقالبه رقاشی و یحیی بن ابی‌طالب بغدادی<ref>ر.ک: همان، ص7- 9</ref>. در انتهای مقدمه، شرح‌حال تقریباً مفصلی از ابن اعرابی، ارائه گردیده است<ref>همان، ص17- 27</ref>. | ||
ابن اعرابی در این کتاب، به ذکر احادیث شیوخ خویش پرداخته و در این راه، از بعضی شیوخ خود، تعداد قابل‌توجهی روایت ذکر نموده و از بعضی شیوخ نیز به ذکر چند روایت، اکتفا کرده است. معجم او، یکی از مهم‌ترین منابع و مصادر تصنیفات و تألیفات پس از خویش می‌باشد که از جمله آنها، می‌توان به سنن بیهقی اشاره نمود<ref>همان، ص5</ref>. | [[ابن اعرابی، احمد بن محمد|ابن اعرابی]] در این کتاب، به ذکر احادیث شیوخ خویش پرداخته و در این راه، از بعضی شیوخ خود، تعداد قابل‌توجهی روایت ذکر نموده و از بعضی شیوخ نیز به ذکر چند روایت، اکتفا کرده است. معجم او، یکی از مهم‌ترین منابع و مصادر تصنیفات و تألیفات پس از خویش می‌باشد که از جمله آنها، می‌توان به سنن بیهقی اشاره نمود<ref>همان، ص5</ref>. | ||
به‌منظور آشنایی با محتوای کتاب، به برخی از روایات آن، اشاره می‌شود: به‌عنوان‌مثال، در روایتی از ابومعاویه ضریر، از عمرو بن مسلم صاحب مقصوره، از ابوحازم از انس بن مالک، چنین روایت شده است که: «کان النبی(ص) في حائط من حیطان الأنصار، فجاء أبوبکر فاستأذن فقال إإذن له بشره بالجنة، ثم جاء عمر فاستأذن فقال إإذن له و بشره بالجنة» (پیامبر(ص) در باغی از باغ‌های انصار بود که ابوبکر وارد شده و اذن دخول خواست، پیامبر(ص) به او اذن داده و به او، وعده بهشت داد، سپس عمر آمده و اذن دخول خواست، پیامبر(ص) به او اذن داده و به او، وعده بهشت داد)<ref>متن کتاب، ج1، ص48</ref>. | به‌منظور آشنایی با محتوای کتاب، به برخی از روایات آن، اشاره می‌شود: به‌عنوان‌مثال، در روایتی از ابومعاویه ضریر، از عمرو بن مسلم صاحب مقصوره، از ابوحازم از انس بن مالک، چنین روایت شده است که: «کان النبی(ص) في حائط من حیطان الأنصار، فجاء أبوبکر فاستأذن فقال إإذن له بشره بالجنة، ثم جاء عمر فاستأذن فقال إإذن له و بشره بالجنة» (پیامبر(ص) در باغی از باغ‌های انصار بود که ابوبکر وارد شده و اذن دخول خواست، پیامبر(ص) به او اذن داده و به او، وعده بهشت داد، سپس عمر آمده و اذن دخول خواست، پیامبر(ص) به او اذن داده و به او، وعده بهشت داد)<ref>متن کتاب، ج1، ص48</ref>. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||