|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[المناقب]]'''</big></div> | | <div class="boxTitle"><big>'''[[الأربعون حديثاَ]]'''</big></div> |
| [[پرونده:NUR01566J1.jpg|بندانگشتی|المناقب|175px]] | | [[پرونده:NUR10205J1.jpg|بندانگشتی|الأربعون حديثاَ|175px]] |
|
| |
|
| '''المناقب''' یا '''مناقب آل أبيطالب'''، اثر [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابوجعفر رشیدالدین محمد بن علی بن شهرآشوب سروی مازندرانی]](متوفی 588ق)، کتابی است که با استناد به منابع مهم علمای اهل سنت و شیعه به زبان عربی تدوین شده است. در این مجموعه، احادیثی که درباره فضایل و مناقب [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] و فرزندان وی نقل شده، گرد آمده است. | | '''الأربعون حديثا'''، اثر ابوالفضائل [[محمد بن الحسين الحارثى العاملى]]، معروف به [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهایى]]، برگزيده چهل حديث از پيامبر(ص) و ائمه(ع) مىباشد كه به زبان عربى و در سال 995ق، نوشته شده است. |
|
| |
|
| نویسنده در مقدمه، به طرق و منابع و مآخذ کتاب اشاره و صحت اسنادش را به بزرگترین کتابها و طرق عامه و خاصه منسوب میکند. سپس توضیح میدهد که چگونه در فضایی از نامهربانی و جفای مخالفان و کینهتوزان و ترس و عزلتگزینی دوستان و همراهان، شگفتزده از آن همه ستمها و انکارها پیرامون فضیلتهای اهلبیت(ع)، توانسته بهدور از تعصبهای جاهلانه و پیروی از انصاف، با دلایل روشن، سنت صحیح را آشکار کرده و بدعتها و خطاها را برملا ساخته و حق را یاری کند...
| | [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهایى]] در این اثر، در كنار گزينش ويژه اخبار و احاديث معصومين(ع) كه برای سطح عموم مردم قابل استفاده باشد، شرحى روان و كامل و گاهى تخصصى از روايات، در اختيار مخاطبين قرار داده است. |
|
| |
|
| بخش اول کتاب، درباره پیامبر ختمیمرتبت(ص) بوده و بخش دوم، درباره مقامات، فضایل، کرامتها و قضاوتهای [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] و ظلمها و مصیبتهای وارده بر ایشان و سایر ائمه(ع) است که به ترتیب زمانی اشاره شده است. بخش سوم، با احادیث پیامبر(ص) در مورد جانشینی [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] آغاز شده و در ادامه به فضایل معنوی و شجاعتهای آن حضرت و مقام و جایگاه ایشان در قیامت، اشاره شده است. در پایان به فضایل و زندگینامه حضرت زهرا(س) و نیز مباحثی پیرامون امامت فرزندان آن حضرت، پرداخته شده است. در بخش چهارم نیز احوالات، فضایل و زندگینامه بقیه امامان(ع) تا [[امام حسن عسکری(ع)]] بیان گردیده است...
| | روش وى در فقه الحديث، استفاده از آراى علماى كهن در لغت، ذكر نظريات ديگر بزرگان و حتى معاصرين در مفاهيم دينى و نقل و نقد آراى آنان است. |
|
| |
|
| <div class="mw-ui-button">[[المناقب|'''ادامه''']]</div> | | مؤلف در شرح حديث اول، مطالب مفيدى را در مورد حديث و روايت بيان كرده است كه بهاختصار، ذكر مىكنيم. او واژه حديث را در لغت، مرادف سخن دانسته و معتقد است از این جهت به آن حديث مىگويند كه بهتدريج و جزءبهجزء به وجود مىآيد و در اصطلاح، سخن خاصى است از پيامبر(ص) يا امام(ع) يا صحابى يا تابعى يا كسى كه در خط آنها گام برمىدارد و گفتار يا كردار يا تقرير آنها را حكايت مىكند. |
| | |
| | <div class="mw-ui-button">[[الأربعون حديثاَ|'''ادامه''']]</div> |