بلاغی، محمدجواد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
برخى از شاگردان ايشان عبارتند از: سيد [[مرعشی، شهاب‌الدین|شهاب‌الدين مرعشى نجفى]]، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]]، سيد هادى ميلانى، [[بحرالعلوم، محمد صادق|سيد محمدصادق بحرالعلوم]]، محمد مهدوى لاهيجى، [[محلاتی، ذبیح‌الله|ذبيح‌اللّه محلاّتى]]، محمدرضا طبسى نجفى، ميرزا محمدعلى مدرس خيابانى، سيد مرتضى لنگرودى و... | برخى از شاگردان ايشان عبارتند از: سيد [[مرعشی، شهاب‌الدین|شهاب‌الدين مرعشى نجفى]]، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]]، سيد هادى ميلانى، [[بحرالعلوم، محمد صادق|سيد محمدصادق بحرالعلوم]]، محمد مهدوى لاهيجى، [[محلاتی، ذبیح‌الله|ذبيح‌اللّه محلاّتى]]، محمدرضا طبسى نجفى، ميرزا محمدعلى مدرس خيابانى، سيد مرتضى لنگرودى و... | ||
== وفات == | |||
سرانجام اين دانشمند بزرگ در سال 1352ق، به ديار باقى شتافت. | |||
== آثار== | == آثار== | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۵: | ||
و... | و... | ||
علامه بلاغى، بر زبان‌هاى عربى، عبرى، انگليسى و فارسی به‌خوبى مسلط بود | علامه بلاغى، بر زبان‌هاى عربى، عبرى، انگليسى و فارسی به‌خوبى مسلط بود. | ||
نسخهٔ ۳ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۳۸
| نام | بلاغی، محمدجواد |
|---|---|
| نامهای دیگر | بلاغی، ج‍واد
ک‍ات‍ب الهدی ال‍ن‍ج‍ف‍ی محمدجواد ال‍ب‍لاغ‍ی |
| نام پدر | علامه شيخ حسن بلاغى |
| متولد | 1244 ش یا 1864 م |
| محل تولد | نجف اشرف |
| رحلت | 1312 ش یا 1352 ق یا 1933 م |
| اساتید | ميرزا محمدتقى شيرازى |
| برخی آثار | الهدی إلی دین المصطفی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00131AUTHORCODE |
محمدجواد بلاغى (1282-1352ق)، فقیه، اصولی، ادیب، مفسر عراقی که آثار متعددی در دفاع از اسلام و تشیع بر ضد یهود و مسیحیت و بابیت، بهائیت و وهابیت و رد شبهات و افترائات نگاشته است.
ولادت
در ماه رجب 1282ق، در يكى از محله‌هاى نجف (محله براق)، در خانه دانشمند عامل و روحانى فاضل، علامه شيخ حسن بلاغى، ديده به جهان گشود.
تحصیلات
وى پس از دوران كودكى، قدم به حوزه نجف نهاد و علوم مقدماتى را در حضور علماى نجف فراگرفت و تا 24سالگى از اساتيد بزرگ آن حوزه عظيم، استفاده‌هاى علمى و معنوى فراوانى برد.
در سال 1306ق، به شهر كاظمين رفت و مدت شش سال در اين شهر به تحصيل و تهذيب پرداخت و تا سال 1312ق، در آن شهر ماند. در سى‌سالگى به زادگاهش، نجف اشرف بازگشت و در درس سرآمدترين استوانه‌هاى علمى و عملى عصر خويش حاضر شد و به مدت 14 سال در آنجا به تحصيل علم و معنويت پرداخت.
علامه بلاغى در سال 1326ق، وارد شهر مقدس سامرا شد و در درس مرجع مجاهد و رهبر انقلابى ميرزا محمدتقى شيرازى شركت جست و به مدت ده سال از محضر وى استفاده برد.
او تا سن 54سالگى در درس ميرزاى شيرازى شركت نمود. از ديگر اساتيد ايشان مى‌توان به كسانى چون: شيخ محمد طه نجف، حاج آقا رضا همدانى، شيخ محمدكاظم خراسانى، سيد حسن صدرالدين كاظمى، شيخ محمدحسن مامقانى، ميرزا حسین نورى و سيد محمدحسن هاشم هندى غروى نام برد.
اين عالم وظيفه‌شناس كه از تبار روحانیتى بيدار و آگاه بود، در پى استقلال‌طلبى كشور عراق از يوغ استعمار انگليس، در سال 1336ق، براى بار دوم آهنگ شهر كاظمين كرد و به صف مجاهدان پيوست.
برخى از شاگردان ايشان عبارتند از: سيد شهاب‌الدين مرعشى نجفى، سيد ابوالقاسم خوئى، سيد هادى ميلانى، سيد محمدصادق بحرالعلوم، محمد مهدوى لاهيجى، ذبيح‌اللّه محلاّتى، محمدرضا طبسى نجفى، ميرزا محمدعلى مدرس خيابانى، سيد مرتضى لنگرودى و...
وفات
سرانجام اين دانشمند بزرگ در سال 1352ق، به ديار باقى شتافت.
آثار
آثار وى در زمينه‌هاى گوناگونى چون: فقه، تفسير، تاريخ، اصول فقه، عقايد و ردّ يهود و نصارا و ماديون و بابيّت و بهائيت تدوين يافته است:
- تفسير آلاء الرحمن؛
- الرحلة المدرسية؛
- الهدى إلى دين المصطفى؛
- التوحيد و التثليث؛
- أعاجيب الأكاذيب؛
- أنوار الهدى؛
- البلاغ المبين؛
- نصايح الهدى؛
- المسيح و الإنجيل؛
- نسمات الهدى؛
- مصباح الهدى؛
و...
علامه بلاغى، بر زبان‌هاى عربى، عبرى، انگليسى و فارسی به‌خوبى مسلط بود.