بایبوردی، مهرآفاق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
وى در سال 1340 براى تكميل تحصيلات خود به اتريش رفت و به مدت هشت سال در دانشگاه وين به تحصيل در رشته‌هاى شرق‌شناسى - روانشناسى - فلسفه و تربيت پرداخت و پايان‌نامه دكتراى خود را با عنوان «ايده بشريت و تأثير آن در تعليم و تربيت ایران» با درجه ممتاز از دانشگاه وين دريافت كرد. پس از بازگشت به ایران به تدريس در رشته‌هاى فلسفه و منطق در دبيرستان‌هاى آبادان و دانشسراى كارشناسى براى معلمان آبادان و خرمشهر و مديريت اين سازمان‌ها پرداخت. عمده فعالیت‌های ايشان در دو دهه اخير به تحقيق و بررسى در آثار عرفانى و فلسفى و ترجمه پژوهش‌هاى انديشمندان و شرق‌شناسان غرب اختصاص يافته است. | وى در سال 1340 براى تكميل تحصيلات خود به اتريش رفت و به مدت هشت سال در دانشگاه وين به تحصيل در رشته‌هاى شرق‌شناسى - روانشناسى - فلسفه و تربيت پرداخت و پايان‌نامه دكتراى خود را با عنوان «ايده بشريت و تأثير آن در تعليم و تربيت ایران» با درجه ممتاز از دانشگاه وين دريافت كرد. پس از بازگشت به ایران به تدريس در رشته‌هاى فلسفه و منطق در دبيرستان‌هاى آبادان و دانشسراى كارشناسى براى معلمان آبادان و خرمشهر و مديريت اين سازمان‌ها پرداخت. عمده فعالیت‌های ايشان در دو دهه اخير به تحقيق و بررسى در آثار عرفانى و فلسفى و ترجمه پژوهش‌هاى انديشمندان و شرق‌شناسان غرب اختصاص يافته است. | ||
== وفات == | |||
سرانجام ایشان در تاریخ 20 فروردین 1390 در بیمارستان نفت تهران بر اثر سرطان درگذشت. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
نسخهٔ ۲۳ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۲۴
| نام | بایبوردی، مهرآفاق |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1315ش |
| محل تولد | مراغه |
| رحلت | 1390ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | دریای جان سیری در آراء و احوال شیخ فریدالدین عطار نیشابوری |
| کد مؤلف | AUTHORCODE10145AUTHORCODE |
مهرآفاق بايبوردى (1315-1390ق)، مترجم معاصر، همسر محمدباقر آصف‌زاده پیشکسوت نقاش معاصر
ولادت
در مهرماه سال 1315ش در شهر مراغه به دنيا آمد.
تحصیلات
تحصيلات مقدماتى و دبيرستان را در شهرهاى اروميه و تهران به پايان برد. سپس از دانشكده ادبيات دانشگاه تهران به دريافت ليسانس در رشته زبان و ادبيات فارسی نايل آمد.
وى در سال 1340 براى تكميل تحصيلات خود به اتريش رفت و به مدت هشت سال در دانشگاه وين به تحصيل در رشته‌هاى شرق‌شناسى - روانشناسى - فلسفه و تربيت پرداخت و پايان‌نامه دكتراى خود را با عنوان «ايده بشريت و تأثير آن در تعليم و تربيت ایران» با درجه ممتاز از دانشگاه وين دريافت كرد. پس از بازگشت به ایران به تدريس در رشته‌هاى فلسفه و منطق در دبيرستان‌هاى آبادان و دانشسراى كارشناسى براى معلمان آبادان و خرمشهر و مديريت اين سازمان‌ها پرداخت. عمده فعالیت‌های ايشان در دو دهه اخير به تحقيق و بررسى در آثار عرفانى و فلسفى و ترجمه پژوهش‌هاى انديشمندان و شرق‌شناسان غرب اختصاص يافته است.
وفات
سرانجام ایشان در تاریخ 20 فروردین 1390 در بیمارستان نفت تهران بر اثر سرطان درگذشت.
آثار
از جمله مهم‌ترين آثار ايشان است:
1. ترجمه كتاب «بهاء ولد» نوشته فريتس ماير؛
2. ترجمه «درياى جان سيرى در آراء و احوال شيخ فريدالدين عطار نيشابورى» اثر هلموت ريتر؛
3. ترجمه «نقش تعليم و تربيت در جهان امروز» اثر ولفگانگ برزينكا نظريه‌پرداز آلمانى؛
4. ترجمه «جوانان در سن بلوغ» نوشته اليزابت پلاتنر روانپزشک آلمانى.
5. ترجمه «سنگ بناهاى معارف اسلامى» اثر فريتس ماير