باغندی، محمد بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
نسخهٔ ۲۰ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۰۱:۱۰
| نام | باغندی، محمد بن سلیمان |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | سلیمان |
| متولد | نامعلوم (حدود سال 200ق) |
| محل تولد | |
| رحلت | 283ق |
| اساتید | ابونعیم فضل بن دکین؛ حمیدی؛ قبیصه بن عقبه |
| برخی آثار | أمالي الباغندي |
| کد مؤلف | AUTHORCODE47917AUTHORCODE |
محمد بن سلیمان باغندی، (متوفی 283ق) از علما و راویان اهل سنت و صاحب کتاب «أمالی». درباره وی طعن‌هایی وارد شده است.
نام، نسب، تولد، وفات
نام کاملش محمد بن سلیمان بن حارث باغندی واسطی کبیر است. از میان تراجم‌نویسان، کسی متعرض تاریخ ولادتش نشده. خطیب بغدادی در تاریخش می‌نویسد وی در سال 283ق از دنیا رفت و ذهبی می‌نویسد وی در آن‌وقت حدود نود سال داشت. از جمع میان این دو می‌توان به این رسید که او در حوالی سال 200ق به دنیا آمده است.[۱]
اطلاعات علمی
اساتید
وی از بزرگان علما نقل حدیث کرده که از آنان می‌توان
- ابونعیم فضل بن دکین؛
- حمیدی؛
- قبیصه بن عقبه؛
- و...
را نام برد. وی غالباً در شیوخش با بخاری موافقت دارد و اغلب اسانیدش رباعی (چهارتایی) است.[۲]
شاگردان
از کسانی که از وی نقل حدیث کرده‌اند می‌توان:
- ابوداود سجستانی (سیستانی)؛
- پسرش ابوبکر باغندی؛
را نام برد. عمر وی طولانی بوده تا جایی که امثال: محاملی متوفی 330ق، ابوبکر شافعی متوفی 354ق، ابن اعرابی متوفی 341ق از وی نقل روایت کرده‌اند.[۳]
طعن‌هایی که به وی وارد شده
برخی، درباره ابوبکر باغندی، طعن‌هایی وارد کرده‌اند؛ مانند آنچه ابن ابوالفوارس درباره ضعیف‌الحدیث بودن، به وی نسبت داده. یا مثلاً دارقطنی از پسرش نقل کرده که وی پدرش را تکذیب می‌کرد. محمد بن عباس می‌گوید: بر ابن مناوی قرائت می‌شد و من شنیدم که: ابوبکر محمد بن سلیمان بن حارث واسطی معروف به باغندی... زنده‌ای چون مرده بود.
بااین‌همه، خطیب بغدادی در تاریخش، تضعیف درباره وی را رد کرده و می‌نویسد: باغندی را ضعیف دانسته‌اند؛ ولی من نمی‌دانم به چه دلیلی چنین نسبتی به وی داده‌اند. روایات وی مستقیم و سالم است و من در میان روایاتش، حدیث منکّری ندیدم. قصه تکذیب، که دارقطنی نقل کرده بود را هم، معلمی در «التنکیل» رد کرده. به‌هرحال ظاهر این است که راویان برای سماع حدیث، دورش جمع می‌شده‌اند و این نشانه اعتنا به روایات وی بوده است.[۴]
آثار
از جمله آثار وی می‌توان، کتاب أمالی وی را نام برد.[۵]
پانویس
منابع مقاله
اشرف صلاح علی، أمالی الباغندی، تألیف محمد بن سلیمان باغندی، مؤسسه قرطبه، اندلس، چاپ اول، 1417ق/ 1997م.