ابن سوده، محمدمهدی بن محمدطالب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |طالب | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |1220ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |مراکش | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" |1294 | | data-type="authorDeathDate" |1294 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |يازمى، بدرالدين حمومى و عبدالقادر كوهن | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوعيسى | '''ابوعيسى مهدى بن طالب (1220- 1294ق)'''، عالم، قاضی، مالکی مراکش، یکى از افراد شاخص خاندان ابن سوده است. | ||
==تولد== | ==تولد== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
وى نزد مشايخى چون يازمى، بدرالدين حمومى و عبدالقادر كوهن به تحصيل پرداخت، سپس قاضى مكناسه و زرهون گرديد. در 1269ق، به قصد حج راهى مشرق شد | وى نزد مشايخى چون يازمى، بدرالدين حمومى و عبدالقادر كوهن به تحصيل پرداخت، سپس قاضى مكناسه و زرهون گرديد. در 1269ق، به قصد حج راهى مشرق شد. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
عبدالكبير كتانى و ابوعبدالله محمد مدنى و جعفر كتانى از جمله شاگردان و راویان وى هستند. | عبدالكبير كتانى و ابوعبدالله محمد مدنى و جعفر كتانى از جمله شاگردان و راویان وى هستند. | ||
== وفات == | |||
در سال 1294ق، از دنيا رفت. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
از آثار او حاشيه‌اى بر «شرح السلم في المنطق» است كه به گفته [[زرکلی، خیرالدین|زركلى]] در دو جزء به چاپ رسيده است. وى همچنين رساله‌اى در تنظيم لشكر دارد كه آن را به درخواست ملك محمد رابع نوشته و نسخه‌اى از آن در کتابخانه احمديه فاس موجود است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1922 بیات، علی، ج 3، ص722 و 723]</ref>. | از آثار او حاشيه‌اى بر «شرح السلم في المنطق» است كه به گفته [[زرکلی، خیرالدین|زركلى]] در دو جزء به چاپ رسيده است. وى همچنين رساله‌اى در تنظيم لشكر دارد كه آن را به درخواست ملك محمد رابع نوشته و نسخه‌اى از آن در کتابخانه احمديه فاس موجود است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1922 بیات، علی، ج 3، ص722 و 723]</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۴۲
| نام | ابن سوده، محمد مهدی بن محمد طالب |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | طالب |
| متولد | 1220ق |
| محل تولد | مراکش |
| رحلت | 1294 ق |
| اساتید | يازمى، بدرالدين حمومى و عبدالقادر كوهن |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE13451AUTHORCODE |
ابوعيسى مهدى بن طالب (1220- 1294ق)، عالم، قاضی، مالکی مراکش، یکى از افراد شاخص خاندان ابن سوده است.
تولد
او در سال 1220ق، متولد شد (ابن سوده، عنوان افراد خاندانى از عالمان و قاضيان مالكى در مراكش، از اوايل سده 11 هجرى تا زمان كنونى است).
اساتید
وى نزد مشايخى چون يازمى، بدرالدين حمومى و عبدالقادر كوهن به تحصيل پرداخت، سپس قاضى مكناسه و زرهون گرديد. در 1269ق، به قصد حج راهى مشرق شد.
شاگردان
عبدالكبير كتانى و ابوعبدالله محمد مدنى و جعفر كتانى از جمله شاگردان و راویان وى هستند.
وفات
در سال 1294ق، از دنيا رفت.
آثار
از آثار او حاشيه‌اى بر «شرح السلم في المنطق» است كه به گفته زركلى در دو جزء به چاپ رسيده است. وى همچنين رساله‌اى در تنظيم لشكر دارد كه آن را به درخواست ملك محمد رابع نوشته و نسخه‌اى از آن در کتابخانه احمديه فاس موجود است.[۱].
پانویس
منابع مقاله