ابن عظم، جمیل بن مصطفی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |مصطفی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |1352ق یا 1933م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''جمیل بن مصطفى بن محمد حافظ بن عبدالله بن محمد بن اسماعيل العظم'''، ملقب به '''ابن عظم'''، از اديبان دمشق و از اعضاى «المجمع العلمی العربي» بود. وى به سال 1290ق در اسلامبول متولد شد و در پنج‌سالگى پدر خود را از دست داد و با خانواده خود به دمشق آمد و زبان فارسی و تركى را آموخت. او خطى زيبا داشت و نوشته‌هاى نظم و نثر او نیکو بود و مدتى روزنامه‌نگارى مى‌كرد و در شعر و ادب و خوشنویسى، به مقام ارجمندى رسيد. وى به سال 1352ق در دمشق درگذشت. از جمله آثار او مى‌توان به تأليفات زير اشاره نمود: | '''جمیل بن مصطفى بن محمد حافظ بن عبدالله بن محمد بن اسماعيل العظم''' (1290-1352ق)، ملقب به '''ابن عظم'''، از اديبان دمشق و از اعضاى «المجمع العلمی العربي» بود. | ||
== ولادت == | |||
وى به سال 1290ق در اسلامبول متولد شد و در پنج‌سالگى پدر خود را از دست داد و با خانواده خود به دمشق آمد و زبان فارسی و تركى را آموخت. او خطى زيبا داشت و نوشته‌هاى نظم و نثر او نیکو بود و مدتى روزنامه‌نگارى مى‌كرد و در شعر و ادب و خوشنویسى، به مقام ارجمندى رسيد. | |||
== وفات == | |||
وى به سال 1352ق در دمشق درگذشت. | |||
== آثار == | |||
از جمله آثار او مى‌توان به تأليفات زير اشاره نمود: | |||
#عقود الجوهر في تراجم؛ | #عقود الجوهر في تراجم؛ | ||
| خط ۵۳: | خط ۶۲: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
نسخهٔ ۶ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۵
| نام | عظم، جمیل |
|---|---|
| نام‌های دیگر | عظم، جمیل بن مصطفی ب‍ک
جمیل العظم جمیل بك العظم ابن العظم، جمیل بن مصطفی |
| نام پدر | مصطفی |
| متولد | 1873 م |
| محل تولد | دمشق |
| رحلت | 1352ق یا 1933م |
| اساتید | |
| برخی آثار | السر المصون ذيل علی كشف الظنون |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01889AUTHORCODE |
جمیل بن مصطفى بن محمد حافظ بن عبدالله بن محمد بن اسماعيل العظم (1290-1352ق)، ملقب به ابن عظم، از اديبان دمشق و از اعضاى «المجمع العلمی العربي» بود.
ولادت
وى به سال 1290ق در اسلامبول متولد شد و در پنج‌سالگى پدر خود را از دست داد و با خانواده خود به دمشق آمد و زبان فارسی و تركى را آموخت. او خطى زيبا داشت و نوشته‌هاى نظم و نثر او نیکو بود و مدتى روزنامه‌نگارى مى‌كرد و در شعر و ادب و خوشنویسى، به مقام ارجمندى رسيد.
وفات
وى به سال 1352ق در دمشق درگذشت.
آثار
از جمله آثار او مى‌توان به تأليفات زير اشاره نمود:
- عقود الجوهر في تراجم؛
- تفريج الشدة في تشطير البردة
- ديوان العرب (ناتمام)؛
- قاموس التراجم (ناتمام)؛
- التذكرة الجامعة
- قاموس الأسماء (فرهنگ اسامى عربى و معادل‌هاى تركى و فارسی آنها)؛
- الماضي و الحال (در شرح حال مردم عثمانى)؛
- رحلة إفريقية (تأليف صادق پاشا مؤيد كه ابن عظم آن را از تركى به عربى ترجمه كرده است)؛
- عقود النجوم؛
- فهرس الخزانة العظيمة؛
- فهرس كتب منتخبة من خزائن الكتب الكائنة في إستانبول؛
- السر المصون (ذيل كشف الظنون).[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: چترايى عزيزآبادى، مهرداد، 1387، ص308
منابع مقاله
چترايى عزيزآبادى، مهرداد، «نقد و بررسى: انتشار ذيلى تازه بر كشف الظنون»، برگرفته از پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: آينه میراث، شماره 42، پاييز 1387، (11 صفحه، از 305 تا 315).