امالی (ابهام‌‌زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۳: خط ۳۳:


    *[[رأب الصدع|أمالي احمد بن عيسی]] یکی از مشهورترین کتب زیدیه و مجموعه روایات [[احمد بن عيسي|احمد بن عیسی]] (متوفی 247ق) به قلم امام زیدیه محمد بن منصور مرادی کوفی (متوفی 290ق) است. از این اثر با عنوان «العلوم» یا «بدائع الأنوار في محاسن الآثار» نیز یاد شده است. [[مويد صنعاني، علي بن اسماعيل|علی بن اسماعیل بن عبدالله مؤید صنعانی]]، این کتاب را تحقیق کرده و بر آن شرحی نوشته و نام «رَأب الصَدْع» را برای آن برگزیده است.
    *[[رأب الصدع|أمالي احمد بن عيسی]] یکی از مشهورترین کتب زیدیه و مجموعه روایات [[احمد بن عيسي|احمد بن عیسی]] (متوفی 247ق) به قلم امام زیدیه محمد بن منصور مرادی کوفی (متوفی 290ق) است. از این اثر با عنوان «العلوم» یا «بدائع الأنوار في محاسن الآثار» نیز یاد شده است. [[مويد صنعاني، علي بن اسماعيل|علی بن اسماعیل بن عبدالله مؤید صنعانی]]، این کتاب را تحقیق کرده و بر آن شرحی نوشته و نام «رَأب الصَدْع» را برای آن برگزیده است.
    *[[أمالي الباغندي]] تألیف [[باغندی، محمد بن سلیمان|ابوبکر محمد بن سیلمان باغندی]] (متوفی 283ق)، کتابی است یک‌جلدی به زبان عربی با موضوع روایات اسلامی اهل تسنن. این اثر به تحقیق [[اشرف صلاح علی]] رسیده است.




    [[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی]]
    [[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی]]

    نسخهٔ ‏۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۴۶

    ألامالی: امالى، جمع املا است و در اصطلاح، كتابى را گويند كه استاد تقرير كند و شاگردان بنويسند. این لفظ ممکن است بر یکی از عناوین زیر اشاره داشته باشد:



    • امالی شيخ صدوق اثر ابوجعفر محمد بن على بن حسین بن موسى بن بابويه قمى، معروف به شيخ صدوق، از جمله كتبى است كه حاوى روايات و مباحثی در عرصه‌هاى مختلف اخلاقى، نقل فضايل اهل‌بيت(ع)، مسائل تاريخى، اجتماعى و... مى‌باشد.




    • الأمالی (یحیی بن حسین) نوشته یکی از علمای زیدی مذهب مشتمل بر احاديثى با مضمون اعتقادى و اخلاقى از ديدگاه زيدى







    • أمالي احمد بن عيسی یکی از مشهورترین کتب زیدیه و مجموعه روایات احمد بن عیسی (متوفی 247ق) به قلم امام زیدیه محمد بن منصور مرادی کوفی (متوفی 290ق) است. از این اثر با عنوان «العلوم» یا «بدائع الأنوار في محاسن الآثار» نیز یاد شده است. علی بن اسماعیل بن عبدالله مؤید صنعانی، این کتاب را تحقیق کرده و بر آن شرحی نوشته و نام «رَأب الصَدْع» را برای آن برگزیده است.