دليل الهدی في فقه العزاء: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = NUR13703J1.jpg | عنوان = ‏دليل الهدی في فقه العزاء | عنوا...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    }}  
    }}  
       
       
    این عنوان فاقد مقاله است، خوب است که شما دست‌به‌قلم شده و برای آن مقاله‌ای بنویسید.
    '''دليل الهدی في فقه العزاء'''، اثر فقیه و مجتهد معاصر شیعی علی‌اکبر سیفی مازندرانی، در تبیین مشروعیت اقامه عزای حسینی و رد شبهات وهابیت در این موضوع به زبان عربی به رشته تحریر درآمده است.


    لطفا قبل از نوشتن، [[شیوه‌نامه ویکی‌نور]] را به دقت مطالعه کنید.
    ==ساختار==
    کتاب مشتمل بر مقدمه ناشر و مؤلف و چند عنوان کلی در تبیین استحباب اقامه عزای حسینی و مباحث پیرامون آن است. موضوع موردبحث در هر یک از عناوین در قالبی مستدل ارائه شده است.
     
    ==گزارش محتوا==
    نویسنده در این کتاب مباحث حکم فتوایی و حکم حکومتی ولایی را مورد تحقیق و بررسی قرار داده تا پس‌ازآن جهت‌گیری شرع را نسبت به پدیده عزا به شکل عام و عزای امام حسین(ع) به شکل خاص روشن نماید و افترائات وهابیان و وسوسه وسوسه‌گران در ماتم سید نبیین(ص) و عترت طاهرینش(ع) را رد کند<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص3</ref>‏.
     
    وی همچنین پس از اشاره‌اش به اهداف نهضت جاودان حسینی در عبودیت خداوند یکتا و اجتناب از عبادت طاغوت‌ها و اقامه سنت و نابودی بدعت و امر به معروف و نهی از منکر و طلب اصلاح بنیادین در حیات اجتماعی و احقاق حقوق در آن و دفاع از مبدأ امامت شرعی -که نظم امت و وحدت آن است- فلسفه عزای حسینی را از خلال بیان قاعده تعظیم شعائر و دیدگاه فقهی در عزای امام حسین(ع) و اقامه ماتم و مظاهر حزن و انشاد شعر و گریه کردن و گریاندن و جزع و ندبه و... تبیین نموده است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>‏.
     
    و نیز به مواردی از شیوه‌هایی افراطی عزاداری که سبب وهن اسلام عزیز و مذهب شیعه شده اشاره کرده که اگرچه حرام نیست، اما مخالف احتیاط است و روشی است که دشمنان دین برای ضربه به درون اسلام و متهم کردنش به وحشی‌گری و قساوت و خرافه از آن سوء استفاده کرده‌اند<ref>ر.ک: همان</ref>‏.
     
    بنابراین کتاب حاضر کوششی مختصر و مفید در توضیح راه‌های علمی فقهی برای اثبات استحباب اقامه عزای حسینی است. این استحباب، از خلال مطالعات موضوعی و تحقیق در نصوص متواتر، اثبات شده است. این اثر همچنین متکفل تبیین ضرورت فن تحقیق فقهی برای حل معارضات این نصوص و چگونگی جمع بین آنهاست<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>‏.
     
    آیت‌الله سیفی مازندرانی موضوع حکم ولایی را این‌گونه توضیح می‌دهد: اگر از ولی امر مسلمین –یعنی فقیهی که متصدی حکومت و رهبری امت است- حکم حکومتی ولایی بر اساس مصالح اسلام و مسلمین و حفظ مذهب صادر شود، مبنی بر این‌که مثلاً برخی از انواع تعزیه که موهن مذهب است ممنوع است، در نظر شارع مقدس بر جمیع مکلفین شیعه پیروی از آن حکم و اطاعت ولی امر -خواه مقلد او باشند یا مقلد سایر فقهای عظام باشند- واجب است؛ بلکه بر دیگر فقها نیز اطاعت ولی امر و پیروی از حکمش در آن مورد و مانند آن از مسائل اختلافی اجتماعی و سیاسی لازم است <ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص13-12</ref>‏. بر این موضوع ادله چهارگانه کتاب، سنت، اجماع و عقل دلالت دارد که به اجمال در کتاب تبیین شده است و تفصیل بیشتر آن به کتاب «دليل تحرير الوسيلة في ولاية الفقيه» ارجاع داده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص36-35</ref>‏.
     
    به اعتقاد وی اهداف عالی که اساس شعائر حسینی بر اساس آن شکل گرفته عبارتند از:
    # عبودیت خداوند متعال و اجتناب از هر طاغوت مستکبر.
    # اقامه حدود الهی و سنت نبوی(ص) و ممانعت از اجرای اوامر طاغوت مفسد مهلک.
    # امر به معروف و نهی از منکر که قرآن مجید امر به آن کرده است و آن را وجه امتیاز امت محمد(ص) بر سایر امت‌های انبیای گذشته دانسته است.
    # طلب اصلاح در اجتماع مؤمنین و تطهیر آنان از آلودگی معاصی و قبایح و زشتی‌های اخلاقی.
    # احقاق حق و ابطال باطل.
    # دفاع از حریم ولایت و امت<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص9-6</ref>‏.
     
    وی در تبیین فلسفه عزای حسین چنین می‌نویسد: از برکات و آثار مهم مترتب بر مجالس عزای حسینی آگاهی‌بخشی امت اسلامی -بلکه هر انسان آزاده با وجدان بیدار- بر اهداف متعالی الهی و ارزشمند انسانی است که اساس شعائر حسینی است... با عزای حسینی در ماه محرم و روز عاشورا خون مؤمنین بلکه هر انسان آزاده‌ای بر ضد فساد و عصیان و جور و ظلم به ندای «یا لثارات الحسین» به جوش می‌آید؛ و از اینجا بر ما واجب است که از حماسی بودن هیئات عزای حسینی و نشاط معنوی آنها پاسداری کنیم و از نفوذ عوامل زوال حماسی بودن و حرارت آن جلوگیری کنیم<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>‏.
     
    وهابیت ادعا می‌کند که بزرگداشت نبی و اوصیای الهی بدعت و شرک و عبادت ایشان است. این ادعا اتهامی بیش نیست و پایه و اساسی ندارد؛ چراکه کسانی که مراسم بزرگداشت برپا می‌کنند معتقدند نبی(ص) و اوصیاء طاهرینش بندگان خداوند هستند و در نمازهای یومیه در هر روز و شب بارها به این موضوع شهادت می‌دهند. ایشان تنها با این کار بنای بر تعظیم شعائر اللهی و اعتلاء کلمه اسلام دارند و شکی نیست که این از مصادیق آیه شریفه «و من یعظم شعائر الله، فانها من تقوی القلوب»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص49-48</ref>‏.
     
    ==وضعیت کتاب==
    مستندات مطالب و ارجاعات مفیدی در پاورقی‌های کتاب ذکر شده است. فهرست مطالب نیز در انتهای کتاب آمده است.
     
    ==پانویس ==
    <references/>
     
    ==منابع مقاله==
    مقدمه و متن کتاب.  


    == وابسته‌ها ==  
    == وابسته‌ها ==  

    نسخهٔ ‏۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۲۹

    ‏دليل الهدی في فقه العزاء
    دليل الهدی في فقه العزاء
    پدیدآورانسیفی، علی‌اکبر (نویسنده)
    ناشرجماعة المدرسين في الحوزة العلمية بقم. مؤسسة النشر الإسلامي
    مکان نشرايران - قم
    سال نشر1429ق
    شابک978-964-470-905-0
    زبانعربی
    تعداد جلد1

    دليل الهدی في فقه العزاء، اثر فقیه و مجتهد معاصر شیعی علی‌اکبر سیفی مازندرانی، در تبیین مشروعیت اقامه عزای حسینی و رد شبهات وهابیت در این موضوع به زبان عربی به رشته تحریر درآمده است.

    ساختار

    کتاب مشتمل بر مقدمه ناشر و مؤلف و چند عنوان کلی در تبیین استحباب اقامه عزای حسینی و مباحث پیرامون آن است. موضوع موردبحث در هر یک از عناوین در قالبی مستدل ارائه شده است.

    گزارش محتوا

    نویسنده در این کتاب مباحث حکم فتوایی و حکم حکومتی ولایی را مورد تحقیق و بررسی قرار داده تا پس‌ازآن جهت‌گیری شرع را نسبت به پدیده عزا به شکل عام و عزای امام حسین(ع) به شکل خاص روشن نماید و افترائات وهابیان و وسوسه وسوسه‌گران در ماتم سید نبیین(ص) و عترت طاهرینش(ع) را رد کند[۱]‏.

    وی همچنین پس از اشاره‌اش به اهداف نهضت جاودان حسینی در عبودیت خداوند یکتا و اجتناب از عبادت طاغوت‌ها و اقامه سنت و نابودی بدعت و امر به معروف و نهی از منکر و طلب اصلاح بنیادین در حیات اجتماعی و احقاق حقوق در آن و دفاع از مبدأ امامت شرعی -که نظم امت و وحدت آن است- فلسفه عزای حسینی را از خلال بیان قاعده تعظیم شعائر و دیدگاه فقهی در عزای امام حسین(ع) و اقامه ماتم و مظاهر حزن و انشاد شعر و گریه کردن و گریاندن و جزع و ندبه و... تبیین نموده است[۲]‏.

    و نیز به مواردی از شیوه‌هایی افراطی عزاداری که سبب وهن اسلام عزیز و مذهب شیعه شده اشاره کرده که اگرچه حرام نیست، اما مخالف احتیاط است و روشی است که دشمنان دین برای ضربه به درون اسلام و متهم کردنش به وحشی‌گری و قساوت و خرافه از آن سوء استفاده کرده‌اند[۳]‏.

    بنابراین کتاب حاضر کوششی مختصر و مفید در توضیح راه‌های علمی فقهی برای اثبات استحباب اقامه عزای حسینی است. این استحباب، از خلال مطالعات موضوعی و تحقیق در نصوص متواتر، اثبات شده است. این اثر همچنین متکفل تبیین ضرورت فن تحقیق فقهی برای حل معارضات این نصوص و چگونگی جمع بین آنهاست[۴]‏.

    آیت‌الله سیفی مازندرانی موضوع حکم ولایی را این‌گونه توضیح می‌دهد: اگر از ولی امر مسلمین –یعنی فقیهی که متصدی حکومت و رهبری امت است- حکم حکومتی ولایی بر اساس مصالح اسلام و مسلمین و حفظ مذهب صادر شود، مبنی بر این‌که مثلاً برخی از انواع تعزیه که موهن مذهب است ممنوع است، در نظر شارع مقدس بر جمیع مکلفین شیعه پیروی از آن حکم و اطاعت ولی امر -خواه مقلد او باشند یا مقلد سایر فقهای عظام باشند- واجب است؛ بلکه بر دیگر فقها نیز اطاعت ولی امر و پیروی از حکمش در آن مورد و مانند آن از مسائل اختلافی اجتماعی و سیاسی لازم است [۵]‏. بر این موضوع ادله چهارگانه کتاب، سنت، اجماع و عقل دلالت دارد که به اجمال در کتاب تبیین شده است و تفصیل بیشتر آن به کتاب «دليل تحرير الوسيلة في ولاية الفقيه» ارجاع داده است[۶]‏.

    به اعتقاد وی اهداف عالی که اساس شعائر حسینی بر اساس آن شکل گرفته عبارتند از:

    1. عبودیت خداوند متعال و اجتناب از هر طاغوت مستکبر.
    2. اقامه حدود الهی و سنت نبوی(ص) و ممانعت از اجرای اوامر طاغوت مفسد مهلک.
    3. امر به معروف و نهی از منکر که قرآن مجید امر به آن کرده است و آن را وجه امتیاز امت محمد(ص) بر سایر امت‌های انبیای گذشته دانسته است.
    4. طلب اصلاح در اجتماع مؤمنین و تطهیر آنان از آلودگی معاصی و قبایح و زشتی‌های اخلاقی.
    5. احقاق حق و ابطال باطل.
    6. دفاع از حریم ولایت و امت[۷]‏.

    وی در تبیین فلسفه عزای حسین چنین می‌نویسد: از برکات و آثار مهم مترتب بر مجالس عزای حسینی آگاهی‌بخشی امت اسلامی -بلکه هر انسان آزاده با وجدان بیدار- بر اهداف متعالی الهی و ارزشمند انسانی است که اساس شعائر حسینی است... با عزای حسینی در ماه محرم و روز عاشورا خون مؤمنین بلکه هر انسان آزاده‌ای بر ضد فساد و عصیان و جور و ظلم به ندای «یا لثارات الحسین» به جوش می‌آید؛ و از اینجا بر ما واجب است که از حماسی بودن هیئات عزای حسینی و نشاط معنوی آنها پاسداری کنیم و از نفوذ عوامل زوال حماسی بودن و حرارت آن جلوگیری کنیم[۸]‏.

    وهابیت ادعا می‌کند که بزرگداشت نبی و اوصیای الهی بدعت و شرک و عبادت ایشان است. این ادعا اتهامی بیش نیست و پایه و اساسی ندارد؛ چراکه کسانی که مراسم بزرگداشت برپا می‌کنند معتقدند نبی(ص) و اوصیاء طاهرینش بندگان خداوند هستند و در نمازهای یومیه در هر روز و شب بارها به این موضوع شهادت می‌دهند. ایشان تنها با این کار بنای بر تعظیم شعائر اللهی و اعتلاء کلمه اسلام دارند و شکی نیست که این از مصادیق آیه شریفه «و من یعظم شعائر الله، فانها من تقوی القلوب»[۹]‏.

    وضعیت کتاب

    مستندات مطالب و ارجاعات مفیدی در پاورقی‌های کتاب ذکر شده است. فهرست مطالب نیز در انتهای کتاب آمده است.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه ناشر، ص3
    2. ر.ک: همان، ص4
    3. ر.ک: همان
    4. ر.ک: همان، ص4
    5. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص13-12
    6. ر.ک: متن کتاب، ص36-35
    7. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص9-6
    8. ر.ک: همان، ص11
    9. ر.ک: متن کتاب، ص49-48

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها