ابوزهره، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مدرك' به 'مدرک ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |احمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد بن احمد بن مصطفی''' معروف به '''محمد ابوزهره''' فقیه، مورخ و | '''محمد بن احمد بن مصطفی''' معروف به '''محمد ابوزهره''' فقیه، مورخ و متکلم، قرآن پژوه معاصر مصری قرن چهاردهم قمری، داراى تاليفات فراوانى در علوم قرآنی | ||
==تولد== | ==تولد== | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وى در سال 1395 ه.ق درگذشت | وى در سال 1395 ه.ق درگذشت. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
نسخهٔ ۲۹ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۵۷
| نام | ابوزهره، محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | احمد |
| متولد | 1316 ه.ق |
| محل تولد | مصر |
| رحلت | 1395 ق یا 1974 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | المعجزة الکبری القرآن |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01566AUTHORCODE |
محمد بن احمد بن مصطفی معروف به محمد ابوزهره فقیه، مورخ و متکلم، قرآن پژوه معاصر مصری قرن چهاردهم قمری، داراى تاليفات فراوانى در علوم قرآنی
تولد
در سال 1316 ه.ق در شهر «محلة الكبرى» واقع در غرب مصر در به دنيا آمد.
تحصیلات
او در همان دوران كودكى قرآن را حفظ كرد و پس از آن به آموختن علوم شرعى، عربى، انسانى و تجربى پرداخت.در سال 1331 ه.ق در شهر طنطا به «الجامع الاحمدى» پيوست و سه سال در آنجا دانش آموخت و در سال 1334 ه.ق در مدرسۀ «القضاء الشرعى» به تحصيل مشغول و در سال 1344 ه.ق از آنجا فارغ التحصيل شد.و در عين حال در سال 1346 ه.ق از «دارالعلوم» مدرک ديپلم گرفت.
تدریس
زندگانى علمى ابوزهرة در حقيقت از سال 1346 ه.ق آغاز شد كه در مدرسۀ «القضاء الشرعى» و «دارالعلوم» به تدريس علوم شريعت و زبان عربى پرداخت.در اثر نبوغ فكرى و پيشرفت كم نظير علمى در سال 1351 ه.ق به دانشكدۀ اصول دين،یکى از سه دانشكدۀ آن زمان در «الأزهر» منتقل شد و در آنجا به اصول سخنورى، جدل، تاريخ اديان و ملل و نمل تعيين شده كه در همین دوره در مباحث پيش گفته کتاب‌هایى را هم تأليف كرد.در سال 1354 ه.ق با حفظ مقام استادى در دانشكدۀ اصول دين و در دانشكدۀ حقوق به تدريس مشغول شد و سلسله مراتب استادى را در آنجا طى كرد و در سال 1377 ه.ق بازنشسته شد اما از تدريس كناره نگرفت و در «انجمن عالى پژوهشهاى عربى» مشغول به تدريس شد(بدون منبع).
وفات
وى در سال 1395 ه.ق درگذشت.
آثار
بیش از چهل تألیف ارزشمند از وی به یادگار مانده است که بعضی از آنها به زبان‌های دیگری نیز ترجمه شده و برخی نیز مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. آثار او در موضوعهای فقه، اصول، تاریخ، رجال، کلام، علوم قرآنی، و نیز مسائل سیاسی - اجتماعی عصر حاضر از تنوع خاصی برخوردار است؛ اما اصلی ترین موضوع کتاب‌های ابوزهره فقه است. بخشی از این کتاب‌ها متون تدریسی وی بوده که بعدها به صورت کتاب عرضه شده است. بخشی از آثار مؤلف نیز در زمینه علم کالم و مباحث مربوط به فرقه‌های اسلامی است.
کلام
- بخش نخست تاریخ المذاهب الاسلامیة؛
- العقیده الاسلامیة؛
- تاریخ الجدل.
ادیان
- مقارنات الادیان؛
- الدیانات القدیمة؛
محاضرات فی النصرانیة و الدعوة الی الاسلام.
تاریخ پیامبران
- خاتم النبیین(ص).
علوم قرآنی
- المعجزة الکبری.
مباحث اجتماعی
- فی المجتمع الاسلامی؛
- تنظیم الاسلام للمجتمع؛
- التکافل الاجتاعی فی الاسلام
- المجتمع الاسلامی فی ظل الاسلام؛
- العلاقات الدولیة.
فقه
- بحوث فی الربا؛
- احکام الترکات و المواریث؛
- المیراث عند الجعفریة؛
- شرح قانون الوصیة؛
- تنظیم الاسرة و تنظیم النسل؛
- الملکیة و نظریة العقد؛
- الولایة علی النفس؛
- محاضرات فی الوقف؛
- محاضرات فی عقد الزواج و آثاره؛
- العقوبة فی الفقه الاسلامی؛
- الاحوال الشخصیة؛
- الفقه الاسلامی.
اصول
- علم الاصول الفقه.
متفرقه
- الخطابة اصولها و تاریخها[۱].
پانویس
- ↑ ایمانی، علیرضا، ص11-12
منابع مقاله
ایمانی، علیرضا، تاریخ مذاهب اسلامی، ترجمه «تاریخ المذاهب الاسلامیه» تألیف محمد ابوزهره، قم، مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب، چاپ اول، 1384ش
وابسته‌ها
تاریخ المذاهب الإسلامیة في السياسة و العقائد و تاریخ المذاهب الفقهیة
دراسات فی الادیان مقارنات الادیان (الدیانات القدیمیه) محاضرات فی النصرانیه الدعوه الی الاسلام
خاتم پیامبران صلی‌الله‌علیه‌وآله و سلم
خاتم النبیین صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم
الجریمه و العقوبه فی الفقه الاسلامی
إبن حنبل حياته و عصره - آراؤه و فقهه
الإمام زيد حياته و عصره - آراؤه و فقهه
امام جعفر صادق رضی‌الله‌عنه و دیدگاه‌های فقهی ایشان از دیدگاه اهل سنت