امامی خوانساری، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |آیت‌الله ملاّ محمّد على نجفى خوانسارى | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |1312ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |1400ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |حاج شيخ على قمى | ||
آیت‌الله سيد حسين اشكورى | |||
آیت‌الله ميرزا محمّد نائينى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۷: | خط ۴۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''شيخ محمّد امامى نجفى خوانسارى''' در شب جمعه ماه رجب 1312ق در نجف اشرف و در خاندان علم و فضيلت و تقوا ديده به جهان گشود. | '''شيخ محمّد امامى نجفى خوانسارى''' (1312-1400ق)، در شب جمعه ماه رجب 1312ق در نجف اشرف و در خاندان علم و فضيلت و تقوا ديده به جهان گشود. | ||
پدرش مرحوم آیت‌الله ملاّ محمّد على نجفى خوانسارى، از علماى بزرگ روزگار بود كه در شب جمعه، ليلة الرغائب، سوم رجب 1332 وفات يافت و در صحن مطهر اميرمؤمنان(ع) مدفون گرديد. والده ايشان نيز زنى پارسا، عالمه و عابده بود كه هاجر خاتون نام داشت و در صحن شريف اميرمؤمنان(ع)، زير ناودان طلا مدفون است. | پدرش مرحوم آیت‌الله ملاّ محمّد على نجفى خوانسارى، از علماى بزرگ روزگار بود كه در شب جمعه، ليلة الرغائب، سوم رجب 1332 وفات يافت و در صحن مطهر اميرمؤمنان(ع) مدفون گرديد. والده ايشان نيز زنى پارسا، عالمه و عابده بود كه هاجر خاتون نام داشت و در صحن شريف اميرمؤمنان(ع)، زير ناودان طلا مدفون است. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۷: | ||
جدّ مادرى وى، علاّمه ميرزا احمد كاشانى، معروف به فيضى بود كه در فقه و اصول تأليفاتى داشت و به سال 1286ق در نجف اشرف رحلت كرد. او از نوادگان محقّق شهير [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]](ره) بود و به افتخار شاگردى علاّمه [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]](ره) نيز نائل آمد. | جدّ مادرى وى، علاّمه ميرزا احمد كاشانى، معروف به فيضى بود كه در فقه و اصول تأليفاتى داشت و به سال 1286ق در نجف اشرف رحلت كرد. او از نوادگان محقّق شهير [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]](ره) بود و به افتخار شاگردى علاّمه [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]](ره) نيز نائل آمد. | ||
محمد پس از فراگيرى مقدمات، به منظور احاطه بر علوم عقلى و نقلى در محضر اساتيد نامدارى حضور يافت. وى بخشى از جلد پنجم كتاب شرح لمعه و اندكى از [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] مرحوم [[شيخ انصارى]] را در محضر پدر بزرگوارش فراگرفت و بخشى از كتاب قوانين را نيز در محضر عالم وارسته، حاج شيخ على قمى آموخت. همچنين براى فراگيرى كتاب [[جامع السعادات]] مرحوم | == تحصیلات == | ||
محمد پس از فراگيرى مقدمات، به منظور احاطه بر علوم عقلى و نقلى در محضر اساتيد نامدارى حضور يافت. وى بخشى از جلد پنجم كتاب شرح لمعه و اندكى از [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] مرحوم [[شيخ انصارى]] را در محضر پدر بزرگوارش فراگرفت و بخشى از كتاب قوانين را نيز در محضر عالم وارسته، حاج شيخ على قمى آموخت. همچنين براى فراگيرى كتاب [[جامع السعادات]] [[نراقی، مهدی بن ابی‌ذر|مرحوم نراقى]]، صبح‌ها پس از اداى فريضه دقايقى را به حضور ايشان مشرف مى‌شد و از علم وافر و انفاس قدسيه آن بزرگوار بهره مى‌گرفت. از ديگر اساتيد ايشان آیت‌الله سيد حسين اشكورى (متوفاى 1349ق) بود كه وى [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد آن مرحوم فراگرفت. | |||
او با بهره‌مندى از ذهن خلاق، هوش سرشار و درك عميق خود توانست مراتب ترقى علمى را به سرعت طى كند و به مقام استادى نائل گردد، چندان كه در سنّ 16 سالگى تدريس شرح لمعه را آغاز كرد، حال آن‌كه خود در مقام آموختن، تنها صفحاتى معدود از آن را نزد استاد فراگرفته بود. در ادامه، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]، [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و كفاية را نيز در روزگار جوانى به نحو احسن تدريس نمود و در وادى حكمت و كلام نيز بى‌آنكه در محضر استادى زانو زده باشد، اسفار و شرح منظومه مرحوم سبزوارى و شرح تجريد را تدريس مى‌كرد. مدت دو سال نيز دروس خارج فقه و اصول را در محضر آیت‌الله ميرزا محمّد نائينى فراگرفت و از جانب ايشان به كسب اجازه اجتهاد نائل گشت. | او با بهره‌مندى از ذهن خلاق، هوش سرشار و درك عميق خود توانست مراتب ترقى علمى را به سرعت طى كند و به مقام استادى نائل گردد، چندان كه در سنّ 16 سالگى تدريس شرح لمعه را آغاز كرد، حال آن‌كه خود در مقام آموختن، تنها صفحاتى معدود از آن را نزد استاد فراگرفته بود. در ادامه، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]، [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و كفاية را نيز در روزگار جوانى به نحو احسن تدريس نمود و در وادى حكمت و كلام نيز بى‌آنكه در محضر استادى زانو زده باشد، اسفار و شرح منظومه مرحوم سبزوارى و شرح تجريد را تدريس مى‌كرد. مدت دو سال نيز دروس خارج فقه و اصول را در محضر آیت‌الله ميرزا محمّد نائينى فراگرفت و از جانب ايشان به كسب اجازه اجتهاد نائل گشت. | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۴: | ||
در تابستان 1343ق، به دنبال كسالت و بيمارى مزمن و تب شديد، به سفارش اطبا از نجف اشرف به ایران آمد و در شهر اراك رحل اقامت افكند و تدريس علوم دينى را در حوزه علميه اين شهر ادامه داد. در ايام ماه مبارک رمضان نيز پس از اقامه نماز جماعت، مجلس وعظ و خطابه برپا مى‌كرد و مشتاقان بى‌شمارى از انفاس قدسيه او بهره‌مند مى‌شدند. در سال‌هاى اقامت در سلطان‌آباد اراك، چندين بار به زيارت عتبات عاليات مشرف شد و در ذى حجه 1383ق نيز براى اداى فريضه حج و زيارت مرقد مطهر نبى اعظم(ص)، به سرزمين وحى رهسپار شد. | در تابستان 1343ق، به دنبال كسالت و بيمارى مزمن و تب شديد، به سفارش اطبا از نجف اشرف به ایران آمد و در شهر اراك رحل اقامت افكند و تدريس علوم دينى را در حوزه علميه اين شهر ادامه داد. در ايام ماه مبارک رمضان نيز پس از اقامه نماز جماعت، مجلس وعظ و خطابه برپا مى‌كرد و مشتاقان بى‌شمارى از انفاس قدسيه او بهره‌مند مى‌شدند. در سال‌هاى اقامت در سلطان‌آباد اراك، چندين بار به زيارت عتبات عاليات مشرف شد و در ذى حجه 1383ق نيز براى اداى فريضه حج و زيارت مرقد مطهر نبى اعظم(ص)، به سرزمين وحى رهسپار شد. | ||
== وفات == | |||
آن فقيه عارف سرانجام در سال 1400ق و در سن 88 سالگى، پس از عمرى تلاش و مجاهدت علمى و معنوى، نداى حق را لبيك گفت و در جوار رحمت پروردگار سكنى گزيد. | آن فقيه عارف سرانجام در سال 1400ق و در سن 88 سالگى، پس از عمرى تلاش و مجاهدت علمى و معنوى، نداى حق را لبيك گفت و در جوار رحمت پروردگار سكنى گزيد. | ||
== آثار== | == آثار== | ||
#منهاج الاحرام در احكام حج. | #منهاج الاحرام در احكام حج. | ||
#تسديد القواعد (حاشيه مبسوط بر [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] مرحوم [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]]) | #تسديد القواعد (حاشيه مبسوط بر [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] مرحوم [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]]) | ||
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۰۰
| نام | امامی خوانساری، محمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | امامی، محمد
امامی ن‍ج‍ف‍ی خوانساری، محمد خوانساری، محمد |
| نام پدر | آیت‌الله ملاّ محمّد على نجفى خوانسارى |
| متولد | 1312ق |
| محل تولد | نجف اشرف |
| رحلت | 1400ق |
| اساتید | حاج شيخ على قمى
آیت‌الله سيد حسين اشكورى آیت‌الله ميرزا محمّد نائينى |
| برخی آثار | منهاج الإحرام لزائر بيت‌الله الحرام |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00379AUTHORCODE |
شيخ محمّد امامى نجفى خوانسارى (1312-1400ق)، در شب جمعه ماه رجب 1312ق در نجف اشرف و در خاندان علم و فضيلت و تقوا ديده به جهان گشود.
پدرش مرحوم آیت‌الله ملاّ محمّد على نجفى خوانسارى، از علماى بزرگ روزگار بود كه در شب جمعه، ليلة الرغائب، سوم رجب 1332 وفات يافت و در صحن مطهر اميرمؤمنان(ع) مدفون گرديد. والده ايشان نيز زنى پارسا، عالمه و عابده بود كه هاجر خاتون نام داشت و در صحن شريف اميرمؤمنان(ع)، زير ناودان طلا مدفون است.
جدّ مادرى وى، علاّمه ميرزا احمد كاشانى، معروف به فيضى بود كه در فقه و اصول تأليفاتى داشت و به سال 1286ق در نجف اشرف رحلت كرد. او از نوادگان محقّق شهير ملا محسن فيض كاشانى(ره) بود و به افتخار شاگردى علاّمه شيخ مرتضى انصارى(ره) نيز نائل آمد.
تحصیلات
محمد پس از فراگيرى مقدمات، به منظور احاطه بر علوم عقلى و نقلى در محضر اساتيد نامدارى حضور يافت. وى بخشى از جلد پنجم كتاب شرح لمعه و اندكى از رسائل مرحوم شيخ انصارى را در محضر پدر بزرگوارش فراگرفت و بخشى از كتاب قوانين را نيز در محضر عالم وارسته، حاج شيخ على قمى آموخت. همچنين براى فراگيرى كتاب جامع السعادات مرحوم نراقى، صبح‌ها پس از اداى فريضه دقايقى را به حضور ايشان مشرف مى‌شد و از علم وافر و انفاس قدسيه آن بزرگوار بهره مى‌گرفت. از ديگر اساتيد ايشان آیت‌الله سيد حسين اشكورى (متوفاى 1349ق) بود كه وى مكاسب را نزد آن مرحوم فراگرفت.
او با بهره‌مندى از ذهن خلاق، هوش سرشار و درك عميق خود توانست مراتب ترقى علمى را به سرعت طى كند و به مقام استادى نائل گردد، چندان كه در سنّ 16 سالگى تدريس شرح لمعه را آغاز كرد، حال آن‌كه خود در مقام آموختن، تنها صفحاتى معدود از آن را نزد استاد فراگرفته بود. در ادامه، رسائل، مكاسب و كفاية را نيز در روزگار جوانى به نحو احسن تدريس نمود و در وادى حكمت و كلام نيز بى‌آنكه در محضر استادى زانو زده باشد، اسفار و شرح منظومه مرحوم سبزوارى و شرح تجريد را تدريس مى‌كرد. مدت دو سال نيز دروس خارج فقه و اصول را در محضر آیت‌الله ميرزا محمّد نائينى فراگرفت و از جانب ايشان به كسب اجازه اجتهاد نائل گشت.
در تابستان 1343ق، به دنبال كسالت و بيمارى مزمن و تب شديد، به سفارش اطبا از نجف اشرف به ایران آمد و در شهر اراك رحل اقامت افكند و تدريس علوم دينى را در حوزه علميه اين شهر ادامه داد. در ايام ماه مبارک رمضان نيز پس از اقامه نماز جماعت، مجلس وعظ و خطابه برپا مى‌كرد و مشتاقان بى‌شمارى از انفاس قدسيه او بهره‌مند مى‌شدند. در سال‌هاى اقامت در سلطان‌آباد اراك، چندين بار به زيارت عتبات عاليات مشرف شد و در ذى حجه 1383ق نيز براى اداى فريضه حج و زيارت مرقد مطهر نبى اعظم(ص)، به سرزمين وحى رهسپار شد.
وفات
آن فقيه عارف سرانجام در سال 1400ق و در سن 88 سالگى، پس از عمرى تلاش و مجاهدت علمى و معنوى، نداى حق را لبيك گفت و در جوار رحمت پروردگار سكنى گزيد.
آثار
- منهاج الاحرام در احكام حج.
- تسديد القواعد (حاشيه مبسوط بر رسائل مرحوم شيخ مرتضى انصارى)
- المواهب (حاشيه متوسّط بر مكاسب شيخ انصارى)
- بغية الطّالب (حاشيه مبسوط بر مكاسب)
- شرح دعاء صباح منسوب به حضرت اميرالمؤمنين(ع) به فارسی
- فلسفه و اسرار حج (فارسی)
- الكلم النابغة.
- الرّحمة السّائغة
- رساله مبسوط در انفعال ماء قليل
- علل اختلاف الحديث
- رساله مبسوطه در تعادل و تراجيح
- رساله در مسائل اصالة الصحّة و القرعه
- رساله در جمع بين حكم ظاهرى و واقعى
- رساله در جمع بين امارات و اصول
- رسالة في انّ صيغة الامر موضوعة لمطلق الطّلب
- حاشيه نجات العباد