۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |ملاحیدر | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] | ||
[[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيد‌ابراهیم موسوى قزوينى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۶: | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
ایشان در روستای پول کجور شهرستان نوشهر متولد شد. پدر ایشان آخوند ملاحیدر از طایفه مشایخ روستای پول و در جنب مسجد امام حسن عسگری روستای مذکور سکونت داشته است. سال تولد ايشان، بنا بر مشهور، 1217ق است. اين شهرت بر اساس گفته ايشان در پايان جلد چهارم شرح فرائد الاصول مى‌باشد ولى در يك نسخه خطى موجود در كتابخانه شاهچراغ(ع) كه يادداشتهاى پراكنده‌اى در علم نجوم و هيئت، به خط ايشان نوشته شده، بالاى يك نماد نجومى، آمده است: «طالع ولادت مهدى الكجورى در شب يكشنبه ششم شهر جمادى الاولى دو ساعت گذشته سنه 1222.» | |||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
براى تكميل تحصيلات به عتبات رحلت كرد. در حدود سال 1250ق در شهر مقدس كربلا مقيم شد و در از محضر پر فيض صاحب ضوابط بهره برد.در سال 1259ق به درخواست مردم شيراز از صاحب | براى تكميل تحصيلات به عتبات رحلت كرد. ایشان مدت کوتاهی در نجف اشرف از درس مرحوم [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] استفاده کرده است، در حدود سال 1250ق در شهر مقدس كربلا مقيم شد و در از محضر پر فيض [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|صاحب ضوابط]] بهره برد.در سال 1259ق به درخواست مردم شيراز از [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|صاحب ضوابط]]، به شيراز هجرت نمود و به تأليف، تدريس و رتق و فتق امور شرعى مردم پرداخت. | ||
== اساتيد== | == اساتيد== | ||
علاقه و ارتباط طرفينى علامه كجورى و صاحب | علاقه و ارتباط طرفينى علامه كجورى و [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|صاحب ضوابط]]، فراتر از مقوله استاد و شاگردى بود. علامه كجورى يك دوره تقريرات اصول [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|صاحب ضوابط]] را در سال‌هاى 1250 و 1251ق نوشته، همچنين كتاب نتايج الافكار استاد را مفصلاً شرح كرده، در مجالس و محافل علمى ملازم استاده بوده، به توصيه ايشان به شيراز آمده و ارتباط خويش را با استاد در غربت نيز قطع ننموده است. | ||
در حدود سال 1254 با نوشتن شرحى بر كتاب «الاجازه و الصلاة شرايع الاسلام» و ارائه به استاد، پس از بررسى از سوى استاد، به كسب اجازه اجتهاد از صاحب ضوابط نائل مى‌گردد. | در حدود سال 1254 با نوشتن شرحى بر كتاب «الاجازه و الصلاة شرايع الاسلام» و ارائه به استاد، پس از بررسى از سوى استاد، به كسب اجازه اجتهاد از [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|صاحب ضوابط]] نائل مى‌گردد. | ||
متن اجازه اجتهاد، به خط صاحب | متن اجازه اجتهاد، به خط [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|صاحب ضوابط]]، بر روى برگ اول شرح مذكور نوشته شده و در كتابخانه شاهچراغ(ع) شيراز نگهدارى مى‌شود. | ||
ايشان قبل از هجرت به كربلا و اقامت در جوار مرقد اباعبدالله(ع)، در نجف اشرف از محضر [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] بهره برده است. ايشان در تأليفاتش، خصوصاً شرح كتاب بيع شرايع الاسلام، بارها از [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] با عنوان «استاذنا» نام برده است. | ايشان قبل از هجرت به كربلا و اقامت در جوار مرقد اباعبدالله(ع)، در نجف اشرف از محضر [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] بهره برده است. ايشان در تأليفاتش، خصوصاً شرح كتاب بيع شرايع الاسلام، بارها از [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] با عنوان «استاذنا» نام برده است. | ||