۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
'''خاندان آيتالله بروجردى'''، نوشته [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]]، با مقدمه، ترجمه و پاورقىهاى [[دوانی، علی|على دوانى]]، كتابى است كمحجم، اما پرمحتوا كه بازگوكننده نسب عالى و شناخت رجال بزرگ خاندان آن مرجع فقيد از خود او تا | '''خاندان آيتالله بروجردى'''، نوشته [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]]، با مقدمه، ترجمه و پاورقىهاى [[دوانی، علی|على دوانى]]، كتابى است كمحجم، اما پرمحتوا كه بازگوكننده نسب عالى و شناخت رجال بزرگ خاندان آن مرجع فقيد از خود او تا ابراهیم طباطباست كه با دو واسطه به امام حسن مجتبى(ع) مىپيوندد. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه، نخست درباره خاندان طباطبا و مردان نامى آنها و اينكه طباطبا يعنى چه و لقب كيست، توضيحاتى ارائه گرديده و سپس، به مطالب زير، پرداخته شده است: دودمان | در مقدمه، نخست درباره خاندان طباطبا و مردان نامى آنها و اينكه طباطبا يعنى چه و لقب كيست، توضيحاتى ارائه گرديده و سپس، به مطالب زير، پرداخته شده است: دودمان ابراهیم طباطبا؛ احمد رئيس و دودمان وى؛ سادات طباطبا (حسنى و حسينى)؛ ابن طباطبا؛ علما، فقها، حكما و مراجع تقليد شيعه از خاندان طباطبا؛ خاندان آيتالله بروجردى؛ حاج ميرزا محمود بروجردى؛ نحوه انتساب خاندان آيتالله بروجردى با علامه ملا [[مجلسی، محمدتقی|محمدتقى مجلسى]] اول و سيد جمالالدين اسدآبادى و علماى خاندان طباطبايى<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18671/1/9 مقدمه، ص9-63]</ref> | ||
در فصل اول، نسب پدرى سيد محمد طباطبايى، معرفى شده است. ايشان سيد محمد بن عبدالكريم بن مراد بن شاه اسدالله بن جلالالدين امير بن حسن بن مجدالدين بن قوامالدين بن اسماعيل بن عباد بن ابوالمكارم بن عباد بن ابوالمجد بن عباد بن على بن حمزة بن طاهر بن على بن محمد بن احمد بن محمد بن | در فصل اول، نسب پدرى سيد محمد طباطبايى، معرفى شده است. ايشان سيد محمد بن عبدالكريم بن مراد بن شاه اسدالله بن جلالالدين امير بن حسن بن مجدالدين بن قوامالدين بن اسماعيل بن عباد بن ابوالمكارم بن عباد بن ابوالمجد بن عباد بن على بن حمزة بن طاهر بن على بن محمد بن احمد بن محمد بن ابراهیم طباطبا بن اسماعيل ديباج بن ابراهیم غمر بن حسن مثنى بن امام مجتبى(ع) ابومحمدحسن بن اميرالمؤمنين و سيدالوصيين [[امام على(ع)|على بن ابىطالب(ع)]] است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18671/1/76 متن كتاب، ص76]</ref> | ||
در فصل دوم، نسب مادرى سيد محمد طباطبايى و جهات انتساب وى به علامه [[مجلسی، محمدتقی|مجلسى اول]]، بررسى شده است. خلاصه تحقيق آيتالله بروجردى در اين باره، اين است كه طبق نوشته سيد عبدالله جزائرى در اجازه كبيره، مىبايد سيد عبدالكريم طباطبايى، جد ششم آيتالله فقيد، شوهر دختر ملا [[مجلسی، محمدتقی|محمدتقى مجلسى]] و سيد محمد پسر او، خواهرزاده علامه مجلسى صاحب «بحار الأنوار» باشد. صاحب «روضات» هم اين را نقل كرده و پذيرفته است. در صورتى كه سيد محمد در مواردى از كتابهايش، ملا محمدصالح مازندرانى داماد [[مجلسی، محمدتقی|مجلسى اول]] را جد و همسر او آمنه بيگم را جده خود و علامه مجلسى صاحب بحار را دائى خويش دانسته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18671/1/60 پيشگفتار، ص60]</ref> | در فصل دوم، نسب مادرى سيد محمد طباطبايى و جهات انتساب وى به علامه [[مجلسی، محمدتقی|مجلسى اول]]، بررسى شده است. خلاصه تحقيق آيتالله بروجردى در اين باره، اين است كه طبق نوشته سيد عبدالله جزائرى در اجازه كبيره، مىبايد سيد عبدالكريم طباطبايى، جد ششم آيتالله فقيد، شوهر دختر ملا [[مجلسی، محمدتقی|محمدتقى مجلسى]] و سيد محمد پسر او، خواهرزاده علامه مجلسى صاحب «بحار الأنوار» باشد. صاحب «روضات» هم اين را نقل كرده و پذيرفته است. در صورتى كه سيد محمد در مواردى از كتابهايش، ملا محمدصالح مازندرانى داماد [[مجلسی، محمدتقی|مجلسى اول]] را جد و همسر او آمنه بيگم را جده خود و علامه مجلسى صاحب بحار را دائى خويش دانسته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18671/1/60 پيشگفتار، ص60]</ref> |
ویرایش