۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هع' به 'هع') |
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =5592 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =5592 | ||
| کتابخوان همراه نور =03917 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
خط ۳۸: | خط ۳۹: | ||
براى ورود به مباحث مرتبط با حج، مناسك حج، جايگاه كعبه در اين مناسك و براى سخن گفتن از تكميلكننده حج كه زيارت پيامبر(ص) در مدينه است و همچنين براى بحث پيرامون ساير موضوعات مرتبط با اين مناسكِ زيبا و انسانساز، همانند همه موضوعات اصلى و اساسى، ذكر مقدّماتى بهعنوان آگاهىهاى پايه و ايجاد زمينه آماده ساختن ذهن و معرفى زمينه و بستر انجام مناسك براى ورود به بحث اصلى ضرورت دارد. بدين منظور در بخش اول، به ذكر كلياتى در باب مكان، زمان و سابقه موضوع پرداخته شده است.<ref>متن كتاب، ص17-39</ref> | براى ورود به مباحث مرتبط با حج، مناسك حج، جايگاه كعبه در اين مناسك و براى سخن گفتن از تكميلكننده حج كه زيارت پيامبر(ص) در مدينه است و همچنين براى بحث پيرامون ساير موضوعات مرتبط با اين مناسكِ زيبا و انسانساز، همانند همه موضوعات اصلى و اساسى، ذكر مقدّماتى بهعنوان آگاهىهاى پايه و ايجاد زمينه آماده ساختن ذهن و معرفى زمينه و بستر انجام مناسك براى ورود به بحث اصلى ضرورت دارد. بدين منظور در بخش اول، به ذكر كلياتى در باب مكان، زمان و سابقه موضوع پرداخته شده است.<ref>متن كتاب، ص17-39</ref> | ||
در بخش دوم، به اجزاء و مواضع و مكانهایى كه حاجى در آنها حاضر خواهد شد، پرداخته شده است. مراد از «اجزاء» در اين بخش كتاب، اجزاء كالبدى و مادىِ مكانهایى است كه حاجيان يا اعمالشان بهنحوى با آنها مرتبط هستند. به نظر نویسنده ذكر اين اجزاء و آشنايى با ويژگىها و مختصات برخى معانى آنها، از آن جهت اهميت دارد كه اوّلاً روند و توالى و سلسله مراتب مناسك روشنتر مىشود و ثانياً آشنايى با اين مكانها كه «ظرف» يك سرى اعمال و مناسك روحانى و معنوى و عبادى و جمعى هستند، ضرورتى است كه مىتواند برخى حكمتهاى اعمال و مناسك را روشن نمايد. طبيعى است كه ذكر همه موضوعات مربوط به هريك از اجزاء و عناصر، هركدام پژوهشهاى مستقلّى را طلب مىكند كه از حوصله كتاب خارج است؛ لذا در اين بخش، نویسنده تنها از باب آشنايى و زمينهسازى مباحث بعدى، به ذكر مختصر نكاتى بسنده كرده است. از جمله مكانهاى معرفىشده، عبارتند از: ميقات، حرم، مكه مكرمه، مسجد الحرام، كعبه معظمه، مقام | در بخش دوم، به اجزاء و مواضع و مكانهایى كه حاجى در آنها حاضر خواهد شد، پرداخته شده است. مراد از «اجزاء» در اين بخش كتاب، اجزاء كالبدى و مادىِ مكانهایى است كه حاجيان يا اعمالشان بهنحوى با آنها مرتبط هستند. به نظر نویسنده ذكر اين اجزاء و آشنايى با ويژگىها و مختصات برخى معانى آنها، از آن جهت اهميت دارد كه اوّلاً روند و توالى و سلسله مراتب مناسك روشنتر مىشود و ثانياً آشنايى با اين مكانها كه «ظرف» يك سرى اعمال و مناسك روحانى و معنوى و عبادى و جمعى هستند، ضرورتى است كه مىتواند برخى حكمتهاى اعمال و مناسك را روشن نمايد. طبيعى است كه ذكر همه موضوعات مربوط به هريك از اجزاء و عناصر، هركدام پژوهشهاى مستقلّى را طلب مىكند كه از حوصله كتاب خارج است؛ لذا در اين بخش، نویسنده تنها از باب آشنايى و زمينهسازى مباحث بعدى، به ذكر مختصر نكاتى بسنده كرده است. از جمله مكانهاى معرفىشده، عبارتند از: ميقات، حرم، مكه مكرمه، مسجد الحرام، كعبه معظمه، مقام ابراهیم(ع)، حجر اسماعيل(ع)، صفا و مروه، صحراى عرفات، مشعر الحرام، منى، جمرات و.<ref>همان، ص43-81</ref> | ||
در بخش سوم، به مناسك پرداخته شده است. يكى از اصلىترين نمودها و عوامل هويتى تمامى اديان (و حتى مكاتب غير دينى) آيينهایى است كه اديان و مكاتب، به دلايل و اهداف گوناگون براى پيروان خود معرفى مىكنند. در اين مبحث بدون توجه به آيينهاى مكاتب غير دينى و همچنين بدون بررسى اهدافى كه برپايى آيينها را ايجاد و توصيه مىكنند، تنها به نقش و برخى ويژگىهاى آيينها اشاره شده است. آيينها يا مناسك، يكى از اصلىترين عوامل هويتبخش اديان و پيروان اديان هستند كه عموماً جنبه جمعى و گروهى دارند و به مناسبتهاى گوناگون و در زمانها و مكانهاى خاص اجرا مىشوند. اين موضوع مورد عنايت قرآن كريم قرار گرفته و در آن، به اينكه «هر قومى مناسكى دارد» اشاره شده است.<ref>حج: 67</ref>به اين ترتيب به اعتقاد نویسنده، مىتوان حج را بهعنوان مهمترين مراسم آيينى اسلام و بهمثابه يكى از اصلىترين نمادهاى اسلام معرفى كرد.<ref>همان، ص85-86</ref> | در بخش سوم، به مناسك پرداخته شده است. يكى از اصلىترين نمودها و عوامل هويتى تمامى اديان (و حتى مكاتب غير دينى) آيينهایى است كه اديان و مكاتب، به دلايل و اهداف گوناگون براى پيروان خود معرفى مىكنند. در اين مبحث بدون توجه به آيينهاى مكاتب غير دينى و همچنين بدون بررسى اهدافى كه برپايى آيينها را ايجاد و توصيه مىكنند، تنها به نقش و برخى ويژگىهاى آيينها اشاره شده است. آيينها يا مناسك، يكى از اصلىترين عوامل هويتبخش اديان و پيروان اديان هستند كه عموماً جنبه جمعى و گروهى دارند و به مناسبتهاى گوناگون و در زمانها و مكانهاى خاص اجرا مىشوند. اين موضوع مورد عنايت قرآن كريم قرار گرفته و در آن، به اينكه «هر قومى مناسكى دارد» اشاره شده است.<ref>حج: 67</ref>به اين ترتيب به اعتقاد نویسنده، مىتوان حج را بهعنوان مهمترين مراسم آيينى اسلام و بهمثابه يكى از اصلىترين نمادهاى اسلام معرفى كرد.<ref>همان، ص85-86</ref> | ||
در بخش چهارم، مختصرى در مورد مدينه كه به تأكيد روايات، زيارت مشاهد متبرکه آن، تكميلكننده حج مىباشد، پرداخته شده است. نویسنده، معتقد است سخن گفتن از حج و كعبه، بدون ياد كردن از كسى كه سنت الهى حج را زنده كرد، حج | در بخش چهارم، مختصرى در مورد مدينه كه به تأكيد روايات، زيارت مشاهد متبرکه آن، تكميلكننده حج مىباشد، پرداخته شده است. نویسنده، معتقد است سخن گفتن از حج و كعبه، بدون ياد كردن از كسى كه سنت الهى حج را زنده كرد، حج ابراهیمى را به عالميان آموخت، پرچم توحيد ابراهیمى را در عالم برافراشت، كعبه را از لوث وجود بتها تطهير كرد، مكه را از شرك و بتپرستى رهایى بخشيد، صراط مستقيم الهى و رهروى در آن را به عالميان آموخت و در يك كلام، خاتم پيامبران الهى و آخرين سفير و رابط مستقيم خداوند و بندگانش بود، ابتر و ناقص خواهد بود؛ كه خود فرموده است: پس از انجام مناسك حجّ به زيارت ما بياييد و حجّ خود را با زيارت ما تمام كنيد.<ref>همان، ص147-148</ref> | ||
به اعتقاد نویسنده، شتافتن به مدينه و زيارت پيامبر(ص) و فرزندانش(ع) در آن شهر، ريشه در سخنان پيامبر اكرم(ص) و ائمّه(ع) دارد. در خبر است كه پيامبر(ص) فرموده است: «هركه به حجّ آيد و مرا در مدينه زيارت نكند، بر من ستم كرده است». از امام محمّدباقر(ع) نيز منقول است كه: «همانا مردم دستور دارند كه گرد كعبه طواف كنند و سپس سوى ما كوچ كنند و ولايت و دوستى خود را به ما اعلام دارند و يارى خود را نسبت به ما عرضه كنند».<ref>همان، ص148</ref> | به اعتقاد نویسنده، شتافتن به مدينه و زيارت پيامبر(ص) و فرزندانش(ع) در آن شهر، ريشه در سخنان پيامبر اكرم(ص) و ائمّه(ع) دارد. در خبر است كه پيامبر(ص) فرموده است: «هركه به حجّ آيد و مرا در مدينه زيارت نكند، بر من ستم كرده است». از امام محمّدباقر(ع) نيز منقول است كه: «همانا مردم دستور دارند كه گرد كعبه طواف كنند و سپس سوى ما كوچ كنند و ولايت و دوستى خود را به ما اعلام دارند و يارى خود را نسبت به ما عرضه كنند».<ref>همان، ص148</ref> |
ویرایش