ابن بدرالدین، حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين')
    خط ۴۲: خط ۴۲:
    ابن بدر‌الدين از محضر عالمانى چون:
    ابن بدر‌الدين از محضر عالمانى چون:


    پدرش بدر‌الدين، علامه جمال‌الدين على بن الحسين، صاحب «اللمع»، عبداللّه بن زيد بن ابى الخير العنسى، علامه عمران بن الحسن الشتوى، علامه محمد بن عبداللّه، علامه الحسن بن ابى البقاء، احمد بن محمد بن نشوان الحمیرى بهره برد و شاگردانى چون: الامیر المؤيد بن احمد بن شمس‌الدين، الامیر صلاح بن ابراهيم، جبرئيل بن الحسين (فرزند مؤلف)، امام مطهر بن يحيى و حسن بن محمد بن سابق الدين النحوى تربيت نمود.
    پدرش بدر‌الدين، علامه جمال‌الدين على بن الحسين، صاحب «اللمع»، عبداللّه بن زيد بن ابى الخير العنسى، علامه عمران بن الحسن الشتوى، علامه محمد بن عبداللّه، علامه الحسن بن ابى البقاء، احمد بن محمد بن نشوان الحمیرى بهره برد و شاگردانى چون: الامیر المؤيد بن احمد بن شمس‌الدين، الامیر صلاح بن ابراهيم، جبرئيل بن الحسين (فرزند مؤلف)، امام مطهر بن يحيى و حسن بن محمد بن سابقالدين النحوى تربيت نمود.




    خط ۵۴: خط ۵۴:
    ==وفات==
    ==وفات==


    حسين بن بدر‌الدين سرانجام در سال 663 ه‍.ق بدرود حيات گفت در مسجد تاج الدين در شهر صعدة يمن به خاک سپرده شد.
    حسين بن بدر‌الدين سرانجام در سال 663 ه‍.ق بدرود حيات گفت در مسجد تاجالدين در شهر صعدة يمن به خاک سپرده شد.





    نسخهٔ ‏۲ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۴۳

    ابن بدرالدین، حسین
    نام ابن بدرالدین، حسین
    نام‌های دیگر ابوطالب صغير
    نام پدر بدر‌الدين
    متولد 582 ه‍.ق
    محل تولد
    رحلت 663 ق
    اساتید پدرش بدر‌الدين، علامه جمال‌الدين على بن الحسين، صاحب «اللمع»، عبداللّه بن زيد بن ابى الخير العنسى، علامه عمران بن الحسن الشتوى، علامه محمد بن عبداللّه، علامه الحسن بن ابى البقاء، احمد بن محمد بن نشوان الحمیرى
    برخی آثار ينابيع النصيحة في العقائد الصحيحة

    العقد الثمين في معرفة رب العالمين

    کد مؤلف AUTHORCODE02262AUTHORCODE

    السيد‌‎العلامة الأمیر الحسين بن بدر‌الدين از امیران و عالمان فرقۀ زيديه در سال 582 ه‍.ق در خانواده‌اى اهل علم و تقوى ديده به جهان گشود و به سبب فراوانى دانش به ابوطالب صغير ملقب گشت.

    اساتيد و شاگردان

    ابن بدر‌الدين از محضر عالمانى چون:

    پدرش بدر‌الدين، علامه جمال‌الدين على بن الحسين، صاحب «اللمع»، عبداللّه بن زيد بن ابى الخير العنسى، علامه عمران بن الحسن الشتوى، علامه محمد بن عبداللّه، علامه الحسن بن ابى البقاء، احمد بن محمد بن نشوان الحمیرى بهره برد و شاگردانى چون: الامیر المؤيد بن احمد بن شمس‌الدين، الامیر صلاح بن ابراهيم، جبرئيل بن الحسين (فرزند مؤلف)، امام مطهر بن يحيى و حسن بن محمد بن سابقالدين النحوى تربيت نمود.


    آثار

    از وى آثار فراوانى برجاى مانده كه مهمترين آنها عبارتست از:

    التقرير در شرح التحرير، شفاء الأوام في احاديث الاحكام، المدخل لمذهب الهادى، العقد الثمين في معرفة رب العالمين،ينابيع النصيحة، الارشاد الى سوىّ الاعتقاد، الأجوبة العقيانية على الأسئلة السفيانية، النظام في عقايد المطرفية،إزالة ال‍؟؟؟حقمة، درر الأقوال النبویة، الدلائل النبویة في تبيين كفر المطرفية و الرسالة الحاسمة بالأدلة العاصمة.


    وفات

    حسين بن بدر‌الدين سرانجام در سال 663 ه‍.ق بدرود حيات گفت در مسجد تاجالدين در شهر صعدة يمن به خاک سپرده شد.


    وابسته‌ها