۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شمارذارى' به 'شمارهگذارى') |
جز (جایگزینی متن - 'سانه' به 'سهگانه') |
||
خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
در خاتمه نعت صحابه، نقدى دارد بر تعصّبهاى رايج عصر خويش كه از نظر تاريخى و با مدارک قديمىتر، شواهدش را مىتوان در روزگاران قبل از [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطّار]]، در نيشابور قرن پنجم و نيمه اول قرن ششم نيز يافت. درين ابيات نظر معتدل و بىتعصّب او را به خوبى مىتوان مشاهده كرد. | در خاتمه نعت صحابه، نقدى دارد بر تعصّبهاى رايج عصر خويش كه از نظر تاريخى و با مدارک قديمىتر، شواهدش را مىتوان در روزگاران قبل از [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطّار]]، در نيشابور قرن پنجم و نيمه اول قرن ششم نيز يافت. درين ابيات نظر معتدل و بىتعصّب او را به خوبى مىتوان مشاهده كرد. | ||
ساختار ابواب و فصول اسرارنامه در نسخههاى مختلف متفاوت است. بنابر بعضى از اين نسخهها، كتاب داراى بيست و دو فصل يا مقاله است و بنابر بعضى ديگر از نسخهها، فقط بيست باب يا مقاله دارد. ظاهرا مقاله اول و مقاله پايانى را، غالب كاتبان به حساب نياوردهاند. نخستين مقاله را خطبه يا تحميديّه كتاب فرض كردهاند و مقاله آخرين را خاتمه كتاب و اين روش با ديگر منظومههاى | ساختار ابواب و فصول اسرارنامه در نسخههاى مختلف متفاوت است. بنابر بعضى از اين نسخهها، كتاب داراى بيست و دو فصل يا مقاله است و بنابر بعضى ديگر از نسخهها، فقط بيست باب يا مقاله دارد. ظاهرا مقاله اول و مقاله پايانى را، غالب كاتبان به حساب نياوردهاند. نخستين مقاله را خطبه يا تحميديّه كتاب فرض كردهاند و مقاله آخرين را خاتمه كتاب و اين روش با ديگر منظومههاى سهگانه او، يعنى منطق الطير، مصيبتنامه و الاهىنامه بيشتر انطباق دارد. | ||
ظاهرا [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطّار]] براى هيچ يك از ابواب يا مقالات اسرارنامه عنوانى ويژه در نظر نداشته است اما هريك از كاتبان، به سليقه خود، هر مقاله يا فصل را عنوانى فرعى نيز دادهاند: مقاله اول در توحيد، دوم در نعت رسول(ص) و مقاله سوم در فضيلت صحابه مىباشد. مقاله چهارم (در نسخه تبريز في الأسرار و التحقيق و در نسخه نيشابور در تنبيه سالك و بيان حقيقت معانى او) تا آخر كتاب، تقريبا وحدت نظرى ميان اين كاتبان در عنوان ثانى بخشيدن به مقالات و فصول وجود ندارد. | ظاهرا [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطّار]] براى هيچ يك از ابواب يا مقالات اسرارنامه عنوانى ويژه در نظر نداشته است اما هريك از كاتبان، به سليقه خود، هر مقاله يا فصل را عنوانى فرعى نيز دادهاند: مقاله اول در توحيد، دوم در نعت رسول(ص) و مقاله سوم در فضيلت صحابه مىباشد. مقاله چهارم (در نسخه تبريز في الأسرار و التحقيق و در نسخه نيشابور در تنبيه سالك و بيان حقيقت معانى او) تا آخر كتاب، تقريبا وحدت نظرى ميان اين كاتبان در عنوان ثانى بخشيدن به مقالات و فصول وجود ندارد. |
ویرایش