أربع رسائل (بلاغی): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ه‌گ' به '')
    جز (جایگزینی متن - 'بونه' به 'به‌گونه')
    خط ۵۶: خط ۵۶:
    در ابتدای اثر شرح‌حال نویسنده، شاگردان و آثار به‌تفصیل ذکر شده است. در بخشی از آن، سخنان علمای بزرگ شیعه در رابطه با شخصیت و جایگاه علمی و مذهبی علامه بلاغی گردآوری شده است. [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شیخ آقابزرگ طهرانی]] درباره این شخصیت می‌نویسد: «او یکی از مفاخر عصر از جهت علم و عمل و از یگانه‌ها و نوادری بود که تمام زندگی و اوقاتش را به خدمت دین حنیف اختصاص داد و در حقیقت نمونه سلفی بود که وجودش در این زمان نادر بود»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23932/1/14 ر.ک: همان، ص15-14]</ref>.
    در ابتدای اثر شرح‌حال نویسنده، شاگردان و آثار به‌تفصیل ذکر شده است. در بخشی از آن، سخنان علمای بزرگ شیعه در رابطه با شخصیت و جایگاه علمی و مذهبی علامه بلاغی گردآوری شده است. [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شیخ آقابزرگ طهرانی]] درباره این شخصیت می‌نویسد: «او یکی از مفاخر عصر از جهت علم و عمل و از یگانه‌ها و نوادری بود که تمام زندگی و اوقاتش را به خدمت دین حنیف اختصاص داد و در حقیقت نمونه سلفی بود که وجودش در این زمان نادر بود»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23932/1/14 ر.ک: همان، ص15-14]</ref>.


    از جمله مسائل کلامی که شیعه امامیه را از دیگر مذاهب ممتاز می‌کند «بداء» است. مذاهب دیگر با جهل به ادله آن یا تجاهل نسبت به این اعتقاد، شیعه امامیه را محکوم می‌کنند. علمای شیعه اقدام به رد این اتهامات و شبهات کرده و در فرهنگ‎نامه‌های حدیثی خود روایاتی که از عترت طاهره در زمینه «بداء» ذکر شده را آورده‎ و فصول و مباحث خاصی از کتب کلامی و اعتقادی و غیر آن را به آن اختصاص داده‌اند. همچنین کتب و رساله‌های مستقلی در این موضوع نوشته‌اند. در حقیقت تقریباً هیچ کتابی که شیعه در موضوع عقاید و کلام نوشته از بحث بداء خالی نیست. این کثرت تألیف بونه‌ای است که [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانی]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذریعه]] از 30 کتاب و رساله مستقل در این موضوع نام می‌برد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23932/1/44 ر.ک: همان، ص45-44]</ref>.
    از جمله مسائل کلامی که شیعه امامیه را از دیگر مذاهب ممتاز می‌کند «بداء» است. مذاهب دیگر با جهل به ادله آن یا تجاهل نسبت به این اعتقاد، شیعه امامیه را محکوم می‌کنند. علمای شیعه اقدام به رد این اتهامات و شبهات کرده و در فرهنگ‎نامه‌های حدیثی خود روایاتی که از عترت طاهره در زمینه «بداء» ذکر شده را آورده‎ و فصول و مباحث خاصی از کتب کلامی و اعتقادی و غیر آن را به آن اختصاص داده‌اند. همچنین کتب و رساله‌های مستقلی در این موضوع نوشته‌اند. در حقیقت تقریباً هیچ کتابی که شیعه در موضوع عقاید و کلام نوشته از بحث بداء خالی نیست. این کثرت تألیف به‌گونه‌ای است که [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانی]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذریعه]] از 30 کتاب و رساله مستقل در این موضوع نام می‌برد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23932/1/44 ر.ک: همان، ص45-44]</ref>.


    «مسأله في البداء» از بهترین کتب در موضوع بداء است. این کتاب از اختصار مخل و تطویل ممل بدور و با آنکه رساله مختصری است اما پژوهشگر را از دیگر کتب بی‌نیاز می‌کند. این موضوع حکایت از منزلت و جایگاه والای نویسنده حکایت می‌کند. این اثر با اسلوبی واضح و روشن و سبکی قوی نوشته و بر استدلالی زیبا بنیان نهاده شده است. پر از اصطلاحات علمی و تعبیرات دشواری که بسیاری نمی‌فهمند نیست. هیچ سؤالی در آن طرح نشده مگر اینکه با دلیلی قوی و محکم پاسخ داده شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23932/1/46 ر.ک: همان، ص46]</ref>.
    «مسأله في البداء» از بهترین کتب در موضوع بداء است. این کتاب از اختصار مخل و تطویل ممل بدور و با آنکه رساله مختصری است اما پژوهشگر را از دیگر کتب بی‌نیاز می‌کند. این موضوع حکایت از منزلت و جایگاه والای نویسنده حکایت می‌کند. این اثر با اسلوبی واضح و روشن و سبکی قوی نوشته و بر استدلالی زیبا بنیان نهاده شده است. پر از اصطلاحات علمی و تعبیرات دشواری که بسیاری نمی‌فهمند نیست. هیچ سؤالی در آن طرح نشده مگر اینکه با دلیلی قوی و محکم پاسخ داده شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23932/1/46 ر.ک: همان، ص46]</ref>.

    نسخهٔ ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۱۷

    أربع رسائل‏
    أربع رسائل (بلاغی)
    پدیدآورانبلاغی، محمدجواد (نويسنده)

    حکيم، محمد علي (گردآورنده)

    حکيم، محمد علي (مصحح)
    عنوان‌های دیگرمسألة في البداء

    نسمات الهدي و نفحات المهدي

    البلاغ المبين

    الرد علي الوهابية

    مسألة في البداء، نسمات الهدي و نفحات المهدي، البلاغ المبين، الرد علي الوهابية
    ناشرمؤسسة الأعلمي للمطبوعات
    مکان نشرلبنان - بيروت
    سال نشرمجلد1: 2005م , 1424ق,
    موضوعاحاديث

    اسلام - احتجاجات

    اسلام - دفاعيه‌ها و رديه‌ها

    بدا

    وهابيه - دفاعيه‌ها و رديه‌ها
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏207‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏ب‎‏8‎‏الف‎‏4‎‏ ‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    أربع رسائل، حاوی چهار رساله عربی با نام‎های «مسأله في البداء»، «نسمات الهدی و نفحات المهدي»، «البلاغ المبين» و «الرد علی الوهابية» به قلم عالم شیعی محمدجواد بلاغی (متوفی 1352ق) در رد عقاید و افکار فرقه ضاله وهابیت است. تصحیح و تحقیق کتاب به قلم سید محمدعلی حکیم به انجام رسیده است.

    ساختار

    کتاب با مقدمه مفصل محقق اثر در معرفی نویسنده و معرفی این چهار رساله آغاز شده است و به دنبال آن چهار رساله مذکور می‌آید که ابتدای هرکدام مقدمه‌ای ذکر شده است.

    گزارش محتوا

    محقق کتاب در مقدمه با ذکر روایتی از امام صادق(ع) بر اهمیت انتشار احادیث اهل‎بیت(ع) و تأثیر آن در تقویت عقاید مذهبی شیعه تأکید کرده است. آنحضرت در پاسخ به سؤال معاویة بن عمار از برتری عالمی که احادیث ایشان را روایت می‌کند و با این کار بنیه‌های اعتقادی شیعیان را استحکام می‌بخشد و عابدی که تنها به عبادت مشغول است، می‌فرماید: «راوی حدیث ما که قلوب شیعه ما را تقویت می‌کند از هزار عابد بهتر است»[۱].

    به اعتقاد محقق فعالیت‎های علامه بلاغی از مصادیق حقیقی حدیث امام(ع) است. از بین چهار مقاله‌ای که در این کتاب منتشر شده است یکی از این مقالات پیش‌ازاین یک‌‌بار و دوتای دیگر بیش از یک‌‌بار در جاهای مختلفی منتشر شده است؛ اما چهارمی برای اولین بار منتشر شده و ضمن این مجموعه آمده است[۲]. او هدف از انتشار این چهار رساله در کتاب واحد -گذشته از نفیس بودن این آثار و اثر آن‌ها در بنای فکری شیعه، به‌ویژه در عصر حاضر- را استفاده آسان‎تر و بیشتر از آن‌ها دانسته است[۳].

    در ابتدای اثر شرح‌حال نویسنده، شاگردان و آثار به‌تفصیل ذکر شده است. در بخشی از آن، سخنان علمای بزرگ شیعه در رابطه با شخصیت و جایگاه علمی و مذهبی علامه بلاغی گردآوری شده است. شیخ آقابزرگ طهرانی درباره این شخصیت می‌نویسد: «او یکی از مفاخر عصر از جهت علم و عمل و از یگانه‌ها و نوادری بود که تمام زندگی و اوقاتش را به خدمت دین حنیف اختصاص داد و در حقیقت نمونه سلفی بود که وجودش در این زمان نادر بود»[۴].

    از جمله مسائل کلامی که شیعه امامیه را از دیگر مذاهب ممتاز می‌کند «بداء» است. مذاهب دیگر با جهل به ادله آن یا تجاهل نسبت به این اعتقاد، شیعه امامیه را محکوم می‌کنند. علمای شیعه اقدام به رد این اتهامات و شبهات کرده و در فرهنگ‎نامه‌های حدیثی خود روایاتی که از عترت طاهره در زمینه «بداء» ذکر شده را آورده‎ و فصول و مباحث خاصی از کتب کلامی و اعتقادی و غیر آن را به آن اختصاص داده‌اند. همچنین کتب و رساله‌های مستقلی در این موضوع نوشته‌اند. در حقیقت تقریباً هیچ کتابی که شیعه در موضوع عقاید و کلام نوشته از بحث بداء خالی نیست. این کثرت تألیف به‌گونه‌ای است که آقابزرگ طهرانی در الذریعه از 30 کتاب و رساله مستقل در این موضوع نام می‌برد[۵].

    «مسأله في البداء» از بهترین کتب در موضوع بداء است. این کتاب از اختصار مخل و تطویل ممل بدور و با آنکه رساله مختصری است اما پژوهشگر را از دیگر کتب بی‌نیاز می‌کند. این موضوع حکایت از منزلت و جایگاه والای نویسنده حکایت می‌کند. این اثر با اسلوبی واضح و روشن و سبکی قوی نوشته و بر استدلالی زیبا بنیان نهاده شده است. پر از اصطلاحات علمی و تعبیرات دشواری که بسیاری نمی‌فهمند نیست. هیچ سؤالی در آن طرح نشده مگر اینکه با دلیلی قوی و محکم پاسخ داده شده است[۶].

    نویسنده گاه مطالبش را به کتاب دیگرش «نصائح الهدی» که ردی بر بابیت و بهاییت و شبهات آن‌هاست ارجاع داده است[۷].

    «نسمات الهدی و نفحات المهدي»، رساله‌ای در رد افترائات و شبهات زکی نجیب محمود مصری نسبت به عقاید شیعه اثنا‎عشریه است. البته این اکاذیب و شبهات زائیده روزگار او و ثمره افکار او نیست؛ بلکه بازتاب گفته‌های معاندین و مکابرین پیشین است. البته این اتهامات حکایت از سوء باطن و خبث نیت او دارد؛ زیرا در کتبش قضیه اعتقاد به امام مهدی(عج) و سرداب غیبت، قیام امام (ع) را با بی‌انصافی مطرح کرده است. نویسنده با ادله و براهین قوی با استفاده از منابع مهم اهل سنت شبهات او را رد کرده است[۸].

    «البلاغ المبين»، از دیگر آثار بلاغی است که در آن اسلوب جدیدی برای دست‎یابی به مفهوم عبودیت برای خداوند متعال و هدف از خلقت بشر و مسئولیت‎های مترتب بر آن تألیف شده است. متن رساله گفتگوی بین دو شخصیت با نام «عبدالله» و «رمزی» است. پس کتاب به شیوه محاوره که در ادبیات روایی رایج است تألیف شده است[۹].

    در گفتگوهای بین دو شخصیت این رساله، شیخ بلاغی از ابزارهایی چون مثل‎ها و دلایل عقلی بر اثبات خالق صانع و وجوب عبادتش و اطاعت اوامر و شکر نعمتش استفاده برده است. ضرب‌المثل‎هایی که بلاغی در کتابش آورده در زمان تألیف کتاب -پیش از هفتاد- از ساخته‌های جدید و تازه‌هایی بوده که نیازمند تفکر و باعث عبرت بود، اما امروزه از سخنان رایجی است که به آن‌ها توجه نمی‌شود[۱۰].

    «الرد علی الوهابية»، در رد فرقه گمراه و گمراه‌کننده وهابیت است. تا امروز علمای اسلام با مذاهب مختلف در رد عقاید و انکار سخنان باطل و شبهاتشان کتب و رساله‌های فراوان نوشته‌اند. این ردیه‌های قاطع بر ضد وهابیت وجود آن را در مهد ظهورش یعنی سرزمین حجاز محدود کرد. استمرار وجود وهابیت نیز تنها با قوت آهن و آتش بوده است؛ چراکه نمی‌توانند با دیگران با حجت و برهان مبارزه کنند[۱۱].

    از جمله شبهات وهابیت شرک‎آلود بودن زیارت قبور و دست کشیدن و بوسیدن و تبرک به آن‌هاست. به اعتقاد وهابیت عبادت یعنی خضوع و این کارها نیز خضوع و همانند عبادت بت‎پرستان است. نویسنده اولاً این کارها را از مصادیق خضوع نمی‌داند. برفرض قبول نیز مطلق خضوع را عبادت نمی‌داند و گرنه همه مردم حتی وهابیان مشرک بودند؛ چراکه آن‌ها هم در برابر رؤسا و امراء و بزرگان مقداری خضوع می‌کنند و فرزندان در برابر پدران، خادمان در برابر مخدومین، بندگان در برابر موالی و هر طبقه‌ای از مردم در برابر مافوقش قدری خضوع و تواضع می‌کنند. آیا خداوند متعال در کریمه «وَ اخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ» ﴿اسراء، 24﴾، به هنگام امر به خضوع برای والدین امر به عبادت ایشان کرده است[۱۲].

    وضعیت کتاب

    محقق اثر در پاورقی‌های کتاب برخی تعلیقات ضروری را در توضیح و شرح برخی مطالب و کلمات متن آورده، غلط‎های املایی و چاپی متن را اصلاح و کتاب را ویراستاری کرده، آیات و روایات را استخراج و منابع آن‌ها را ذکر نموده است[۱۳].

    فهارس مصادر و مطالب در انتهای کتاب ذکر شده است.

    پانویس

    منابع مقاله

    مقدمه محقق و متن کتاب.

    وابسته‌ها