۹۵۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
اين كتاب در سال 1295 قمرى به پايان رسيده و در سال 1313 قمرى چاپ شده است. | اين كتاب در سال 1295 قمرى به پايان رسيده و در سال 1313 قمرى چاپ شده است. <ref>الذريعة ج 2 صفحۀ 473) | ||
كتاب حاضر از چهار قسمت تشكيل شده است: | كتاب حاضر از چهار قسمت تشكيل شده است: | ||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
سبك طرح مباحث در أوثق الوسائل به گونهاى نيست كه نظير كتاب مطارح الأنظار، مؤلف صرفا به شرح عبارتهاى كتاب بسنده كند، بلكه اشكالات و مناقشاتى در نظريات شيخ اعظم به وسيلۀ مؤلف و يا استادش سيد حسين كوهكمرى ديده مىشود. بنابراين شرح كتاب همراه با نقد و مناقشه است. | سبك طرح مباحث در أوثق الوسائل به گونهاى نيست كه نظير كتاب مطارح الأنظار، مؤلف صرفا به شرح عبارتهاى كتاب بسنده كند، بلكه اشكالات و مناقشاتى در نظريات شيخ اعظم به وسيلۀ مؤلف و يا استادش سيد حسين كوهكمرى ديده مىشود. بنابراين شرح كتاب همراه با نقد و مناقشه است. <ref>مانند ص 15 سطر 21 و ص 17 س 34 و ص 20 س 12) | ||
مؤلف در بعضى مباحث حتى مناقشاتى را در نظريات استادش مطرح مىكند، مثلا: «و لكن الانصاف أن دعوى كون المرتب على ظن الضرر حكماً واقعياً لا تخلو عن نظر، بل منع، و إن مال إليه سيدنا الأستاذ - دام ظله - في مجلس الدرس» (ص 18 سطر 22) | مؤلف در بعضى مباحث حتى مناقشاتى را در نظريات استادش مطرح مىكند، مثلا: «و لكن الانصاف أن دعوى كون المرتب على ظن الضرر حكماً واقعياً لا تخلو عن نظر، بل منع، و إن مال إليه سيدنا الأستاذ - دام ظله - في مجلس الدرس» (ص 18 سطر 22) | ||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
(اگر توجه شود مؤلف به بسيارى از كتب اصولى و فقهى در اين عبارتها اشاره كرده است.) | (اگر توجه شود مؤلف به بسيارى از كتب اصولى و فقهى در اين عبارتها اشاره كرده است.) | ||
كتاب أوثق الوسائل يكى از بهترين منابع براى به دست آوردن مآخذ و منابع نظريات شيخ اعظم در رسائل است و در واقع، در بسيارى از موارد أوثق الوسائل يك دورۀ كتاب شناسى و شناسايى منابع و مآخذ اقوال مختلف مىباشد. | كتاب أوثق الوسائل يكى از بهترين منابع براى به دست آوردن مآخذ و منابع نظريات شيخ اعظم در رسائل است و در واقع، در بسيارى از موارد أوثق الوسائل يك دورۀ كتاب شناسى و شناسايى منابع و مآخذ اقوال مختلف مىباشد. <ref>صفحۀ 22 سطر 18) | ||
حتى اگر قسمتى از عبارتى حذف شده باشد، بيان مىكند؛ مثلا در نقل كلام محدث استرآبادى: «قوله من الأمور الواضحة عند الأذهان المستقيمة... و قد وقع هنا سقط من قلم المصنف. قال في كتاب الفوائد المدنية قد وقع بعد العبارة المذكورة و لأنّهم عارفون بالقواعد المنطقية.» يا اين كه اگر عبارت به صورت خلاصه ذكر شده باشد، عين الفاظ را براى فهم بهتر مطالب ذكر مىكند. | حتى اگر قسمتى از عبارتى حذف شده باشد، بيان مىكند؛ مثلا در نقل كلام محدث استرآبادى: «قوله من الأمور الواضحة عند الأذهان المستقيمة... و قد وقع هنا سقط من قلم المصنف. قال في كتاب الفوائد المدنية قد وقع بعد العبارة المذكورة و لأنّهم عارفون بالقواعد المنطقية.» يا اين كه اگر عبارت به صورت خلاصه ذكر شده باشد، عين الفاظ را براى فهم بهتر مطالب ذكر مىكند. <ref>ص 177 سطر 31) | ||
خصوصيت ديگر مؤلف در كتاب شناسى، احاطه به نظريات افراد و كتابهايى است كه در رسائل مطرح شده است. ايشان گاهى از كتابهاى مذكور، آدرس را به شكل دقيق بيان مىكند؛ مثل :«وجدتها في أواخر باب الرهن في مسألة إقرار الراهن بعتق العبد المرهون قبل الرهن» يا اين كه: «قد ظهر من بعض المعاصرين الخ هو صاحب الفصول و ما نقله عنه في مبحث الاجتهاد و التقليد» و گاهى تناقض نظريات آن افراد را بيان مىكند؛ مثل: «و العجب من المحقق القمى، لأنه مع قوله باعتبار الظنون من باب دليل الانسداد ذهب إلى القول بالإجزاء. و أعجب منه قوله به في الأوامر العذريّة». | خصوصيت ديگر مؤلف در كتاب شناسى، احاطه به نظريات افراد و كتابهايى است كه در رسائل مطرح شده است. ايشان گاهى از كتابهاى مذكور، آدرس را به شكل دقيق بيان مىكند؛ مثل :«وجدتها في أواخر باب الرهن في مسألة إقرار الراهن بعتق العبد المرهون قبل الرهن» يا اين كه: «قد ظهر من بعض المعاصرين الخ هو صاحب الفصول و ما نقله عنه في مبحث الاجتهاد و التقليد» و گاهى تناقض نظريات آن افراد را بيان مىكند؛ مثل: «و العجب من المحقق القمى، لأنه مع قوله باعتبار الظنون من باب دليل الانسداد ذهب إلى القول بالإجزاء. و أعجب منه قوله به في الأوامر العذريّة». | ||
خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
از نكات مثبت ديگر اين كه مؤلف بدون اطلاع دقيق مطلبى را بيان نمىكند و در صورت شك، احتياط مىكند؛ مثلا «و المسألة محتاجة إلى مزيد التأمل و هذا ما يخطر بالبال في العاجل لعلّ اللّه تعالى يوفقنا لما هو أدق و أتقن في الآجل». كه نشان از تقوا و ورع او در بيان مطالب دارد. | از نكات مثبت ديگر اين كه مؤلف بدون اطلاع دقيق مطلبى را بيان نمىكند و در صورت شك، احتياط مىكند؛ مثلا «و المسألة محتاجة إلى مزيد التأمل و هذا ما يخطر بالبال في العاجل لعلّ اللّه تعالى يوفقنا لما هو أدق و أتقن في الآجل». كه نشان از تقوا و ورع او در بيان مطالب دارد. | ||
از خصوصيات مهم ديگر كتاب تنوع در طرح مطالب است، زيرا مؤلف علاوه بر توضيح مطالب عميق و تعيين دقيق مآخذ مورد استفاده، به نكات جزئى نيز توجه دارد؛ مثلا وزن كلمات يا حتى متعلق جار و مجرور را بيان مىكند و حتى مباحث رجالى را نيز تبيين نموده و مآخذ و صاحبان آنان را نيز معرفى مىكند. | از خصوصيات مهم ديگر كتاب تنوع در طرح مطالب است، زيرا مؤلف علاوه بر توضيح مطالب عميق و تعيين دقيق مآخذ مورد استفاده، به نكات جزئى نيز توجه دارد؛ مثلا وزن كلمات يا حتى متعلق جار و مجرور را بيان مىكند و حتى مباحث رجالى را نيز تبيين نموده و مآخذ و صاحبان آنان را نيز معرفى مىكند. <ref>ص 227 س 34 و ص 234 س 36 و ص 159 س 3) | ||
== مطالب مستقل در كتاب == | == مطالب مستقل در كتاب == |
ویرایش