مرقع نی‌نامه جامی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۹ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ى‎ا' به 'ی‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'س‎آ' به 'س‌آ')
جز (جایگزینی متن - 'ى‎ا' به 'ی‌ا')
خط ۵۰: خط ۵۰:
همین مایه اعتقاد و دل‎نمودگى به مولوى و مثنوى و شهرت و رواج مثنوى در بین اهل عصر، جامى را که علاوه بر مقام و موقعیت شامخ ادبى و عرفانى خویش از بزرگ‎ترین شارحان درس‎نامه‌ها و متون رایج ادبى و عرفانى در زمان خود و به عقیده اهل نظر «جامع میانه شوق و معرفت و حقائق و معارف» بود بر آن داشته تا به نگاشتن تفسیرى بر دو بیت آغاز نى‌نامه که تبلور معانى و فشرده و چکیده معنایى نى‌نامه و مظهر مثنوى است بپردازد.
همین مایه اعتقاد و دل‎نمودگى به مولوى و مثنوى و شهرت و رواج مثنوى در بین اهل عصر، جامى را که علاوه بر مقام و موقعیت شامخ ادبى و عرفانى خویش از بزرگ‎ترین شارحان درس‎نامه‌ها و متون رایج ادبى و عرفانى در زمان خود و به عقیده اهل نظر «جامع میانه شوق و معرفت و حقائق و معارف» بود بر آن داشته تا به نگاشتن تفسیرى بر دو بیت آغاز نى‌نامه که تبلور معانى و فشرده و چکیده معنایى نى‌نامه و مظهر مثنوى است بپردازد.


جامى که از مشایخ طریقت نقشبندى است در نى‌نامه خود درعین‎حال که به تقلیدى شیوا از سبک سخن مولانا پرداخته، استغراق نقشبندیانه او در جهان‎بینى و عرفان محیى‎الدین ابن عربى موجب شده تا کلام مولانا را بر وفق مشرب ابن عربى تفسیر کند.
جامى که از مشایخ طریقت نقشبندى است در نى‌نامه خود درعین‎حال که به تقلیدى شیوا از سبک سخن مولانا پرداخته، استغراق نقشبندیانه او در جهان‎بینى و عرفان محیی‌الدین ابن عربى موجب شده تا کلام مولانا را بر وفق مشرب ابن عربى تفسیر کند.


بدین‎گونه نى‌نامه، علاوه بر آنکه از قدیم‎ترین شرح‎هایی است که بر اجزاء مثنوى نوشته شده، از نخستین آثار در تلفیق بین عرفان مولوى و ابن عربى است. در آن زمان چنانکه از نفحات الأنس خود جامى و رشحات عین الحیاة فخرالدین على صفى همچنین کتاب مقامات جامى نوشته عبدالواسع نظامى باخرزى و برخى دیگر از متون تعلیمى و نظرى نقشبندیه برمی‌آید مشایخ و خواجگان نقشبند در مولوى و ابن عربى هر دو به دیده احترام و بزرگداشت مى‌نگریسته‌اند و همچنان که فتوحات و فصوص را جان و دل مى‎دانسته‌اند، به خواندن مثنوى معنوى و دیوان کبیر هم شوق و رغبت بسیار داشته‌اند.
بدین‎گونه نى‌نامه، علاوه بر آنکه از قدیم‎ترین شرح‎هایی است که بر اجزاء مثنوى نوشته شده، از نخستین آثار در تلفیق بین عرفان مولوى و ابن عربى است. در آن زمان چنانکه از نفحات الأنس خود جامى و رشحات عین الحیاة فخرالدین على صفى همچنین کتاب مقامات جامى نوشته عبدالواسع نظامى باخرزى و برخى دیگر از متون تعلیمى و نظرى نقشبندیه برمی‌آید مشایخ و خواجگان نقشبند در مولوى و ابن عربى هر دو به دیده احترام و بزرگداشت مى‌نگریسته‌اند و همچنان که فتوحات و فصوص را جان و دل مى‎دانسته‌اند، به خواندن مثنوى معنوى و دیوان کبیر هم شوق و رغبت بسیار داشته‌اند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش