حفظ البدن: رساله‌ای کهن در باب بهداشت تن: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۸ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎ه' به 'ی‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'م‎ش' به 'م‌ش')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ه' به 'ی‌ه')
خط ۳۰: خط ۳۰:
}}  
}}  


'''حفظ البدن: رساله‌ای کهن در باب بهداشت تن'''، کتابی است از [[فخر رازی، محمد بن عمر|محمد بن عمر فخر رازی]]، به زبان فارسی در باب بهداشت تن و پیشگیرى بیماری‎ها در رده مقدّماتى و ابتدایى.
'''حفظ البدن: رساله‌ای کهن در باب بهداشت تن'''، کتابی است از [[فخر رازی، محمد بن عمر|محمد بن عمر فخر رازی]]، به زبان فارسی در باب بهداشت تن و پیشگیرى بیماری‌ها در رده مقدّماتى و ابتدایى.


[[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] در این اثر بیشتر به دنبال تبیین چرایی پدیده‌های علمی در پزشکی است. او برخی بیماری‎ها و خواص بعضی داروها را در این اثر شرح می‌دهد.
[[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] در این اثر بیشتر به دنبال تبیین چرایی پدیده‌های علمی در پزشکی است. او برخی بیماری‌ها و خواص بعضی داروها را در این اثر شرح می‌دهد.


تحقیق و تصحیح اثر، توسط [[رضوي برقعي، حسين|سید حسین رضوی برقعی]] صورت گرفته است.
تحقیق و تصحیح اثر، توسط [[رضوي برقعي، حسين|سید حسین رضوی برقعی]] صورت گرفته است.
خط ۴۰: خط ۴۰:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
این کتاب، «پارسى‌نوشته‌اى از سده ششم در باب بهداشت تن و پیشگیرى بیماری‎ها در رده مقدّماتى و ابتدایى است. حفظ البدن، نوشته فخرالدین رازى براى اوّلین بار منتشر مى‎شود. در پژوهش‎هاى انجام‌شده درباره این دانشمند، کمتر به پزشکى‎پژوهی‎هاى او اشاره شده است. پس از [[رازی، محمد بن زکریا|محمّد بن زکریاى رازى]] و [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، از معدود طبیبان پیشین است که منطق و فلسفه را به‌خوبى آموخته و در آن ورزیده شده است. البته تعلّق فکرى او به مکتب اشعرى و چیرگى‎اش بر دانش کلام، سبب شده است تا دیدگاهى متفاوت و البته ویژه خودش داشته باشد که آثارش از یکنواختى بسیارى متون پزشکى مشابه، تهى شده است. او مى‎کوشد با ابزار فلسفه و کلام، به نظام‌مند کردن اصول پزشکى، به‌ویژه کالبدشناسى بپردازد و پاسخى براى چرایی‎هاى ذهنى خود و خوانندگانش بیابد.
این کتاب، «پارسى‌نوشته‌اى از سده ششم در باب بهداشت تن و پیشگیرى بیماری‌ها در رده مقدّماتى و ابتدایى است. حفظ البدن، نوشته فخرالدین رازى براى اوّلین بار منتشر مى‎شود. در پژوهش‎هاى انجام‌شده درباره این دانشمند، کمتر به پزشکى‎پژوهی‌هاى او اشاره شده است. پس از [[رازی، محمد بن زکریا|محمّد بن زکریاى رازى]] و [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، از معدود طبیبان پیشین است که منطق و فلسفه را به‌خوبى آموخته و در آن ورزیده شده است. البته تعلّق فکرى او به مکتب اشعرى و چیرگى‎اش بر دانش کلام، سبب شده است تا دیدگاهى متفاوت و البته ویژه خودش داشته باشد که آثارش از یکنواختى بسیارى متون پزشکى مشابه، تهى شده است. او مى‎کوشد با ابزار فلسفه و کلام، به نظام‌مند کردن اصول پزشکى، به‌ویژه کالبدشناسى بپردازد و پاسخى براى چرایی‌هاى ذهنى خود و خوانندگانش بیابد.
برآیند خوانش آثار مستقل طبى یا مشتمل بر طب [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، نشان مى‎دهد که به تشریح بدن انسان، سخت علاقه‌مند بوده است. به‌جز أسرار التّنزيل که بر پایه آفرینش تن آدمى تألیف شده، همو تدوین کتاب مستقلى درباره کالبدشناسى از سر تا پا آغاز کرده بوده که با مرگش نیمه‌کاره مانده است.
برآیند خوانش آثار مستقل طبى یا مشتمل بر طب [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، نشان مى‎دهد که به تشریح بدن انسان، سخت علاقه‌مند بوده است. به‌جز أسرار التّنزيل که بر پایه آفرینش تن آدمى تألیف شده، همو تدوین کتاب مستقلى درباره کالبدشناسى از سر تا پا آغاز کرده بوده که با مرگش نیمه‌کاره مانده است.
اندیشه آماده‌سازى کتاب بزرگى در طب را نیز در سر داشته است که مانند «الحاوي في الطب» و «قانون في الطب» باشد. این کتاب، «الجامع الكبير» نام داشته که باز هم اتمامش ممکن نشده است. منطقا در کتاب‌هاى این‎چنینى، بخش کالبدشناسى نیز وجود داشته است. شرح قانون [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] نیز محدود به کلّیات کتاب [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] بوده که اندام‌شناسى بدن نیز در دامنه مباحث آن جاى دارد. شیوه‌اى که [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] در زمینه پزشکى‎پژوهى انجام داده، نشان مى‎دهد از مکتب [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] الهام‎پذیرى فراوانى داشته است. امّا میراث اندیشه تأویلى که در رسائل اخوان الصّفا و آثار جابر بن حیان بوده، به بوعلى رسیده؛ خواسته - ‎ناخواسته [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] نیز در پژوهش‎هاى طبى‎اش، همان طریق را و البته با بسط بیشتر پیموده است.
اندیشه آماده‌سازى کتاب بزرگى در طب را نیز در سر داشته است که مانند «الحاوي في الطب» و «قانون في الطب» باشد. این کتاب، «الجامع الكبير» نام داشته که باز هم اتمامش ممکن نشده است. منطقا در کتاب‌هاى این‎چنینى، بخش کالبدشناسى نیز وجود داشته است. شرح قانون [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] نیز محدود به کلّیات کتاب [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] بوده که اندام‌شناسى بدن نیز در دامنه مباحث آن جاى دارد. شیوه‌اى که [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] در زمینه پزشکى‎پژوهى انجام داده، نشان مى‎دهد از مکتب [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] الهام‎پذیرى فراوانى داشته است. امّا میراث اندیشه تأویلى که در رسائل اخوان الصّفا و آثار جابر بن حیان بوده، به بوعلى رسیده؛ خواسته - ‎ناخواسته [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] نیز در پژوهش‎هاى طبى‎اش، همان طریق را و البته با بسط بیشتر پیموده است.
خط ۵۳: خط ۵۳:
فهرست مطالب در ابتدای اثر آمده و واژه‎نامه مفردات طبی به‌ترتیب (از فارسی به انگلیسی و انگلیسی به فارسی) و منابع و نمایه‌ها (شامل نمایه آیات، احادیث، امثال و اشعار عربی، اشعار فارسی، اشخاص، جاها، گروه‌ها، اقوام و قبایل، کتاب‌ها و مواد) در انتهای آن ذکر شده است.
فهرست مطالب در ابتدای اثر آمده و واژه‎نامه مفردات طبی به‌ترتیب (از فارسی به انگلیسی و انگلیسی به فارسی) و منابع و نمایه‌ها (شامل نمایه آیات، احادیث، امثال و اشعار عربی، اشعار فارسی، اشخاص، جاها، گروه‌ها، اقوام و قبایل، کتاب‌ها و مواد) در انتهای آن ذکر شده است.


«بر پایه آگاهی‎هاى به‌دست‎آمده، تاکنون سه نسخه از این کتاب شناسایى شده است. دو نسخه در ترکیه و یک نسخه در بریتانیا برجاى مانده است. گزارش نسخه‌هاى کتاب این‎چنین است:
«بر پایه آگاهی‌هاى به‌دست‎آمده، تاکنون سه نسخه از این کتاب شناسایى شده است. دو نسخه در ترکیه و یک نسخه در بریتانیا برجاى مانده است. گزارش نسخه‌هاى کتاب این‎چنین است:
# ایاصوفیا، 220 ش 3649، 134 برگ، 1/ 11* 6/ 5 سانتى‎متر به خطّ نسخ.
# ایاصوفیا، 220 ش 3649، 134 برگ، 1/ 11* 6/ 5 سانتى‎متر به خطّ نسخ.
# کمبریج، ذیل 2/ 352.
# کمبریج، ذیل 2/ 352.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش