۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ن‌ب' به 'ن‌ب'
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ک' به 'ی‌ک') |
جز (جایگزینی متن - 'ن‌ب' به 'ن‌ب') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
محقق در ادامه به زندگی [[صفار، ابراهيم بن اسماعيل|صفار]] پرداخته، سپس توضیح مهمترین مباحث کتاب را در سه فصل ارائه نموده است. | محقق در ادامه به زندگی [[صفار، ابراهيم بن اسماعيل|صفار]] پرداخته، سپس توضیح مهمترین مباحث کتاب را در سه فصل ارائه نموده است. | ||
فصل اول را به اسماء الله الحسنی اختصاص داده است. او در | فصل اول را به اسماء الله الحسنی اختصاص داده است. او در این‌باره می‌گوید: اهل سنت و حدیث، به‌خلاف اسماعیلیه، معتقدند که خداوند دارای اسم است.<ref>همان، ص53-54</ref>. قرآن، سنت و اجماع بر این مدعا گواهی می‌دهند؛ زیرا در قرآن آمده: '''وَ لِلّٰهِ اَلْأَسْمٰاءُ اَلْحُسْنىٰ فَادْعُوهُ بِهٰا وَ ذَرُوا اَلَّذِينَ یلْحِدُونَ فِي أَسْمٰائِهِ سَيجْزَوْنَ مٰا كٰانُوا يعْمَلُونَ''' (اعراف: 180) و پیامبر در این زمینه فرموده است: «لله تسعة و تسعون اسما، مائة غیر واحد؛ من أحصاها دخل الجنة»<ref>ر.ک: همان، ص54</ref>. | ||
ایشان می‌گویند: این اسماء، توقیفی هستند و بر هیچکس جایز نیست که از جانب خویش نامی برای خداوند انشا کند<ref>ر.ک: همان، ص56</ref>. در این میان معتزله اعتقادی به توقیفی بودن اسماء الهی ندارند و اشاعره نیز همچون ماتریدیه آن‌ها را توقیفی می‌دانند<ref>ر.ک: همان، ص57</ref>. | ایشان می‌گویند: این اسماء، توقیفی هستند و بر هیچکس جایز نیست که از جانب خویش نامی برای خداوند انشا کند<ref>ر.ک: همان، ص56</ref>. در این میان معتزله اعتقادی به توقیفی بودن اسماء الهی ندارند و اشاعره نیز همچون ماتریدیه آن‌ها را توقیفی می‌دانند<ref>ر.ک: همان، ص57</ref>. | ||