تاریخ مذاهب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۸ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎ه' به 'ی‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ک' به 'ی‌ک')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ه' به 'ی‌ه')
خط ۴۳: خط ۴۳:
«این اندیشه [لازمه مخلوق نبودن، قدیم بودن است]، میان مسلمانان رواج می‎یافت و عمق معنای آن از چشم معتزله‌ای که با پیروان دیگر ادیان و زندیقان بحث و مناظره می‌کردند، پوشیده نمی‌ماند؛ بدین‌جهت آنان می‌دانستند کسی که می‌گوید قرآن مخلوق نیست، این عقیده، او را به اعتقاد به قدیم بودن قرآن می‌رساند و...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص262</ref>.
«این اندیشه [لازمه مخلوق نبودن، قدیم بودن است]، میان مسلمانان رواج می‎یافت و عمق معنای آن از چشم معتزله‌ای که با پیروان دیگر ادیان و زندیقان بحث و مناظره می‌کردند، پوشیده نمی‌ماند؛ بدین‌جهت آنان می‌دانستند کسی که می‌گوید قرآن مخلوق نیست، این عقیده، او را به اعتقاد به قدیم بودن قرآن می‌رساند و...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص262</ref>.


مترجم، پاورقی‎های مؤلف را بدون تصرف قابل‎ توجهی تکرار نموده است و پاورقی‎های خود را با نشانه «(م)» در انتهای آن مشخص نموده است.<ref>ر.ک: پاورقی، ص90، 103</ref>.
مترجم، پاورقی‌های مؤلف را بدون تصرف قابل‎ توجهی تکرار نموده است و پاورقی‌های خود را با نشانه «(م)» در انتهای آن مشخص نموده است.<ref>ر.ک: پاورقی، ص90، 103</ref>.


==مختصری از محتویات کتاب==
==مختصری از محتویات کتاب==
با توجه به اینکه کتاب‎شناسی «تاريخ المذاهب الإسلامية» قبلاً انجام نشده است، لذا در اینجا خلاصه‌ای از محتوای کتاب گزارش می‌شود:
با توجه به اینکه کتاب‎شناسی «تاريخ المذاهب الإسلامية» قبلاً انجام نشده است، لذا در اینجا خلاصه‌ای از محتوای کتاب گزارش می‌شود:


مؤلف در آغاز به عوامل پیدایش اختلاف در میان امت اسلامی پرداخته و خاستگاه آن را در میان دیدگاه‌های اعتقادی یا موضع‎گیری‎های سیاسی مذاهب جستجو کرده است. از نگاه ابوزهره، عواملی چون دشواری مسائل کلامی، دخالت تمایلات نفسانی، اختلاف گرایش‎ها، تقلید از پیشینیان، ریاست‎طلبی و تمایل به نزدیک شدن به دربار پادشاهان و بالاخره نژادپرستی و تعصبات قومی و طایفه‌ای، از عمده‌ترین عوامل اختلاف‎های مذهبی در طول تاریخ بوده است. همچنین هم‎جواری مسلمانان با پیروان ادیان گذشته و تشرف برخی از آنان به آیین اسلام، بدون آنکه تمامی اندیشه‌های باطل و افکار خرافی خود را کنار گذاشته باشند، ترجمه شدن فلسفه یونان به زبان عربی و رواج آن در میان مسلمانان، وجود آیات متشابه در قرآن کریم که به‎ تصریح خود قرآن برای آزمودن ایمان مؤمنان بوده و تفاوت توانمندی‎ها و دیدگاه‌ها در نحوه استنباط احکام شرعی از منابع آن نیز از اسباب فرقه‌گرایی و تفرقه میان صفوف امت اسلامی بوده است.
مؤلف در آغاز به عوامل پیدایش اختلاف در میان امت اسلامی پرداخته و خاستگاه آن را در میان دیدگاه‌های اعتقادی یا موضع‎گیری‌های سیاسی مذاهب جستجو کرده است. از نگاه ابوزهره، عواملی چون دشواری مسائل کلامی، دخالت تمایلات نفسانی، اختلاف گرایش‎ها، تقلید از پیشینیان، ریاست‎طلبی و تمایل به نزدیک شدن به دربار پادشاهان و بالاخره نژادپرستی و تعصبات قومی و طایفه‌ای، از عمده‌ترین عوامل اختلاف‎های مذهبی در طول تاریخ بوده است. همچنین هم‎جواری مسلمانان با پیروان ادیان گذشته و تشرف برخی از آنان به آیین اسلام، بدون آنکه تمامی اندیشه‌های باطل و افکار خرافی خود را کنار گذاشته باشند، ترجمه شدن فلسفه یونان به زبان عربی و رواج آن در میان مسلمانان، وجود آیات متشابه در قرآن کریم که به‎ تصریح خود قرآن برای آزمودن ایمان مؤمنان بوده و تفاوت توانمندی‌ها و دیدگاه‌ها در نحوه استنباط احکام شرعی از منابع آن نیز از اسباب فرقه‌گرایی و تفرقه میان صفوف امت اسلامی بوده است.


مؤلف پس‎ از این مقدمه، به فرقه‌هایی که با انگیزه‌های سیاسی در جهان اسلام پدیدار گشته‌اند، می‌پردازد و مذهب شیعه را در کنار فرقه خوارج به‌عنوان دو گرایش سیاسی که در برابر جمهور مسلمانان قد برافراشتند، مطرح می‌کند و خاستگاه و انشعابات آن‌دو را بررسی می‌نماید. البته روشن است که نمی‌توان فرقه‌ای همچون شیعه را یک فرقه سیاسی صرف قلمداد کرد و از محوریت مسائل اعتقادی در پیدایش و گسترش آن چشم‎پوشی کرد. ایشان سپس به تبیین مذاهب اعتقادی پرداخته؛ از جبریه، معتزله، اشاعر، ماتریدیه و سلفیه به‌تفصیل سخن می‌گوید و پایان کتاب خود را به بررسی مذاهب نوپیدایی همچون وهابیت، بهائیت و قادیانیه اختصاص می‌دهد<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص12-14</ref>.
مؤلف پس‎ از این مقدمه، به فرقه‌هایی که با انگیزه‌های سیاسی در جهان اسلام پدیدار گشته‌اند، می‌پردازد و مذهب شیعه را در کنار فرقه خوارج به‌عنوان دو گرایش سیاسی که در برابر جمهور مسلمانان قد برافراشتند، مطرح می‌کند و خاستگاه و انشعابات آن‌دو را بررسی می‌نماید. البته روشن است که نمی‌توان فرقه‌ای همچون شیعه را یک فرقه سیاسی صرف قلمداد کرد و از محوریت مسائل اعتقادی در پیدایش و گسترش آن چشم‎پوشی کرد. ایشان سپس به تبیین مذاهب اعتقادی پرداخته؛ از جبریه، معتزله، اشاعر، ماتریدیه و سلفیه به‌تفصیل سخن می‌گوید و پایان کتاب خود را به بررسی مذاهب نوپیدایی همچون وهابیت، بهائیت و قادیانیه اختصاص می‌دهد<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص12-14</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش