۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'هها') |
جز (جایگزینی متن - 'تا' به 'تا') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدتقی ممقانی'''، عالم و شاعر آذربایجانی، متخلص به نیّر و مشهور به | '''محمدتقی ممقانی'''، عالم و شاعر آذربایجانی، متخلص به نیّر و مشهور به حجتالاسلام در سال ١٢٤٧/١٢٤٨ق، در تبریز متولد شد و در سال ١٣١٢ق، در همان شهر وفات یافت. دیوان غزلیات و مثنوی آتشکده از جمله آثار اوست. | ||
پدرش آخوند ملا محمّد ممقانی، شاگرد شیخ احمد احسائی است. وی از جمله علمایی است که در مجلس مـناظره مـیرزا علیمحمّد باب در تبریز حاضر بـوده، فـتوی بـه کـفر مـیرزا علیمحمّد بـاب داده و حـکم بر قتلش براند. | پدرش آخوند ملا محمّد ممقانی، شاگرد شیخ احمد احسائی است. وی از جمله علمایی است که در مجلس مـناظره مـیرزا علیمحمّد باب در تبریز حاضر بـوده، فـتوی بـه کـفر مـیرزا علیمحمّد بـاب داده و حـکم بر قتلش براند. | ||
==تحصیل== | ==تحصیل== | ||
آخوند میرزا محمّدتقی در بیستودو سالگی بـرای تـکمیل تـحصیلات خود به نجف رفته و پس از کسب علم از مـحضر اسـتـادان و مـشایخ آن سـامان، بـه تـبریز بازگشت. میــرزا جعفر سلطانالقرائی زیر عنـوان | آخوند میرزا محمّدتقی در بیستودو سالگی بـرای تـکمیل تـحصیلات خود به نجف رفته و پس از کسب علم از مـحضر اسـتـادان و مـشایخ آن سـامان، بـه تـبریز بازگشت. میــرزا جعفر سلطانالقرائی زیر عنـوان حجّتالاسلام محمّـــدتقی بن محمد بن الحسینــی الشّریف التبریزی الممقانی، گـوید: «وی پسـر دوم حجّتالاسلام آخوند ملا محمّد ممقانی و فرع رشید شجره این خاندان است. فقیه و محدّث و مجتهد و حکیم بود، در فنون شعر و ادب استاد و صاحب نظر است. طـبعاً راغـب انزوا و گوشهگیری و از مصاحبت و آشـنایی خـلق، گریزان بود. ریاست را دوست نمیداشت و شوکت و جاه را جالب و طالب نبود. بخت تیره و طبع بلند داشت؛ با فقر و قناعت، امّا با کمال استغنا و مـناعت بـه سر میبرد. چـون وفـات کرد، دوهزار تومان قرض داشت و در مقابل آن مالی نبود؛ خانه مسکونی او را فروخته به طلبکار دادند. او در سال ١٢٤٨ق، در تبریز متولد شده و از شانزده سالگی مدت پنج سال نزد پدر خود به تحصیل فقه و حکمت اشـتغال ورزیده، پس از مـرگ پدر (١٢٦٩ق) در بیستودوسالگی برای تکمیل تحصیلات به عراق عرب که مرکز علم بود، سفر کرد و مدتی در محضر علمای آن دیار کسب فواید علمیه نمود و به تبریز مراجعت کرد. در آن ایام حجّـتالاسلام میرزا حسین برادر بـزرگش زنـده و مرجع شـیخیه بوده است. معهذا پس از ورود به تبریز، امامت مسجد حجّتالاسلام به او محوّل شده و در آن مسجد اقامه جماعت میکرده است<ref>ر.ک: فرهمند، محمد، ص60؛ دهخدا، علیاکبر، ج5، ص7667</ref>. | ||
==مناعت طبع== | ==مناعت طبع== |
ویرایش