شرح حكمة العين: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ن‎ک' به 'ن‌ک')
    جز (جایگزینی متن - 'ب‎ا' به 'ب‌ا')
    خط ۳۲: خط ۳۲:
    «شمس‌الدین محمد بن مبارک‎شاه هروى که از علماى نامى و حکماى اسلامى اواخر قرن هشتم هجرى بوده (زیرا میر سید شریف جرجانى متوفاى 816 هجرى بر شرح وى حاشیه نگاشته و خلف ارجمندش به نام احمد بن محمد بن مبارک‎شاه بخارى که پس از فوت پدر کرسى تدریس داشته، در سال 862 وفات یافته است)، شرح حاضر را بر کتاب حكمة العين آمیخته با متن نوشته و به متابعت مصنف در بیشتر موارد از نظریات [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] پیروى نموده و از او به‌عنوان «امام فخرالدین» یاد کرده و در مباحث بسیارى از کتاب المنصص في شرح الملخص و المفصل في شرح المحصل استفاده نموده، افکار مصنف آن دو کتاب ([[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]) و شارح آنها ([[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبى قزوینى]]) را ستوده است.  
    «شمس‌الدین محمد بن مبارک‎شاه هروى که از علماى نامى و حکماى اسلامى اواخر قرن هشتم هجرى بوده (زیرا میر سید شریف جرجانى متوفاى 816 هجرى بر شرح وى حاشیه نگاشته و خلف ارجمندش به نام احمد بن محمد بن مبارک‎شاه بخارى که پس از فوت پدر کرسى تدریس داشته، در سال 862 وفات یافته است)، شرح حاضر را بر کتاب حكمة العين آمیخته با متن نوشته و به متابعت مصنف در بیشتر موارد از نظریات [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] پیروى نموده و از او به‌عنوان «امام فخرالدین» یاد کرده و در مباحث بسیارى از کتاب المنصص في شرح الملخص و المفصل في شرح المحصل استفاده نموده، افکار مصنف آن دو کتاب ([[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]) و شارح آنها ([[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبى قزوینى]]) را ستوده است.  


    [[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه|میرک بخارى]] تمام حواشى قطب‎الدین شیرازى را در طى مسائل کتاب خویش آورده و در بعضى مباحث بر وى انتقاداتى نموده و بیشتر از یک‎صدوپنجاه موضع نام حواشي القطبية را و در چند مورد نام [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] (الفاضل الشارح) را یاد کرده است.
    [[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه|میرک بخارى]] تمام حواشى قطب‌الدین شیرازى را در طى مسائل کتاب خویش آورده و در بعضى مباحث بر وى انتقاداتى نموده و بیشتر از یک‎صدوپنجاه موضع نام حواشي القطبية را و در چند مورد نام [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] (الفاضل الشارح) را یاد کرده است.


    این شرح پیوسته مورد علاقه و توجه مدرسین و محصلین بوده و همیشه در حوزه‌هاى علمى از کتب درسى متداول بشمار مى‎آمد؛ چنان‌که نسخه‌هاى خطى آن فراوان و بیش از بیست حاشیه بر آن نگاشته‌اند.  
    این شرح پیوسته مورد علاقه و توجه مدرسین و محصلین بوده و همیشه در حوزه‌هاى علمى از کتب درسى متداول بشمار مى‎آمد؛ چنان‌که نسخه‌هاى خطى آن فراوان و بیش از بیست حاشیه بر آن نگاشته‌اند.  

    نسخهٔ ‏۷ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۰۵

    ‏شرح حكمة العين
    شرح حكمة العين
    پدیدآورانمیرک بخاری، محمد بن مبارکشاه (شارح)

    کاتبی قزوینی، علی بن عمر (نویسنده)

    زاهدی، جعفر (مصحح)
    عنوان‌های دیگرحکمة العين
    ناشردانشگاه فردوسي مشهد، مؤسسه چاپ و انتشارات
    مکان نشرايران - مشهد مقدس
    سال نشرمجلد1: 1353ش ,
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره

    شرح حكمة العين، مجموعه شرح و حواشی شمس‌الدین محمد بن مبارک‎شاه بخاری (معروف به میرک بخاری)، به زبان عربی بر حكمة العين نجم‌الدین علی بن عمر کاتبی قزوینی (معروف به کاتبی و دبیران) به همان زبان است، که به تصحیح جعفر زاهدی رسیده و همو بر آن مقدمه‌ای به زبان پارسی نوشته است. این کتاب حاوی مباحث الهیات و طبیعیات در فلسفه است.

    «شمس‌الدین محمد بن مبارک‎شاه هروى که از علماى نامى و حکماى اسلامى اواخر قرن هشتم هجرى بوده (زیرا میر سید شریف جرجانى متوفاى 816 هجرى بر شرح وى حاشیه نگاشته و خلف ارجمندش به نام احمد بن محمد بن مبارک‎شاه بخارى که پس از فوت پدر کرسى تدریس داشته، در سال 862 وفات یافته است)، شرح حاضر را بر کتاب حكمة العين آمیخته با متن نوشته و به متابعت مصنف در بیشتر موارد از نظریات فخر رازى پیروى نموده و از او به‌عنوان «امام فخرالدین» یاد کرده و در مباحث بسیارى از کتاب المنصص في شرح الملخص و المفصل في شرح المحصل استفاده نموده، افکار مصنف آن دو کتاب (فخر رازى) و شارح آنها (کاتبى قزوینى) را ستوده است.

    میرک بخارى تمام حواشى قطب‌الدین شیرازى را در طى مسائل کتاب خویش آورده و در بعضى مباحث بر وى انتقاداتى نموده و بیشتر از یک‎صدوپنجاه موضع نام حواشي القطبية را و در چند مورد نام علامه حلى (الفاضل الشارح) را یاد کرده است.

    این شرح پیوسته مورد علاقه و توجه مدرسین و محصلین بوده و همیشه در حوزه‌هاى علمى از کتب درسى متداول بشمار مى‎آمد؛ چنان‌که نسخه‌هاى خطى آن فراوان و بیش از بیست حاشیه بر آن نگاشته‌اند.

    این کتاب در دو بخش (طبیعیات، الهیات) با حاشیه میر سید شریف جرجانى و حاشیه مولى میرزا جان باغنوى در قازان به سال 1321 و 1322ق، چاپ شده است. شمس‌الدین محمد بن مبارک‎شاه در موارد متعددى بر شرح خود حاشیه نوشته و در بیشتر نسخه‌هاى خطى آن حاشیه (منه) دیده می‌شود»[۱].

    در کتابخانه آستان قدس رضوی هفت نسخه از شرح میرک بخاری بر حكمه العين کاتبی قزوینی موجود است که هرکدام به‎نوعی ناقص هستند[۲]؛ البته در همین کتابخانه نسخه کاملی به شماره 790 وجود دارد که محتوای هر دو قسمت را دارد و ظاهرا در اوایل قرن نهم هجری تحریر شده و در مقاله سوم (فلکیات) صورت‎های هیوی با شنگرف ترسیم گردیده و مصحح کتاب (جعفر زاهدی)، به‎خاطر ترجیح آن از لحاظ قدمت و صحت بر دیگر نسخه‌ها، آن را اصل در تصحیح و مقابله قرار داده و با علامت اختصاری «ضاد» به آن اشاره کرده است[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مصحح، ص14-15
    2. ر.ک: همان، ص19
    3. ر.ک: همان، ص20

    منابع مقاله

    مقدمه مصحح کتاب.

    وابسته‌ها

    حكمة العين