عصمة الأنبياء في القرآن، مدخل إلی النبوة العامة: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

   

==ساختار==

در مقدمه، به موضوع کتاب و ضرورت پرداختن به آن اشاره گردیده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص9 -‎12</ref>.

در مقدمه نخست، به موضوع نبوت از دیدگاه و منظر قرآن کریم، نگریسته شده است. نویسنده بر این باور است که پس از تدبر و دقت در قرآن کریم، می‌توان به این نکته پی برد که این کتاب الهی، به‌صورت واضح و مبین، به ذکر سیر و احوال انبیای الهی پرداخته و در مواردی، نه به‌صورت مختصر و کوتاه، بلکه به‌گونه‌ای مفصل و کامل، مانند داستان حضرت یوسف(ع)، به ذکر داستان انبیای الهی(ع) پرداخته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص16 -‎17</ref>.

در مقدمه سوم، ضمن توضیح معنای قرب الهی و پاسخ به این سؤال که آیا انسان می‌تواند چیزی را که نمی‌شناسد بپرستد؟ به موضوع صعود الی الله پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص27 -‎34</ref>.

# بعد معرفی در شخصیت انبیا(ع) و اینکه آیا شناخت پیامبران(ص) نقش حقیقی در معرفت خداوند دارد یا نه؟

# بعد عملی در شخصیت انبیا(ع)<ref>ر.ک: همان، ص36 -38</ref>.

مقدمه پنجم، بحثی است پیرامون درجات انبیای الهی در قرآن کریم و بدین منظور، توضیحی درباره بعد عملی در شخصیت انبیا، ارائه شده است<ref>ر.ک: همان، ص44-49</ref>.

در مقدمه هفتم، به توضیح روش قرآنی در بیان داستان پیامبران(ع) پرداخته شده است. این روش را می‌توان در دو محور زیر، خلاصه نمود:

#:ب)- اخلاص و اجتبا: این حقیقت در آیات متعددی از قرآن ذکر شده است. نویسنده آیات مربوطه را ذکر کرده و به توضیح واژه‌های مربوط به این بحث که در آیات یادشده آمده، پرداخته است.

#:ج)- اسوه و قدوه: در آیاتی از قرآن این ویژگی برای برخی از انبیا ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص67-115</ref>.

#:الف)- تلقی وحی از خداوند تا وصول آن به نبی.

#:ب)- وجود وحی نزد پیامبر پس از نزول آن از طرف خداوند بر قلب وی.