۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'هم' به 'هم'
جز (جایگزینی متن - 'نک' به 'نک') |
جز (جایگزینی متن - 'هم' به 'هم') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
کتاب سیر الاقطاب که از جمله زندگینامههای مشایخ چشتیه است، با عنوان دیگر «خواجگان چشت» قلمداد شده است؛ زیرا در بین مشایخ چشتی، نخستین کسی که بهعنوان «خواجه چشت» شهرت یافته است، خواجه ابواسحاق شامی است که «خرقه فقر و ارادت از شیخالمشایخ ممشاد علو دینوری پوشیده»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/40342/27 ر.ک: همان]</ref>. | کتاب سیر الاقطاب که از جمله زندگینامههای مشایخ چشتیه است، با عنوان دیگر «خواجگان چشت» قلمداد شده است؛ زیرا در بین مشایخ چشتی، نخستین کسی که بهعنوان «خواجه چشت» شهرت یافته است، خواجه ابواسحاق شامی است که «خرقه فقر و ارادت از شیخالمشایخ ممشاد علو دینوری پوشیده»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/40342/27 ر.ک: همان]</ref>. | ||
شیخ عثمان هارونی از شمار کسانی است که پیش از حمله مغول به هندوستان رفت و در عهد شمسالدین التتمس (متوفی 633ق) در دهلی ساکن شد و در همانجا درگذشت، اما کسی که این طریق را در هند گسترش داد، خلیفه او خواجه معینالدین حسن سجزی چشتی است که به دستور پیر و مراد خویش و طی واقعهای به رفتن هند مأمور شد. معینالدین نخست در اجمیر خانقاهی بنیاد نهاد و از اجمیر به بسط و ترویج طریقت چشتیه و تعلیم و ارشاد مریدان پرداخت. آوازه او بسیار زود به نقاط دیگر از جمله دهلی رسید و مریدان و هواداران بسیار یافت. از این دوره به بعد طریقه چشتیه از پرطرفدارترین، مهمترین و پرنفوذترین طریقتهای عرفانی در هند شد. در تاریخ طریقه چشتیه، پس از خواجه معینالدین، خواجه قطبالدین بختیار کاکی اوشی و شیخ فریدالدین شکرگنج، مشایخ و خلفای پیش از خواجه نظامالدین اولیا میباشند که سلسله چشتیه با خلفا و جانشینان او ادامه مییابد و سلسله چشتیه نظامیه اهمیت بیشتری دارد؛ اما در سیر الاقطاب، پس از ذکر شیخ فریدالدین شکرگنج، از شیخ علاءالدین علی احمد صابر و جانشینان او، یعنی از مشایخ صابریه که | شیخ عثمان هارونی از شمار کسانی است که پیش از حمله مغول به هندوستان رفت و در عهد شمسالدین التتمس (متوفی 633ق) در دهلی ساکن شد و در همانجا درگذشت، اما کسی که این طریق را در هند گسترش داد، خلیفه او خواجه معینالدین حسن سجزی چشتی است که به دستور پیر و مراد خویش و طی واقعهای به رفتن هند مأمور شد. معینالدین نخست در اجمیر خانقاهی بنیاد نهاد و از اجمیر به بسط و ترویج طریقت چشتیه و تعلیم و ارشاد مریدان پرداخت. آوازه او بسیار زود به نقاط دیگر از جمله دهلی رسید و مریدان و هواداران بسیار یافت. از این دوره به بعد طریقه چشتیه از پرطرفدارترین، مهمترین و پرنفوذترین طریقتهای عرفانی در هند شد. در تاریخ طریقه چشتیه، پس از خواجه معینالدین، خواجه قطبالدین بختیار کاکی اوشی و شیخ فریدالدین شکرگنج، مشایخ و خلفای پیش از خواجه نظامالدین اولیا میباشند که سلسله چشتیه با خلفا و جانشینان او ادامه مییابد و سلسله چشتیه نظامیه اهمیت بیشتری دارد؛ اما در سیر الاقطاب، پس از ذکر شیخ فریدالدین شکرگنج، از شیخ علاءالدین علی احمد صابر و جانشینان او، یعنی از مشایخ صابریه که بهموازات سلسله نظامیه، سرگرم تعلیم و ارشاد بودهاند یاد شده است که از این نظر کتاب او حائز اهمیت است. نظیر اینگونه انشعابها را در سلسلههای عرفان و تصوف اسلامی، حتی از همان ادوار پیشین، در تاریخ تصوف میتوان یافت...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38998/1/13 ر.ک: پیشگفتار، صفحه سیزده]</ref>. | ||
باری سلسله چشتیه صابریه از علاءالدین احمد صابر آغاز میشود و جانشینان او آن را ادامه میدهند که سیر الاقطاب عمدتاً بر محور این سلسله تألیف شده است. آخرین شیخ بزرگ این سلسله که ذکرش بهتفصیل در این کتاب آمده است، جلالالدین کبیر اولیا قطب عالم است که پس از شیخ احمد عبدالحق رودلوی بر مسند خلیفگی و ارشاد مینشیند. اللهدیه با یادآوری دعای قطب عالم جلالالدین کبیر الاولیاء در حق شیخ احمد رودلوی که متضمن باقی ماندن سلسله ولایت در او و فرزندانش میباشد، اسامی تعداد کثیری از مشایخ دیگر سلسله صابریه را برمیشمارد که در پارهای موارد با آگاههای سودمند همراه است. اللهدیه در پایان این بخش یادآوری میکند که «تمام شد ذکر حالات اولیای عظام سلسله صابریه». ازاینپس کتاب با ذکر عبدالحق رودلوی، بهرام بیدولوی، شیخ نظام سنامی، خواجه شبلی، خواجه عبدالقدوس، خواجه عبدالکبیر، خواجه عثمان زندهپیر، خواجه نظامالدین و سرانجام پیر خود او شیخ عبدالسلام شاه اعلی ادامه مییابد. نکته جالب در مورد شیخ عبدالسلام، رسیدن سلسله مشایخ او به نظامالدین اولیا است. بهاینترتیب میتوان گفت اللهدیه نیز از پیروان و مشایخ این سلسله میباشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38998/1/16 ر.ک: همان، صفحه شانزده و هفده]</ref>. | باری سلسله چشتیه صابریه از علاءالدین احمد صابر آغاز میشود و جانشینان او آن را ادامه میدهند که سیر الاقطاب عمدتاً بر محور این سلسله تألیف شده است. آخرین شیخ بزرگ این سلسله که ذکرش بهتفصیل در این کتاب آمده است، جلالالدین کبیر اولیا قطب عالم است که پس از شیخ احمد عبدالحق رودلوی بر مسند خلیفگی و ارشاد مینشیند. اللهدیه با یادآوری دعای قطب عالم جلالالدین کبیر الاولیاء در حق شیخ احمد رودلوی که متضمن باقی ماندن سلسله ولایت در او و فرزندانش میباشد، اسامی تعداد کثیری از مشایخ دیگر سلسله صابریه را برمیشمارد که در پارهای موارد با آگاههای سودمند همراه است. اللهدیه در پایان این بخش یادآوری میکند که «تمام شد ذکر حالات اولیای عظام سلسله صابریه». ازاینپس کتاب با ذکر عبدالحق رودلوی، بهرام بیدولوی، شیخ نظام سنامی، خواجه شبلی، خواجه عبدالقدوس، خواجه عبدالکبیر، خواجه عثمان زندهپیر، خواجه نظامالدین و سرانجام پیر خود او شیخ عبدالسلام شاه اعلی ادامه مییابد. نکته جالب در مورد شیخ عبدالسلام، رسیدن سلسله مشایخ او به نظامالدین اولیا است. بهاینترتیب میتوان گفت اللهدیه نیز از پیروان و مشایخ این سلسله میباشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38998/1/16 ر.ک: همان، صفحه شانزده و هفده]</ref>. | ||