المسائل العبادية و بناء الذات: تفاوت میان نسخه‌ها

در این رابطه [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شیخ‎الشریعه اصفهانی]] (متوفی 1339ق) که از مراجع بزرگ شیعه امامیه بوده است، در خلال سفرش به حج با گروه‌هایی از فقهای بزرگ اهل سنت جلسات و مناظراتی داشته است. علمای اهل سنت از احاطه و شناخت عمیق او از فقه مذاهب اربعه تعجب کردند. وی در این رابطه می‌گوید: من از طریق کتب و طرقشان، علم امام جعفر صادق(ع) و فضل و دانش و رجوع ائمه مذاهب اهل سنت به آن حضرت و قبول صحت روایت ایشان از جدش محمد مصطفی(ص) را اثبات کردم؛ اما ایشان گفتند: ما احادیث ایشان را نمی‌شناسیم و رجال حدیث ما هم از ایشان روایت نکرده‌اند. من به آنها گفتم که کتابی در فقه برای شما می‌نویسم که مشتمل بر احادیث امام جعفر صادق(ع) باشد که از کتب شما از طرق صحیح نقل شده باشد. در این کتاب احادیث صحيح السند و روایاتی که متنش نزد شما مقبول است را ذکر می‌کنم. آنها بسیار اظهار محبت کرده و با اصرار آن کتاب را طلب ‎کردند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35024/1/14 ر.ک: مقدمه، ص14]</ref>‎.

کتاب لمعه دمشقیه در بین نصوص فقهی شیعه به‌عنوان یک منبع اصلی شناخته می‌شود؛ چراکه ایجاز و اختصار با زیبایی تعبیر و هماهنگی ابواب و احکام به شکل منظم و دقت نظر و فکر جمع شده است. مؤلف شهید، ادیب و شاعری بزرگ است؛ همچنان‌که نمونه‌ای از نثر موزونش را در مطلع کتاب مشاهده می‌کنیم. وی جامع علوم شیعه و اهل سنت بوده و معلوماتش محدود به فقه و اصول نیست. وی در کتاب لمعه تلاش کرده که جمود بر عبارات فقهی متداول در زمانش نداشته باشد؛ اگرچه ایجاد تغییر اندکی در تحریر عبارات باشد و نگارش آن را بهتر کند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35024/1/18 ر.ک: همان، ص18]</ref>‎.