حائری، مرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |[[حائری یزدی، عبدالکریم|آیتالله شیخ عبدالکریم حائرى]] | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |1295ش یا 1916 م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |اراک | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[گلپایگانی، محمدرضا|سید محمدرضا گلپایگانى]] | ||
[[خوانساری، محمدتقی|سید محمدتقى خوانسارى]] | |||
[[محقق داماد، محمد|سید محمد محقق داماد]] | |||
[[حائری یزدی، عبدالکریم|حاج شیخ عبدالکریم حایرى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[کتاب الخمس (للحایری)]] | ||
[[شرح العروة الوثقی (حائری)]] | |||
[[خلل الصلاة و أحکامه]] | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۷۱: | خط ۸۱: | ||
# سید عباس خاتم یزدى؛ | # سید عباس خاتم یزدى؛ | ||
# شیخ حسین شب زنده دار؛ | # شیخ حسین شب زنده دار؛ | ||
# شهید | # شهید محمدمهدى ربانى املشى؛ | ||
# [[محمدی ری‌شهری، محمد|محمد محمدى رى‌شهرى]]؛ | # [[محمدی ری‌شهری، محمد|محمد محمدى رى‌شهرى]]؛ | ||
# شیخ محمدحسین امراللهى؛ | # شیخ محمدحسین امراللهى؛ | ||
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۳۴
| نام | حائری، مرتضی |
|---|---|
| نامهای دیگر | شیخ مرتضى حائرى یزدى
آیتالله مرتضی حائری حائری یزدی، مرتضی |
| نام پدر | آیتالله شیخ عبدالکریم حائرى |
| متولد | 1295ش یا 1916 م |
| محل تولد | اراک |
| رحلت | 1364 ش یا 1406 ق یا 1986 م |
| اساتید | سید محمدرضا گلپایگانى |
| برخی آثار | کتاب الخمس (للحایری) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00095AUTHORCODE |
آیتالله مرتضی حائری (1295-1364ش)، فرزند آیتالله شیخ عبدالکریم حائرى مؤسس حوزه علمیه قم
ولادت
او در روز چهاردهم ذى حجه سال 1334 ه.ق در یک خانواده متدین و مذهبى و کانون علم و تقوى، از پدرى بزرگوار فرزندى به نام شیخ مرتضى در اراک دیده به جهان گشود.
زندگی‌نامه
مرحوم حاج آقا مرتضى زهد و تقوا، ساده زیستى، دورى از مظاهر فریبنده دنیا، نا دیده گرفتن تشریفات ظاهرى، پرهیز از خلاف گویى و تملق و دیگر صفات نیکو را از پدر بزرگوارش به ارث برده بود.
تا آخر عمر در خانه پدریش که با خشت و گل ساخته شده بود، زندگى کرد. آنقدر مراعات وجوه و اموال عمومى را مى‌کرد. رفع گرفتارى‌هاى مردم درمانده، بر طرف کردن مشکلات زندگى آنها از دیگر خصوصیات بارز این مرد بزرگ بود. درب خانه‌اش به روى مردم باز بود، حاجت مندان به راحتى مى‌توانستند نیازهاى خود را با وى در میان بگذارند و مشکلات خود را به وسیله او حل کنند.
ایشان علاقه خاصى به اهل‌بیت علیهم‌السلام بویژه حضرت امام رضا(ع) داشت و به گونه‌اى که اگر در درس نام على بن موسى الرضا(ع) را مى‌شنید، اشک از دیدگانش سرازیر مى‌گشت. به سادات و ذریه پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله) علاقه خاصى داشت و براى آنها احترام ویژه‌اى قائل بود.
اساتید
بعضى از اساتیدى که ایشان از محضرشان استفاده نموده است عبارتند از:
- سید محمدرضا گلپایگانى؛
- سید محمدتقى خوانسارى؛
- سید محمد محقق داماد؛
- حاج شیخ عبدالکریم حایرى؛
- سید محمد حجت کوه کمره‌اى؛
- حاج سید حسین بروجردى؛
- امام سید روح الله خمینى.
شاگردان
حاج آقا مرتضى، بیش از چهل سال تدریس در حوزه علمیه قم شاگردان ممتازى تربیت و تحویل جامعه داد که بعضى از آنها عبارتند از:
- سید عباس خاتم یزدى؛
- شیخ حسین شب زنده دار؛
- شهید محمدمهدى ربانى املشى؛
- محمد محمدى رى‌شهرى؛
- شیخ محمدحسین امراللهى؛
- میرزا محمد پیشوایى ترک‌آبادى؛
- شیخ محمدحسین بهجتى، (شفق) امام جمعه اردکان؛
- سید على آقا محقق داماد؛
- محمدحسین اشعرى؛
- سید حسن آل طه؛
- سید صادق حسینى مآب یزدى.
تألیفات
ایشان در کنار تدریس تألیفاتى نیز داشته است که عبارت است از:
- ابتغاء الفضيلة في شرح الوسيلة؛
- رساله‌اى در نماز جمعه؛
- کتاب الخمس؛
- پرتوى از انوار آسمانى؛
- مباحثى در تفسیر سوره حمد؛
- رساله‌اى در خلل صلاة.
وفات
مرحوم حاج آقا مرتضى حائرى پس از عمرى تلاش و کوشش در راه احیاى دین مبین اسلام و تربیت، عاقبت در شب 24 جمادى الثانى 1406 ه.ق، مصادف با 25 اسفند 1364 ه.ش، روح پاکش به ملکوت اعلى پیوست. آیتالله سید محمدرضا گلپایگانى(ره) بر پیکر پاک آن مرحوم نماز خواندند و جنازه را به سوى مسجد بالا سر حضرت معصومه (علیهاالسلام) بردند و پایین پاى پدر بزرگوارش به خاک سپردند.