یزدی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۹

یزدی، محمد

نام	یزدی، محمد
نام‌های دیگر
نام پدر	شيخ على
متولد	1310ش
محل تولد	يزد
رحلت
اساتید	آيت‌الله بروجردى امام خمينى محمدتقى آملى محمدعلی اراكى علامه طباطبايى
برخی آثار
کد مؤلف	AUTHORCODE00377AUTHORCODE

آيت‌الله محمد يزدى (متولد:1310- اصفهان)، مجتهد، فقیه، سیاستمدار، رياست دادگاه انقلاب اسلامى قم، نمايندگى مجلس خبرگان قانون اساسى، نمايندگى مجلس شوراى اسلامى در دو دوره متوالى (دوره اول از قم و دوره دوم از تهران)، نائب رئيس مجلس شوراى اسلامى، عضويت در شوراى نگهبان پس از استعفاى آيت‌الله صافى گلپايگانى؛ عضويت در شوراى بازنگرى قانونى اساسى، رياست قوه قضائيه با حكم مقام معظم رهبرى در دو دوره پنج ساله، نمايندگى رؤساى سه قوه در هيأت سه نفره حل اختلاف بين مرحوم رجايى و بنى‏ صدر، نمايندگى مجلس خبرگان رهبرى، نائب رئيس و قائم مقام اجرائى جامعه مدرسين حوزه علميه قم، عضویت در دوره چهارم و پنجم شورای عالی حوزه‌های علمیه و رئیس دوره پنجم آن شورا، ریاست جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، رئیس مجلس خبرگان رهبری، عضو فقهای شورای نگهبان، استاد درس خارج حوزه علمیه

ولادت

محمد یزدی فرزند شيخ على، در 10 تیرماه سال 1310ش، در اصفهان، در خانواده‌اى متدين چشم به جهان گشود. جد او شیخ محمد علی، معروف به شیخ یزدی در حدود صد سال پیش ازیزد به اصفهان رفت و از عالمان به نام اصفهان گردید.

تحصیلات

وى تحصيلات خود را ابتدا در محضر پدر و با فراگيرى زبان فارسى آغاز كرد و پس از آن، عازم مكتب‌خانه شد. پس از گذراندن دوره مكتب، براى گذراندن كلاس چهارم، به نخستين مدرسه‌اى كه در اصفهان به سبک جديد تأسيس شده بود رفت و شش كلاس را در آن مدرسه گذرانيد.

تحصيلات حوزه را كه در آغاز نزد پدر آموخته بود، در مدرسه «كاسه‌گران» اصفهان ادامه داد و سپس به مدرسه «ملا عبدالله» رفت و به تحصيل «شرح لمعه» مشغول شد. پس از آن به مدرسه صدر آمد و به خواندن «قوانين» پرداخت و در اين ميان، از محضر عالمان بزرگ اصفهان نيز در زمينه‌هاى علمى و معنوى بهره مى‌برد.

با تشريف‌فرمايى حضرت آيت‌الله بروجردى(ره) به قم، ايشان به قم مهاجرت كرد و در درس خارج علماى بزرگ حوزه، از جمله آيت‌الله بروجردى(ره) و امام خمينى(ره) شركت نمود. تلاش علمى ايشان در آن سال‌ها باعث شد تا بتواند از امام خمينى(ره) اجازه‌نامه اجتهاد دريافت كند.

اساتید

شيخ حسن نجف‌آبادى؛
سيد محمدعلى ابطحى؛
لاكانى؛
حسين بُدلا؛
زاهدى؛
حاج شيخ مرتضى حائرى؛
مرعشى؛
سلطانى؛
علامه طباطبايى؛
بروجردى؛
محمدعلی اراكى؛
محمدتقى آملى؛
شاهرودى؛
امام خمينى؛

زندگى وى، همواره با تلاش‌ها و دغدغه‌هاى علمى و فرهنگى همراه بوده است.

وى در طول دوران مبارزه بر ضد رژيم شاهنشاهى، حتى در زمان تبعيد، دست از نگاشتن در جهت تبيين معارف اسلامی‌برنداشت و تاكنون، كتاب‌ها و مقالات بسيارى را به چاپ رسانده است. «فقه القرآن» نام اثر معروف ايشان است كه در دوران زندان و تبعيد جمع‌آورى گرديده كه هم‌اينك نيز به‌عنوان محور بحث ايشان در جلسه درس، مورد بررسى و تبادل نظر قرار مى‌گيرد.

ديگر آثار

مجموعه مقالات انسان‌شناسى؛
بشر و خداشناسى؛
گمشده شما؛
پاسخ تهمت‌هاى مردوخ؛
حسين بن على(ع) را بهتر بشناسیم؛
اُسَسُ الإيمان في القرآن؛
نبذٌ من المعارف الإسلامية؛
شرح قانون اساسى؛
مجموعه مقالات در قانون اساسى؛
تفسير سوره حمد؛
الولادة الاصطناعية للإنسان؛
حكم التماثيل؛
من الذي بيده سهم الإمام؟؛
رسالة في القسامة.

همچنين ايشان تقريرات درس آيت‌الله بروجردى، امام و آيت‌الله اراكى را نيز نوشته‌اند.

فعالیتها

وى با ورود به حوزه علمیه قم، مبارزه و درس را توأمان آغاز نمود و با شركت در درس امام خمينى(ره) و جلسات عمومى و خصوصى ايشان، توانايى و عزم خود را براى پيگيرى جريان‌هاى سياسى و پيروى از خط امام(ره) اعلام داشت.

وى از آغازين روزهاى تأسيس جامعه مدرسين حوزه علمیه قم تا كنون با آن همكارى داشته است.

او پس از پيروزى انقلاب اسلامى در مسئوليت‌هاى بسيارى ايفاى نقش نموده كه عبارتند از: