رفیعی قزوینی، سید ابوالحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابوالحسن رفیعی قزوینی''' (1268-1353ش)، از علمای بزرگ فلسفه، حکمت و اجتهاد و از شاگردان مؤسس حوزه علمیه قم، [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله حائری یزدی]] بود. [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‎زاده آملی]] و [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‎الدین آشتیانی]] از جمله شاگردان او به شمار می‌روند. شرح دعای سحر، رساله معراج و رساله اسفار اربعه از جمله آثار ایشان است.

شاگردان ایشان عبارتند از آیات عظام و حجج‎اسلام: [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‎زاده آملی]]، محی‌الدین انواری، سید رضی شیرازی، شاهچراغی، مصطفی امام‎جمعه‌ای، حکیم ذهبی شیرازی، [[مهدوی کنی، محمدرضا|مهدوی کنی]]، میرزا عبدالحسین ابن‎الدین، سید مهدی کشفی، شیخ شعبان لنگرودی، [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‎الدین آشتیانی]]، سید محمد یزدی، سید مصطفی خوانساری، شیخ محمد ابن‎الشیخ قمی، سید مرتضی مبرقعی، علاءالدین کرمانشاهی، سید احمد قمی، حاج میرزا محمد ثقفی تهرانی، میرزا حسین نوری، سید محمدرضایی، محمدرضا ربانی تربتی، شیخ محمدحسین اویسی، میرزا ابوالقاسم خرمشاهی، مهدی باقری کنی، [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین|دکتر غلامحسین دینانی]]، [[امامی کاشانی، محمد|امامی کاشانی]]، شیخ محمدتقی شریعتمداری، نجم‎الدین اعتمادزاده، نظام‎الدین قمشه‌ای، [[نصر، حسین|دکتر سید حسین نصر]]، سید محمدمهدی تقوی، شیخ هادی سلمانی، [[رضانژاد، غلامحسین|غلامرضا رضانژاد]]، سید محسن رفیعی، ذوالمجد طباطبایی، حاج احمد سیاح و سید ابوترب ابوترابی قزوینی<ref>همان</ref>.