۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یا' به 'یا') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ین' به 'ین') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مؤلف در این کتاب، از مسائل عقیدتی بر روش اهل سنت و حدیث و اثر بحث میکند. هرچند که در بخش قابلتوجهی از کتاب از خصائص النبی(ص) و فضائل صحابه صحبت کرده است. وی در این اثر اقوال خوارج و جهمیه و قدریه و مرجئه و رافضه (شیعه) را رد کرده است. وی این فرقهها را اهل هوا و بدعت | مؤلف در این کتاب، از مسائل عقیدتی بر روش اهل سنت و حدیث و اثر بحث میکند. هرچند که در بخش قابلتوجهی از کتاب از خصائص النبی(ص) و فضائل صحابه صحبت کرده است. وی در این اثر اقوال خوارج و جهمیه و قدریه و مرجئه و رافضه (شیعه) را رد کرده است. وی این فرقهها را اهل هوا و بدعت مینامد و کلامی از ابوالقاسم اصفهانی نقل میکند با این مضمون که: برخی از علما گفتهاند، اصولی که فرقهها در آن به گمراهی رفتهاند، هفت است. اهل تشبیه در ذات الهی گمراه شدند، جهمیه در صفات خدا، قدریه در افعال الهی، خوارج در وعید، مرجئه در ایمان، معتزله در قرآن و رافضه در امامت.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39647/1/55 ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص55]</ref> | ||
[[آجری، محمد بن حسین|آجری]] دلایل کتاب و سنت و آثار علمای سلف را در اثبات عقیده فرقه ناجیه (از نظر وی) در نقض کلام اهل بدعت توضیح داده است. وی تقریباً در حجمی تقریباً معادل نیمی از کتاب به رد شیعه پرداخته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39647/1/55 ر.ک: همان]</ref> | [[آجری، محمد بن حسین|آجری]] دلایل کتاب و سنت و آثار علمای سلف را در اثبات عقیده فرقه ناجیه (از نظر وی) در نقض کلام اهل بدعت توضیح داده است. وی تقریباً در حجمی تقریباً معادل نیمی از کتاب به رد شیعه پرداخته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39647/1/55 ر.ک: همان]</ref> | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
نویسنده در فصل هجدهم کتاب جامع مناقب امیرالمؤمنین علی(ع) و ماجرای شهادت آن حضرت را توضیح میدهد. در فصل نوزده، مناقب و فضائل حضرت فاطمه زهرا(س) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) مطرح میگردد. بیستمین فصل کتاب، در فضائل امالمؤمنین حضرت خدیجه کبری(س) است و فضائل اهلبیت(ع) و فضل نسب شریف آنان و فضیلت جعفر بن ابیطالب و حمزه سید الشهداء و عباس و فرزندش و ذکر آنچه از محبت بنیهاشم، اهلبیت پیامبر(ص) واجب است و بیان فضل قریش. | نویسنده در فصل هجدهم کتاب جامع مناقب امیرالمؤمنین علی(ع) و ماجرای شهادت آن حضرت را توضیح میدهد. در فصل نوزده، مناقب و فضائل حضرت فاطمه زهرا(س) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) مطرح میگردد. بیستمین فصل کتاب، در فضائل امالمؤمنین حضرت خدیجه کبری(س) است و فضائل اهلبیت(ع) و فضل نسب شریف آنان و فضیلت جعفر بن ابیطالب و حمزه سید الشهداء و عباس و فرزندش و ذکر آنچه از محبت بنیهاشم، اهلبیت پیامبر(ص) واجب است و بیان فضل قریش. | ||
نویسنده در فصل بیست و یکم از فضائل طلحه و زبیر و سعد و سعید و عبدالرحمن بن عوف و ابوعبیده جراح صحبت میکند و در همین فصل از مذهب علی(ع) درباره سه خلیفه پیشین بحث | نویسنده در فصل بیست و یکم از فضائل طلحه و زبیر و سعد و سعید و عبدالرحمن بن عوف و ابوعبیده جراح صحبت میکند و در همین فصل از مذهب علی(ع) درباره سه خلیفه پیشین بحث مینماید. | ||
بیست و دومین فصل کتاب با مدفن دو خلیفه اول در کنار پیامبر خدا(ص) و ذکر وفات آن حضرت(ص) و صفت قبر شریفش آغاز میشود و در آن درباره عایشه و فضائل وی و قصه إفک بحث میگردد. | بیست و دومین فصل کتاب با مدفن دو خلیفه اول در کنار پیامبر خدا(ص) و ذکر وفات آن حضرت(ص) و صفت قبر شریفش آغاز میشود و در آن درباره عایشه و فضائل وی و قصه إفک بحث میگردد. | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
نسخه خطی این اثر دو جلد داشته که از بیستوسه فصل تشکیل شده بوده است. جلد اولش از فصل اول تا دوازدهم و جلد دوم از فصل سیزده تا آخر کتاب را در بر میگرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39647/1/56 ر.ک: همان، ص56]</ref> | نسخه خطی این اثر دو جلد داشته که از بیستوسه فصل تشکیل شده بوده است. جلد اولش از فصل اول تا دوازدهم و جلد دوم از فصل سیزده تا آخر کتاب را در بر میگرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39647/1/56 ر.ک: همان، ص56]</ref> | ||
نام کتاب به دلیل نامگذاری خود مؤلف و تسمیه علما به این اسم و آنچه در غلاف کتاب ثبت شده، «الشريعة» است و اینکه ابن تیمیه از آن به کتاب السنة للآجری یاد کرده، ظاهراً به دلیل تسمیه کتاب به اسم موضوعش بوده وگرنه نام کتاب به دلیلهای ذکر شده، «الشريعة» است و دلیل بر این توجیه هم این است که ذهبی | نام کتاب به دلیل نامگذاری خود مؤلف و تسمیه علما به این اسم و آنچه در غلاف کتاب ثبت شده، «الشريعة» است و اینکه ابن تیمیه از آن به کتاب السنة للآجری یاد کرده، ظاهراً به دلیل تسمیه کتاب به اسم موضوعش بوده وگرنه نام کتاب به دلیلهای ذکر شده، «الشريعة» است و دلیل بر این توجیه هم این است که ذهبی مینویسد: و له –یعنی [[آجری، محمد بن حسین|آجری]]- کتاب الشريعة في السنة.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39647/1/53 ر.ک: همان، ص53]</ref> | ||
استفاده از احادیث ضعیف بلکه موضوع مثلاً در شمارههای 85، 348، 279، 117 و 347، ذکر اسرائیلیات و منامات که در مباحث علمی جایگاهی ندارند، اعتماد نویسنده به برخی از عقاید و بنا کردن بحث بر آن بدون اثبات مطلب با استناد آن به نص محکم مانند «قضیه إقعاد علی العرش»، عدم استیفای ادله قرآنی در ابوابی از کتاب مثلاً در باب اثبات صفت «یدین» و باب تحذیر از مذاهب حلویه و اغفال از طرح ابوابی که در اثبات عقیده اهل حدیث دارای اهمیت فراوانی هستند، از مهمترین ایراداتی میباشد که محقق بر نویسنده کتاب گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39647/1/68 ر.ک: همان، ص68]</ref> | استفاده از احادیث ضعیف بلکه موضوع مثلاً در شمارههای 85، 348، 279، 117 و 347، ذکر اسرائیلیات و منامات که در مباحث علمی جایگاهی ندارند، اعتماد نویسنده به برخی از عقاید و بنا کردن بحث بر آن بدون اثبات مطلب با استناد آن به نص محکم مانند «قضیه إقعاد علی العرش»، عدم استیفای ادله قرآنی در ابوابی از کتاب مثلاً در باب اثبات صفت «یدین» و باب تحذیر از مذاهب حلویه و اغفال از طرح ابوابی که در اثبات عقیده اهل حدیث دارای اهمیت فراوانی هستند، از مهمترین ایراداتی میباشد که محقق بر نویسنده کتاب گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39647/1/68 ر.ک: همان، ص68]</ref> | ||
ویرایش