۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یپ' به 'یپ') |
جز (جایگزینی متن - 'هه' به 'هه') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
این کتاب، صورت واضحی است از جدل دینی و بحث اعتقادی که حول | این کتاب، صورت واضحی است از جدل دینی و بحث اعتقادی که حول فرقههای اسلامی دور میزند. کتاب دامغ الباطل و حتف المناضل، از کتابهای نادر و مفقودشده اسماعیلیه است که سزاوار تحقیق است. این اثر علاوه بر اینکه در رد ابوحامد غزالی نوشته شده، در خلال مباحثش، دیدگاهها و آرای اسماعیلیه در بسیاری از مواضع فقهی و فلسفی و عرفانی را که دعوت اسماعیلیه در اعتقادات دینیاشان بر آن بنیان شده، بیان میدارد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص15</ref>. | ||
[[یمانی، علی بن ولید|داعی مطلق، علی بن ولید]]، در فقره فقره کتاب «[[فضائح الباطنية]]» غزالی مناقشه کرده و اشکالات و سؤالات وی را با روشی دقیق و علمی رد کرده است. او در رد غزالی، بسیاری از نظریات معروف اسماعیلیان را انسجام بخشیده و بهکار گرفته است. همچنین از آیات قرآنی و احادیث معصومان(ع) که اعتقادات اسماعیلیان را تأیید میکند، شاهد آورده است. او معتقد است: آنچه را غزالی در «فضائح الباطنية» نوشته، حاصل املای شرایط خشن سیاسی آن زمان است که بر جهان اسلام سلطه یافته بوده و سپس اندکی درباره آن شرایط توضیح میدهد<ref>ر.ک: همان</ref>. | [[یمانی، علی بن ولید|داعی مطلق، علی بن ولید]]، در فقره فقره کتاب «[[فضائح الباطنية]]» غزالی مناقشه کرده و اشکالات و سؤالات وی را با روشی دقیق و علمی رد کرده است. او در رد غزالی، بسیاری از نظریات معروف اسماعیلیان را انسجام بخشیده و بهکار گرفته است. همچنین از آیات قرآنی و احادیث معصومان(ع) که اعتقادات اسماعیلیان را تأیید میکند، شاهد آورده است. او معتقد است: آنچه را غزالی در «فضائح الباطنية» نوشته، حاصل املای شرایط خشن سیاسی آن زمان است که بر جهان اسلام سلطه یافته بوده و سپس اندکی درباره آن شرایط توضیح میدهد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
وی، پدید آمدن حرکات و | وی، پدید آمدن حرکات و دیدگاههای باطنی با این سرعت را نتیجه طبیعی عوامل اجتماعی و سیاسی و دینی آن دوره، بهویژه ستمها و خفقان دوره بنیعباس میداند. او معتقد است، طبیعی است که خلفای عباسی برای مقابله با فاطمیان مغرب و مصر که کیش اسماعیلی داشتند، ساکت ننشینند. یکی از کارهای آنان تکلیف [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالی]] از جانب خلیفه المستظهربالله بود به نوشتن کتابی در رد اسماعیلیه که حاصل آن «[[فضائح الباطنية]]» شد؛ خود [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] در مقدمه کتاب به این امر تصریح میکند<ref>ر.ک: همان، ص16-17</ref>. | ||
از نظر محقق، کتاب [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] در رد اسماعیلیه صرفا از روی اغراض سیاسی نوشته شده و پاسخهای [[یمانی، علی بن ولید|علی بن ولید]] به وی پاسخهایی دقیق و علمی هستند<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | از نظر محقق، کتاب [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] در رد اسماعیلیه صرفا از روی اغراض سیاسی نوشته شده و پاسخهای [[یمانی، علی بن ولید|علی بن ولید]] به وی پاسخهایی دقیق و علمی هستند<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
دکتر مصطفی غالب، کتاب را بدون هیچ تعلیق یا حذف عبارتی ارائه کرده و علت این امر را ضرورت تقدیم میراث علمی به همان صورتی که بوده، ذکر میکند<ref>ر.ک: همان</ref>. | دکتر مصطفی غالب، کتاب را بدون هیچ تعلیق یا حذف عبارتی ارائه کرده و علت این امر را ضرورت تقدیم میراث علمی به همان صورتی که بوده، ذکر میکند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
کتاب «دامغ الباطل» شامل دو جلد است که نویسنده در آن، اصطلاحات اسماعیلی را در 12 باب شرح داده است. بخش اول، دربردارنده شرح حال خودِ غزالی و تغییر دین و تلون مذاهبش است. بخش دوم، پاسخها به او در شرحش است. بخش سوم، متضمن ردیه و پاسخ به بخش اول کتاب غزالی در ذکر روش بحث وی از سیاق کتابش میباشد. بخش چهارم، شامل ردیه بر او در آنچه در باب ثانی شرح کرده میباشد؛ او در باب دوم، باطنیه را ملقب به القابی نموده است. پنجمین بخش، ردیهای از او بر بخش سوم کتاب غزالی است؛ [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] در این بخش، درجات | کتاب «دامغ الباطل» شامل دو جلد است که نویسنده در آن، اصطلاحات اسماعیلی را در 12 باب شرح داده است. بخش اول، دربردارنده شرح حال خودِ غزالی و تغییر دین و تلون مذاهبش است. بخش دوم، پاسخها به او در شرحش است. بخش سوم، متضمن ردیه و پاسخ به بخش اول کتاب غزالی در ذکر روش بحث وی از سیاق کتابش میباشد. بخش چهارم، شامل ردیه بر او در آنچه در باب ثانی شرح کرده میباشد؛ او در باب دوم، باطنیه را ملقب به القابی نموده است. پنجمین بخش، ردیهای از او بر بخش سوم کتاب غزالی است؛ [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] در این بخش، درجات حیلههای باطنیه در تلبیس را ذکر کرده است. بخش ششم کتاب، ردیه بخش چهارم کتاب [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] است؛ [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] عباراتی در نقل مذهب باطنیه بهصورت تفصیلی دارد که از نظر [[یمانی، علی بن ولید|علی بن ولید]]، باطل و یاوه است. هفتمین بخش این اثر، ردیه بخش پنجم «[[فضائح الباطنية]]» غزالی است؛ [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] عباراتی را در تأویلات ظواهر قرآن توسط باطنیه ذکر کرده است. [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد]]، در بخش ششم کتابش ادله عقلی باطنیه اسماعیلیه را مورد ایراد قرار داده است و داعی مطلق، در بخش هشتم دامغ الباطل، به رد آن پرداخته است. [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالی]] در بخش هفتم کتابش، استدلال آنان بر نص بر امام معصوم را ذکر کرده، در بخش هشتم مقتضای فتوای شرع را و در بخش نهم، برهانی عقلی بر رد باطنیه اقامه کرده است. [[یمانی، علی بن ولید|علی بن ولید]] بهترتیب در بخشهای نه، ده و یازده این کتاب، به رد مطالب بخشهای هفتم، هشتم و نهم فضائح باطنیه پرداخته است. داعی مطلق، در بخش دوازدهم این کتاب، به رد کلی [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] و دیگر معترضین بر باطنیه، میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش