۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'می‌ک' به 'می‌ک'
جز (جایگزینی متن - '<references /> ' به '<references/> ') |
جز (جایگزینی متن - 'می‌ک' به 'می‌ک') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
این کتاب در واقع مختصری از کتاب دیگر نویسنده به نام «الاكتفاء في القراءات» است که مؤلف در آن اختلاف قرائات هفتگانه را بهطور موجز به تحریر آورده است. رواج این کتاب تا بدانجا بود که در منابع، گاه از اسماعیل بهصورت صاحب العنوان و یا مؤلف العنوان یاد شده است. العنوان از متون عمده و متداول در قرائات بوده است. به گفته قسطلانى، مردم مصر عنایت زیادی بدان داشتند، چنانکه تا پیش از ظهور [[حرز الأماني و وجه التهاني في القراءات السبع|حرز الأماني شاطبى (شاطبیه)]] طلاب قرائت به حفظ العنوان مىپرداختند. ابن جزری در النشر، این کتاب را پس از شاطبیه یکى از منابع اساسى خود شمرده و طرق روایى خود را به آن یادآور شده است<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/9479 ر.ک: زرنگار، احمد، ص652-651]</ref>. | این کتاب در واقع مختصری از کتاب دیگر نویسنده به نام «الاكتفاء في القراءات» است که مؤلف در آن اختلاف قرائات هفتگانه را بهطور موجز به تحریر آورده است. رواج این کتاب تا بدانجا بود که در منابع، گاه از اسماعیل بهصورت صاحب العنوان و یا مؤلف العنوان یاد شده است. العنوان از متون عمده و متداول در قرائات بوده است. به گفته قسطلانى، مردم مصر عنایت زیادی بدان داشتند، چنانکه تا پیش از ظهور [[حرز الأماني و وجه التهاني في القراءات السبع|حرز الأماني شاطبى (شاطبیه)]] طلاب قرائت به حفظ العنوان مىپرداختند. ابن جزری در النشر، این کتاب را پس از شاطبیه یکى از منابع اساسى خود شمرده و طرق روایى خود را به آن یادآور شده است<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/9479 ر.ک: زرنگار، احمد، ص652-651]</ref>. | ||
محقق اثر در مقدمه به اهمیت کتاب اشاره کرده و چنین نوشته است: «علما از زمان تألیف آن تا نگارش شاطبیه بر العنوان اعتماد | محقق اثر در مقدمه به اهمیت کتاب اشاره کرده و چنین نوشته است: «علما از زمان تألیف آن تا نگارش شاطبیه بر العنوان اعتماد می‌کردند و طلبهها را به حفظ آن امر می‌کردند. سپس عرصه بین این کتاب و شاطبیه تقسیم شد و مانند دو اسب مسابقه گروهی این و گروهی آن را حفظ می‌کردند و برخی نیز هر دو را حفظ می‌کردند. به جهت این اهمیت علما در شرح العنوان و بیان مبهمات آن و یا تفاوتهای آن با شاطبیه کتابهایی نوشتند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/6 ر.ک: مقدمه محقق، ص6]</ref>. | ||
وی در بررسی پیشینه تحقیقی کتاب، به طبع قدیم با تحقیق زهیر زاهد و خلیل عطیه اشاره کرده است. وی به جهت اهمیت کتاب نزد اهل قرائت، تصمیم به بازبینی آن میگیرد که خطاهای فراوان در آیات و نیز اشتباهاتی از ناحیه علم قرائت و اشتباهات چاپی مشاهده | وی در بررسی پیشینه تحقیقی کتاب، به طبع قدیم با تحقیق زهیر زاهد و خلیل عطیه اشاره کرده است. وی به جهت اهمیت کتاب نزد اهل قرائت، تصمیم به بازبینی آن میگیرد که خطاهای فراوان در آیات و نیز اشتباهاتی از ناحیه علم قرائت و اشتباهات چاپی مشاهده می‌کند؛ پس به تحقیق و تصحیح آن بر مبنای چهار نسخه خطی از آن اقدام می‌کند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/6 ر.ک: همان، ص7-6]</ref>. وی این اشتباهات و صحیح آنها را در ضمن جداولی در ابتدای کتاب ارائه کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/25 ر.ک: همان، ص28-25]</ref>. | ||
در مدخل کتاب، تاریخ علم قرائت از زمان ایجاد در عهد نبوی تا زمان تألیف کتاب العنوان بهصورت مختصر بیان شده است. در این مسئله که اولین نویسنده در علم قرائات که بوده، اختلاف نظر شدیدی است؛ ابن جزری، ابوعبید قاسم بن سلام را اولین نویسنده در علم قرائات دانسته است؛ ابن مجاهد «السبعة في القراءات» را در نیمه قرن چهارم نوشت. پس از آن علی بن عمر [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنی]] اولین کسی بود که اصول را قبل از فرش الحروف وضع کرد. در قرن پنجم امام دانی اندلسی کتب ارزشمند «جامع البيان» و «التيسير» و المفردات و... را نوشت. همدانی «الغاية»، شاطبی «الشاطبية» و در آخر ابوطاهر «العنوان» را نوشت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/11 ر.ک: همان، ص11]</ref>. | در مدخل کتاب، تاریخ علم قرائت از زمان ایجاد در عهد نبوی تا زمان تألیف کتاب العنوان بهصورت مختصر بیان شده است. در این مسئله که اولین نویسنده در علم قرائات که بوده، اختلاف نظر شدیدی است؛ ابن جزری، ابوعبید قاسم بن سلام را اولین نویسنده در علم قرائات دانسته است؛ ابن مجاهد «السبعة في القراءات» را در نیمه قرن چهارم نوشت. پس از آن علی بن عمر [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنی]] اولین کسی بود که اصول را قبل از فرش الحروف وضع کرد. در قرن پنجم امام دانی اندلسی کتب ارزشمند «جامع البيان» و «التيسير» و المفردات و... را نوشت. همدانی «الغاية»، شاطبی «الشاطبية» و در آخر ابوطاهر «العنوان» را نوشت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/11 ر.ک: همان، ص11]</ref>. | ||