۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'یر' به 'یر'
جز (جایگزینی متن - 'یپ' به 'یپ') |
جز (جایگزینی متن - 'یر' به 'یر') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''تاریخ مذاهب اسلامی'''، اثر | '''تاریخ مذاهب اسلامی'''، اثر علیرضا ایمانی، ترجمه بخش اول کتاب «تاريخ المذاهب الإسلامية في السياسة و العقائد و تاريخ المذاهب الفقهية»، تألیف [[ابوزهره، محمد|محمد بن احمد بن مصطفی]]، معروف به [[ابوزهره، محمد|ابوزهره]] (1316-1395ق) است. | ||
تاريخ المذاهب الإسلامية، از مشهورترین آثار [[ابوزهره، محمد|ابوزهره]] است که در دو قسمت تدوین گردیده است. بخش اول به بیان مذاهب سیاسی و اعتقادی اختصاص یافته و بخش دوم تبیین مذاهب فقهی را مد نظر دارد. بخش اول کتاب که یکسوم حجم کتاب را در بر دارد، خود شامل چند قسمت است.<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص12</ref>. | تاريخ المذاهب الإسلامية، از مشهورترین آثار [[ابوزهره، محمد|ابوزهره]] است که در دو قسمت تدوین گردیده است. بخش اول به بیان مذاهب سیاسی و اعتقادی اختصاص یافته و بخش دوم تبیین مذاهب فقهی را مد نظر دارد. بخش اول کتاب که یکسوم حجم کتاب را در بر دارد، خود شامل چند قسمت است.<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص12</ref>. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
«هذا الكلام كان يبث بين المسلمين و لم يكن خافياً في جوهره عن أعين المعتزلة الذين كانوا يجادلون أهل الديانات الأخری و الزنادقه و هم لهذا يعلمون أن من يقول: القرآن غير مخلوق قد يؤديه إلی أن يقول إنه قديم...»<ref>ر.ک: محمد ابوزهره، ص159</ref>، عنوان [انگیزه معتزله] را در نظر گرفته، سپس آن را چنین ترجمه نموده است: | «هذا الكلام كان يبث بين المسلمين و لم يكن خافياً في جوهره عن أعين المعتزلة الذين كانوا يجادلون أهل الديانات الأخری و الزنادقه و هم لهذا يعلمون أن من يقول: القرآن غير مخلوق قد يؤديه إلی أن يقول إنه قديم...»<ref>ر.ک: محمد ابوزهره، ص159</ref>، عنوان [انگیزه معتزله] را در نظر گرفته، سپس آن را چنین ترجمه نموده است: | ||
«این اندیشه [لازمه مخلوق نبودن، قدیم بودن است]، میان مسلمانان رواج مییافت و عمق معنای آن از چشم معتزلهای که با پیروان دیگر ادیان و زندیقان بحث و مناظره میکردند، پوشیده نمیماند؛ بدینجهت آنان میدانستند کسی که میگوید قرآن مخلوق نیست، این عقیده، او را به اعتقاد به قدیم بودن قرآن | «این اندیشه [لازمه مخلوق نبودن، قدیم بودن است]، میان مسلمانان رواج مییافت و عمق معنای آن از چشم معتزلهای که با پیروان دیگر ادیان و زندیقان بحث و مناظره میکردند، پوشیده نمیماند؛ بدینجهت آنان میدانستند کسی که میگوید قرآن مخلوق نیست، این عقیده، او را به اعتقاد به قدیم بودن قرآن میرساند و...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص262</ref>. | ||
مترجم، پاورقیهای مؤلف را بدون تصرف قابل توجهی تکرار نموده است و پاورقیهای خود را با نشانه «(م)» در انتهای آن مشخص نموده است.<ref>ر.ک: پاورقی، ص90، 103</ref>. | مترجم، پاورقیهای مؤلف را بدون تصرف قابل توجهی تکرار نموده است و پاورقیهای خود را با نشانه «(م)» در انتهای آن مشخص نموده است.<ref>ر.ک: پاورقی، ص90، 103</ref>. | ||