۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
قانون التأويل: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'مید' به 'مید'
جز (جایگزینی متن - 'یف' به 'یف') |
جز (جایگزینی متن - 'مید' به 'مید') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
کتاب با مقدمه سلیمان دنیا آغاز شده است. وی در این مقدمه، پس از تجلیل از نویسنده و اثرش، نیاز امروز به احیا آثار گذشتگان که صفحات مجد و نشانههای برتری هستند را گوشزد کرده است. سپس کتاب قانون التأویل را از کتب برگزیده ارزشمندی دانسته که از بیانی استوار برخوردار است و انسان را به تعجب | کتاب با مقدمه سلیمان دنیا آغاز شده است. وی در این مقدمه، پس از تجلیل از نویسنده و اثرش، نیاز امروز به احیا آثار گذشتگان که صفحات مجد و نشانههای برتری هستند را گوشزد کرده است. سپس کتاب قانون التأویل را از کتب برگزیده ارزشمندی دانسته که از بیانی استوار برخوردار است و انسان را به تعجب وامیدارد. او معتقد است که طالب علم هرگاه از موازین ثابت و قوانین صحیح این اثر غافل شود از قبح تقصیر و سوء تأویل در امان نخواهد بود<ref>ر.ک: مقدمه سلیمان دنیا، ص 9-7</ref>. | ||
سید سابق نیز بر این اثر مقدمه دیگری نوشته و پس از اشارهای گذرا به دیگر آثار نویسنده، قانون التأویل را از مهمترین آثار وی دانسته که قواعدی روشمند به طلاب علوم شرعی ارائه | سید سابق نیز بر این اثر مقدمه دیگری نوشته و پس از اشارهای گذرا به دیگر آثار نویسنده، قانون التأویل را از مهمترین آثار وی دانسته که قواعدی روشمند به طلاب علوم شرعی ارائه میدهد. به اعتقاد او این اثر از گنجینههای نسخ خطی است که توسط محمد سلیمانی مورد تحقیق و تعلیق قرار گرفته است<ref>ر.ک: مقدمه سید سابق، ص16-15</ref>. | ||
محقق اثر در مقدمهاش [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|ابوبکر بن عربی]] را فقیه، محدث، مفسر، ادیب، مورخ، محقق و در آخر متکلمی دانسته که منابع اصلی علم کلام را مطالعه کرده و نظرات محققانه مستقلی را با هدف کشف حقیقت مطرح کرده است. هدف او رد اباطیلی بوده که بر بسیاری از مباحث گذشتگان سیطره یافته و اختیار آرای پختهای بوده که تعارضی با حقائق اسلام نداشته باشد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص18</ref>. | محقق اثر در مقدمهاش [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|ابوبکر بن عربی]] را فقیه، محدث، مفسر، ادیب، مورخ، محقق و در آخر متکلمی دانسته که منابع اصلی علم کلام را مطالعه کرده و نظرات محققانه مستقلی را با هدف کشف حقیقت مطرح کرده است. هدف او رد اباطیلی بوده که بر بسیاری از مباحث گذشتگان سیطره یافته و اختیار آرای پختهای بوده که تعارضی با حقائق اسلام نداشته باشد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص18</ref>. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
نویسنده در ابتدای مباحث کتاب به آغاز فراگیری علوم و اینکه این علوم در طی چند سال آموخته، اشاره کرده است. او در ادامه تحصیلاتش از سه استاد در زمینه قرائت قرآن، علوم عربی و ریاضی استفاده میکند و در این رابطه بهتفصیل به نام آثاری که در هر علم استفاده کرده اشاره میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص73-69</ref>. | نویسنده در ابتدای مباحث کتاب به آغاز فراگیری علوم و اینکه این علوم در طی چند سال آموخته، اشاره کرده است. او در ادامه تحصیلاتش از سه استاد در زمینه قرائت قرآن، علوم عربی و ریاضی استفاده میکند و در این رابطه بهتفصیل به نام آثاری که در هر علم استفاده کرده اشاره میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص73-69</ref>. | ||
[[ابن عربی، محمد بن عبدالله|اشبیلی]] سپس به شرح سفر خود بهقصد فراگیری علم میپردازد. او در آغاز گزارش سفرش حکایت جالبی را نقل میکند که سبب آغاز سفر علمی او بوده است. روزی در محضر تعدادی از معلمین بوده است که دلالی بر آنها وارد میشود و بند از بسته کتبی که به همراه داشته میگشاید. بسته دلال مشتمل بر کتب علاءالدوله احمد بن محمد سمنانی (متوفی444ق) عالم بزرگ اشعری بوده است. اساتید [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|اشبیلی]] همه از اهمیت این کتب سخن میگویند. او از این واقعه و از اینکه دانشمندان سرزمینش این مباحث را بهدرستی نمیفهمند بسیار ناراحت شده و با خود قرار میگذارد که خود به این مقامات نائل شود و...<ref>ر.ک: همان، ص77-76</ref>. سپس بهتفصیل سفرش را به مصر، اندلس و عراق با ذکر جزئیات شرح | [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|اشبیلی]] سپس به شرح سفر خود بهقصد فراگیری علم میپردازد. او در آغاز گزارش سفرش حکایت جالبی را نقل میکند که سبب آغاز سفر علمی او بوده است. روزی در محضر تعدادی از معلمین بوده است که دلالی بر آنها وارد میشود و بند از بسته کتبی که به همراه داشته میگشاید. بسته دلال مشتمل بر کتب علاءالدوله احمد بن محمد سمنانی (متوفی444ق) عالم بزرگ اشعری بوده است. اساتید [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|اشبیلی]] همه از اهمیت این کتب سخن میگویند. او از این واقعه و از اینکه دانشمندان سرزمینش این مباحث را بهدرستی نمیفهمند بسیار ناراحت شده و با خود قرار میگذارد که خود به این مقامات نائل شود و...<ref>ر.ک: همان، ص77-76</ref>. سپس بهتفصیل سفرش را به مصر، اندلس و عراق با ذکر جزئیات شرح میدهد. | ||
او با دیدگاهی عرفانی «معرفت الله» را هدف از سفر به مناطق مختلف جهان و مطالعات شبانهروزی و دیدارش با دانشمندان دانسته و چنین استدلال میآورد: نگاه ما به عالم ازاینجهت نیست که جهان از ساختی متقن یا منظرهای زیبا یا نفعی فراگیر و یا جرمی بزرگ برخوردار است بلکه ازاینجهت است که مخلوق پروردگار است. همانگونه که توجه ما به نبی(ص) نه ازاینجهت است که آدمی یا قرشی و یا از چهرهای زیبا برخوردار است بلکه ازاینجهت است که او رسولالله است<ref>ر.ک: همان، ص117</ref>. | او با دیدگاهی عرفانی «معرفت الله» را هدف از سفر به مناطق مختلف جهان و مطالعات شبانهروزی و دیدارش با دانشمندان دانسته و چنین استدلال میآورد: نگاه ما به عالم ازاینجهت نیست که جهان از ساختی متقن یا منظرهای زیبا یا نفعی فراگیر و یا جرمی بزرگ برخوردار است بلکه ازاینجهت است که مخلوق پروردگار است. همانگونه که توجه ما به نبی(ص) نه ازاینجهت است که آدمی یا قرشی و یا از چهرهای زیبا برخوردار است بلکه ازاینجهت است که او رسولالله است<ref>ر.ک: همان، ص117</ref>. | ||
حقیقت مثلهای قرآن، اولین باب در موضوع تأویل است که نویسنده به آن پرداخته است. او پیش از ذکر معنای مثل، امثال قرآن را قانونی برای شناخت مستقیم معرفی کرده و چنین توضیح | حقیقت مثلهای قرآن، اولین باب در موضوع تأویل است که نویسنده به آن پرداخته است. او پیش از ذکر معنای مثل، امثال قرآن را قانونی برای شناخت مستقیم معرفی کرده و چنین توضیح میدهد: خداوند سبحان اگر بخواهد میتواند برای بندگان تجلی کند تا اینکه حقیقت ذاتش را بدانند، اما از ایشان پنهان داشته و خود را با ادله به ایشان شناخته است. در رابطه با ادله هم اگر میخواست تنها یک دلیل میآورد تا آفریدهها از یک راه به علم برسند اما به حکمت خود ادله را آشکار و مخفی قرار داد تا مؤمنین در درجات و جاهلین در درکات مختلف قرار بگیرند تا گروهی به هدایت و نجات و گروه دیگر به گمراهی و هلاکت برسند<ref>ر.ک: همان، ص141</ref>. | ||
از دیگر مباحث مطرح شده در کتاب تأویل حروف مقطعه است. برای این حروف بیش از بیست قول ذکر شده است. هیچکس بهجز رسولالله(ص) ادعای فهم این حروف را نداشته است. وی در انتها بهترین قول را این | از دیگر مباحث مطرح شده در کتاب تأویل حروف مقطعه است. برای این حروف بیش از بیست قول ذکر شده است. هیچکس بهجز رسولالله(ص) ادعای فهم این حروف را نداشته است. وی در انتها بهترین قول را این میداند که آیات و کلمات قرآن از همین حروف ساخته شده و عرب هیچگاه نخواهد توانست کتابی همانند قرآن بیاورد<ref>ر.ک: همان، ص209-208</ref>. | ||
نویسنده گاه به رد فلاسفه پرداخته و اینکه عدهای خواستهاند با تلفیق شرع و فلسفه ادعا کنند که آنها با هم سازگار و هماهنگ هستند و کلام نبی با کلام فیلسوف از یک منبع خارج میشوند را سخنی باطل دانسته که از عقول ناقص بر خواسته است<ref>ر.ک: همان، ص353</ref>. | نویسنده گاه به رد فلاسفه پرداخته و اینکه عدهای خواستهاند با تلفیق شرع و فلسفه ادعا کنند که آنها با هم سازگار و هماهنگ هستند و کلام نبی با کلام فیلسوف از یک منبع خارج میشوند را سخنی باطل دانسته که از عقول ناقص بر خواسته است<ref>ر.ک: همان، ص353</ref>. | ||