۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ی‌ا' به 'ی‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'ها' به 'ها') |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ا' به 'ی‌ا') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
با توجه به گفتههای ایشان و استفادههایی که نویسنده کتاب از سرودههای ناصرالدین شاه کرده است، میتوان اینگونه نتیجه گرفت که اشعار مذهبی ناصرالدین شاه نیز بیتأثیر از تحریفات تاریخی نبوده و نیازمند میزانی برای اعتبارسنجی هستند<ref>ر.ک: همان</ref>. | با توجه به گفتههای ایشان و استفادههایی که نویسنده کتاب از سرودههای ناصرالدین شاه کرده است، میتوان اینگونه نتیجه گرفت که اشعار مذهبی ناصرالدین شاه نیز بیتأثیر از تحریفات تاریخی نبوده و نیازمند میزانی برای اعتبارسنجی هستند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
مجاهدی معتقد است که جز مثنوی ماتمی که ناصرالدین شاه در رثای حضرت | مجاهدی معتقد است که جز مثنوی ماتمی که ناصرالدین شاه در رثای حضرت علی‌اصغر(ع) سروده و یک رباعی، اثر منظوم دیگری از او به ثبت نرسیده است؛ حال آنکه در دیوان او، شاهد اشعاری در قالبها و مضامین مختلف هستیم که مورد استقبال دیگر شاعران هم قرار گرفته است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
علاوه بر کتاب حاضر، نسخههای دیگری هم از دیوان ناصرالدین شاه به چاپ رسیده است. یکی از این نسخ، دیوانی است به کوشش مهدی آصفی که با توجه به آنچه گردآورنده در مقدمه کتاب خود ذکر کرده است، بخشی از آثار منتشرنشده ناصرالدین شاه محسوب میشود. به همین دلیل تعدادی از اشعار کتاب او در دیوانی که گلمحمدی گردآوری کرده، چاپ نشده است. آنچه آصفی در بخش «افزودهها»ی کتاب خود انجام داده، مشابه بخش «پیوستها»ی دیوان گلمحمدی است. با این تفاوت که او در این بخش فقط به معرفی اشعار تضمینشده از سرودههای ناصرالدین شاه اکتفا نکرده است، بلکه به تعدادی از اشعار شاعران دیگر در وصف این شاه قاجار، مدیحه‌ای که متأثر از قالب و محتوای یکی از اشعار ناصرالدین شاه بوده و نمونههایی از تأثیرپذیری شعرای دربار ناصری از حافظ نیز پرداخته است. همچنین به غزلی آیینی از وصال شیرازی که در تفسیر فال ناصرالدین شاه سروده بود، اشاره کرده است. بخشهایی از این غزل: | علاوه بر کتاب حاضر، نسخههای دیگری هم از دیوان ناصرالدین شاه به چاپ رسیده است. یکی از این نسخ، دیوانی است به کوشش مهدی آصفی که با توجه به آنچه گردآورنده در مقدمه کتاب خود ذکر کرده است، بخشی از آثار منتشرنشده ناصرالدین شاه محسوب میشود. به همین دلیل تعدادی از اشعار کتاب او در دیوانی که گلمحمدی گردآوری کرده، چاپ نشده است. آنچه آصفی در بخش «افزودهها»ی کتاب خود انجام داده، مشابه بخش «پیوستها»ی دیوان گلمحمدی است. با این تفاوت که او در این بخش فقط به معرفی اشعار تضمینشده از سرودههای ناصرالدین شاه اکتفا نکرده است، بلکه به تعدادی از اشعار شاعران دیگر در وصف این شاه قاجار، مدیحه‌ای که متأثر از قالب و محتوای یکی از اشعار ناصرالدین شاه بوده و نمونههایی از تأثیرپذیری شعرای دربار ناصری از حافظ نیز پرداخته است. همچنین به غزلی آیینی از وصال شیرازی که در تفسیر فال ناصرالدین شاه سروده بود، اشاره کرده است. بخشهایی از این غزل: | ||