۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ی‌ش' به 'ی‌ش'
جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ش' به 'ی‌ش') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
همچنین اضافه میکند: دیوان معزی یکی از معدود دواوینی است که میتوان از فواید تاریخی و لغوی آن بهرهها برد. از شعر روان و بیپیرایه معزی حتی میتوان به پارهای از اخبار مربوط به حواشی حکومت سلاجقه از قبیل امرای محلی، درباریان، خویشاوندان سلطان و مانند آنها آگاهی یافت: «گذشته از مزیتهایی که شعر معزی بدان ممتاز است اشارات زیاد تاریخی نیز در قصاید او آمده و بسیاری از وقایع قسمتی از عصر سلجوقی را که بین 465ق یعنی سال جلوس ملکشاه تا حدود 520 ق پیش آمد (که گویا مرگ شاعر در آن موقع اتفاق افتاد) از آن قصاید میتوان دریافت و از خواص و اخلاق و جنگها و صلحهای ملکشاه و سلطان سنجر و اخبار بستگان و ندیمان و وزیران آنان مانند خواجه نظام الملک و فرزندان او و دیگران اطلاع حاصل توان کرد» <ref>ر.ک: همان، صفحه هشتادوهفت</ref>. | همچنین اضافه میکند: دیوان معزی یکی از معدود دواوینی است که میتوان از فواید تاریخی و لغوی آن بهرهها برد. از شعر روان و بیپیرایه معزی حتی میتوان به پارهای از اخبار مربوط به حواشی حکومت سلاجقه از قبیل امرای محلی، درباریان، خویشاوندان سلطان و مانند آنها آگاهی یافت: «گذشته از مزیتهایی که شعر معزی بدان ممتاز است اشارات زیاد تاریخی نیز در قصاید او آمده و بسیاری از وقایع قسمتی از عصر سلجوقی را که بین 465ق یعنی سال جلوس ملکشاه تا حدود 520 ق پیش آمد (که گویا مرگ شاعر در آن موقع اتفاق افتاد) از آن قصاید میتوان دریافت و از خواص و اخلاق و جنگها و صلحهای ملکشاه و سلطان سنجر و اخبار بستگان و ندیمان و وزیران آنان مانند خواجه نظام الملک و فرزندان او و دیگران اطلاع حاصل توان کرد» <ref>ر.ک: همان، صفحه هشتادوهفت</ref>. | ||
وی سپس به بررسی پیشینه چاپ این اثر و اشکالات فراوان آنها پرداخته مینویسد: «کلیات دیوان امیر معزی تنها یکبار با تصحیح و مقدمه کوتاه عباس اقبال آشتیانی در سال 1318ش از سوی کتابفروشی اسلامیه به چاپ رسید و پسازآن هیچگاه تجدید چاپ نگردید. تنها یکبار دیگر آنهم پس از چهل سال از روی نسخه مرحوم اقبال به صورتی کاملاً نازل از حیث چاپ به سعی آقای ناصر هیری در سال 1362ش انتشار یافت و در این بیستوچند سال اخیر هم چاپ جدیدی از دیوان معزی صورت نبست. ازآنجاکه کلیات دیوان امیر معزی به اهتمامی آقای هیری عیناً از روی نسخه چاپی مرحوم اقبال حروفچینی شده در این مقال تنها به ارزیابی نسخه مصحح مرحوم اقبال میپردازیم. برخلاف ظاهر شکیل و آراسته کتاب، سهوهای | وی سپس به بررسی پیشینه چاپ این اثر و اشکالات فراوان آنها پرداخته مینویسد: «کلیات دیوان امیر معزی تنها یکبار با تصحیح و مقدمه کوتاه عباس اقبال آشتیانی در سال 1318ش از سوی کتابفروشی اسلامیه به چاپ رسید و پسازآن هیچگاه تجدید چاپ نگردید. تنها یکبار دیگر آنهم پس از چهل سال از روی نسخه مرحوم اقبال به صورتی کاملاً نازل از حیث چاپ به سعی آقای ناصر هیری در سال 1362ش انتشار یافت و در این بیستوچند سال اخیر هم چاپ جدیدی از دیوان معزی صورت نبست. ازآنجاکه کلیات دیوان امیر معزی به اهتمامی آقای هیری عیناً از روی نسخه چاپی مرحوم اقبال حروفچینی شده در این مقال تنها به ارزیابی نسخه مصحح مرحوم اقبال میپردازیم. برخلاف ظاهر شکیل و آراسته کتاب، سهوهای بی‌شمار در آن راه یافته است که میتواند از عدم اشراف و نظارت دقیق مرحوم اقبال در مراحل چاپ کتاب که در آن روزگاران بسیار شیوه دشوار و سختی بوده حکایت نماید. کتاب دارای غلطهای چاپی انبوه، تکرار برخی قصاید، آشفتگی در ردیفها، سقطات و ناخوانا بودن بعضی از کلمات و اشتباهات قابل ذکر است و افزون بر همه اینها کتاب از هیچ فهرستی برخوردار نیست»<ref>ر.ک: همان، صفحه نودوهشت</ref>. | ||
مصحح باوجود اشکالات نسخه اقبال چارهای جز استفاده از این نسخه نداشته است: «چون متأسفانه نسخهای قدیمی از اشعار وی برای مقابله یافت | مصحح باوجود اشکالات نسخه اقبال چارهای جز استفاده از این نسخه نداشته است: «چون متأسفانه نسخهای قدیمی از اشعار وی برای مقابله یافت نمی‌شود ما نیز به ناگزیر همان نسخه مصحح استاد اقبال را نسخه اساس قرار دادیم و تا آنجا که امکانپذیر بود با مراجعه به بعضی از تذکرهها، جنگها و مجموعههایی که شعر معزی را در خویش داشت به تصحیح آن اهتمام کردیم و در مواردی که به هیچ قسم تصحیح امکانپذیر نبود به ناگزیر به تصحیح قیاسی ابیات و مصاریع پرداختیم و البته موارد تصحیح قیاسی را داخل قلاب [ ] نشان دادیم تا امکان اشتباه و التباس فراهم نگردد»<ref>ر.ک: همان، صفحه یکصد</ref>. | ||
حروفچینی جدید، جدانویسی در سراسر دیوان، فاصلهگذاری شریطه قصاید و جدانویسی کلمات، شمارهگذاری ابیات و اعرابگذاری بر روی کلمات و عبارات مشکل برای آسانخوانی، ذکر برخی تعلیقات بر ابیات و واژگان دشوار، استفاده از اشعار شاعران و نویسندگانهمعصر و نزدیک به روزگار معزی از دیگر ویژگیهای این دیوان نسبت به نسخ پیشین است<ref>ر.ک: همان، صفحه یکصد و یکصدویک</ref>. | حروفچینی جدید، جدانویسی در سراسر دیوان، فاصلهگذاری شریطه قصاید و جدانویسی کلمات، شمارهگذاری ابیات و اعرابگذاری بر روی کلمات و عبارات مشکل برای آسانخوانی، ذکر برخی تعلیقات بر ابیات و واژگان دشوار، استفاده از اشعار شاعران و نویسندگانهمعصر و نزدیک به روزگار معزی از دیگر ویژگیهای این دیوان نسبت به نسخ پیشین است<ref>ر.ک: همان، صفحه یکصد و یکصدویک</ref>. | ||