۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
از تاريخ دقيق تأليف كتاب اطلاع دقيقى در دست نيست اما با توجه به اين كه در بحث غسل ميت از [[شيخ مفيد]] با عبارت رضىاللّهعنه ذكر شده است بايد پس از 413ق نوشته شده باشد. اين كتاب | از تاريخ دقيق تأليف كتاب اطلاع دقيقى در دست نيست اما با توجه به اين كه در بحث غسل ميت از [[شيخ مفيد]] با عبارت رضىاللّهعنه ذكر شده است بايد پس از 413ق نوشته شده باشد. اين كتاب اولین بار در سال 1276 در ضمن مجموعۀ جوامع الفقهيه چاپ شده است. | ||
چاپ اول كتاب موجود در سال 1400ق در نجف اشرف بوسيلۀ منشورات حرمين پاساژ قدس در سال 1404 تجديد چاپ شده است. محقق و مصحح كتاب دكتر محمود بستانى عضو هيئت رئيسۀ تدريسى دانشگاه نجف اشرف بوده است. | چاپ اول كتاب موجود در سال 1400ق در نجف اشرف بوسيلۀ منشورات حرمين پاساژ قدس در سال 1404 تجديد چاپ شده است. محقق و مصحح كتاب دكتر محمود بستانى عضو هيئت رئيسۀ تدريسى دانشگاه نجف اشرف بوده است. | ||
خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
كتاب مراسم پر از ابتكارات و نظريات جديد مؤلف است كه به مهمترين آنان اشاره مىشود. | كتاب مراسم پر از ابتكارات و نظريات جديد مؤلف است كه به مهمترين آنان اشاره مىشود. | ||
# | #اولین فردى كه نظريۀ حرمت اقامۀ نماز جمعه در زمان غيبت را مطرح نمود مؤلف مىباشد. در [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] اين گونه آمده است: هو أول من اخترع القول بحرمة إقامة الجمعة في زمان الغيبة.<ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 171/7، [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] 370/2</ref> | ||
#وى وقت نماز مغرب را غروب خورشيد مىداند اما وقت نماز عشاء را ناپديد شدن شفق قرمز مىداند و همينطور وقت نماز مغرب را تا جايى كه سه ركعت به پنهان شدن شفق قرمز، باقى مانده است ذكر نموده است.<ref>ص 62 المراسم</ref> | #وى وقت نماز مغرب را غروب خورشيد مىداند اما وقت نماز عشاء را ناپديد شدن شفق قرمز مىداند و همينطور وقت نماز مغرب را تا جايى كه سه ركعت به پنهان شدن شفق قرمز، باقى مانده است ذكر نموده است.<ref>ص 62 المراسم</ref> | ||
#از ديگر نظريات وى اين كه حد ترخص در حكم مسافر بودن را فقط نشنيدن اذان ذكر نموده است و ديده نشدن ديوارهاى شهر را شرط نمىداند.<ref>ص 75 المراسم</ref> | #از ديگر نظريات وى اين كه حد ترخص در حكم مسافر بودن را فقط نشنيدن اذان ذكر نموده است و ديده نشدن ديوارهاى شهر را شرط نمىداند.<ref>ص 75 المراسم</ref> |
ویرایش