بسطامی، علی بن طیفور: تفاوت میان نسخه‌ها

'''على بن طيفور بسطامى''' اديب، مترجم و نویسنده كتب دينى و تاريخى قرن يازدهم، در خانواده‌اى فاضل و دانشمند در بسطام ديده به جهان گشود. پدرش دانشمند و محدث مشهورى بود كه فرزندش نزد او دانش مرسوم روزگار را آموخت. پس به خراسان مسافرت كرد و از محضر شيخ رضى‌الدين حسینى تفرشى بهره برد و مدتى نيز شاگرد ابن‌خاتون عاملى بود و تحصيلات تكميلى را به پايان رساند. او در جوانى به دكن مهاجرت كرد و در گلكنده دكن كه در جنوب هند است، رحل اقامت افكند و مدت زيادى از عمر خودش را در دوران حكومت عبدالله قطب شاه (1035-1083ق) و جانشين او ابوالحسن تاناشاه (1083-1098ق) سپرى كرد و در اين شهر با دانشمندان و اميرانى چون شيخ ملك محمد انصارى و نيك‌نام خان رضاقلى (1082ق) پيوند دوستى داشت. در منابع ذكر شده كه بسطامى در دستگاه قطب شاه، به منصب قضاوت رسيد. به نوشته برخى منابع، وى تا پايان عمر در گلكنده ماند؛ اما برخى منابع نوشته‌اند وى پس از سقوط خاندان قطب شاهى (1098ق) به ایران بازگشت.

== تأليفات==