مجتهدی نجفی، شمس‌الدین محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

! نام!! data-type="authorName" |شمس الدین مجتهدی نجفی محمد

سید جعفر پیشه‌وری و لنینی و حزب کمونیست ایرانواقع نمی‌شود بخصوص که به تدریج از شمس الدین محمد مجتهدی نوجوان یا جوان اشعاری پخته و آراسته با ظرائف ادبی وقالب‌های متداول شعر و موسیقی در نشریات می‌شود که خانواده را با تهدید قتل و ترور دارو دسته دموکرات و دموکرات و … رئبرو می‌سازد تا به ناچار ادامه تحصیل او را به نجف اشرف کمی جلو می‌سازد و همراه با مادر و پدر و برادرانش که آنها قبلاً در حوزه نجف، سوابق آموزشی داشتند راهی عراق می‌شوند که ایم مقارن ۱۳۶۳ قمری و ۱۳۲۳ شمسی است.

شمس الدین مجتهدی نجفی نیز در نجف از حوزه و درس بزرگانی چون آقا سید ابوالحسن اصفهانی، کمال استفاده را می‌برد ولی با درگذشت استاد به سال ۱۳۲۵شمسی و ۱۳۶۵ قمری و کسالت مادر، ایشان هم به اخوانش درحوزهٔ قم و هم درسی و مباحثه با فضلائی چون شیخ جعفر سبحانی تبریزی و دروس بروجردی، حجت، روح‌الله خمینی، علامه طباطبایی و… می‌پیوندد.

طبق سنت عادی نخبگان، شمس‌الدین مجتهدی نجفی نیز به حوزهٔ قم، اکتفا نمی‌کند، همان‌طور که در عراق، فقط به حوزهٔ نجف اشرف، محدود نمی‌ماند و از حوزه کربلا و سامرا، فقها و مراجع واساتید بسیاری را خوشه چینی نموده و از بعضی مفصلاً یادداشت و تقریر مباحث و حتی برخی اجازات اجتهاد و روایاتها و دریافت نموده و با شعر و مشاهیر عربی و اتفاقات بغداد، حله و بصره نیز آشنا می‌شود که برخی سفرها به دوستی با امثال سید مرتضی عسگری و خاطرات و همکاریها می‌انجامد. در ایران نیز، از قم به تهران، اصفهان، اراک، خراسان، تبریز، مرند، زنجان و… وگلچینی از بزرگان حوزه‌ها و دانشگاه‌ها و انس و الفت با فرزانگانی چون حاج آقارحیم ارباب، میرزا مهدی آشتیانی، شیخ محمد علی شاه آبادی، محمد تقی آملی، علی اکبر مرندی،حسین خادمی، مهدی الهی قمشه ای، سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، علامه ابوالحسن شعرانی، جلال الدین همایی، تا حتی بانوی مجتهده امین کشیده که اواخر دههٔ ۱۳۳۰ نسخه ای از اجتهاد ایشان و نامهٔ محمد کاظم شیرازی را در رساله و کتابش، گفتار شیعه در اصول و فروع آورده و در تهران منتشر می‌کند.

آقا سید ابوالحسن اصفهانی، سید جمال‌الدین گلپایگانی، سید محسن حکیم، محمد حسین کاشف الغطاء، سیدعبدالهادی شیرازی، حسین حلّی، فاضل قائنی، شیخ صدرا بادکوبه‌ای،عبدالکریم‌زنجانی، سید محمود شاهرودی، میرزاآقا اصطهباناتی، شیخ محمدکاظم شیرازی، سید حسین حمامی، میرزا باقر زنجانی،مرتضی طالقانی، فیض گنابادی، میرزاحسن بجنوردی، سیدعبدالله شیرازی، سیدعبدالاعلی سبزواری و… که اجازات اجتهاد و سوابق و مکاتبات از اغلب این بزرگان در کتابها و رساله‌های علمی شمس الدین محمد مجتهدی نجفی بارها طی سالهای ۱۳۲۸تا ۱۳۵۸ منتشر شده‌است. همین شیوه را در قم نیز داشته یا حتی از حوزهٔ کربلا یا برخی حوزه‌ها در سفرهایی که نموده، استفاده شمس‌الدین محمد مجتهدی، جامع و متنوع بوده که دیگر اساتیدشان را می‌توان در ایران، قم، تهران، یا کربلا و … چنین برشمرد: سیدهادی میلانی،حسین قمی و بهبهانی در کربلا،سیدصدرالدین صدر، سیدمحمدتقی خوانساری، نجفی مرعشی،سید روح الله خمینی،سیدمحمدرضاگلپایگانی،سیدعلی یثربی، سیداحمدخوانساری، شیخ محمدعلی شاه آبادی، سیدابوالحسن رفیعی قزوینی، محمدتقی آملی، میرزامهدی آشتیانی،ابوالحسن شعرانی و …

اگرچه شرایط حوزه و جو سنگینی، اجازهٔ آنچنان باز و آزادی نداشت که اساتید و طلاب، کتابهایی غیر از فقه و اصول یا علوم رایج، چیز جدید و مباحث تازه‌ای بخوانند و بیاموزند ولی تلاشهای بزرگانی چون عبدالکریم حایری یزدی، حسینی طباطبایی بروجردی، گشایش باب‌نویسی است تا برخی از فضلا مثل شمس الدین محمد مجتهدی نیز در قم و تهران، به آموزش و فراگیری زبان انگلیسی و فرانسه اهتمام نمایند.

با مرورکتابها و رساله‌های علمی یا توضیح المسائل و فشردهٔ احکام و تألیفاتی که شمس الدین محمد مجتهدی نجفی از ۱۳۲۸ به بعد داشته و انتشار یافته، این آشنایی با جهان و آثار و افکاردانشمندان غربی و شرقی اروپا و آمریکا، چنین و هند و ژاپن و … را می‌توان ملاحظه نمود.

* [http://khadijehtv.com/wp-content/uploads/2019/03/%D8%B3%DB%8C%D8%B1%D8%A9-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B4%D9%85%D8%B3-%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D9%85%D8%AC%D8%AA%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%AC%D9%81%DB%8C.pdf سیره آیت‌الله شمس الدین محمد مجتهدی نجفی]