العمدة في أصول‌الدين: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد')
    خط ۵۸: خط ۵۸:
    نسفی پس‎ازآن، فصلی طولانی در اثبات نبوت و رسالت نوشته که از فصول شیرین مطالب کتاب است. وی منکرین رسالت را رد کرده و ادله بر صحت رسالت رسول را تبیین کرده است. وی در این راستا، نه تنها بر سمنیه و براهمه و دیگران که قائل به استقلال عقل از نیاز به ارسال رسل هستند حمله کرده بلکه به صوفیان که متصف به انحلال هستند نیز هجمه می‎برد و به جهت صون عقیده، به تطهیر بلاد مسلمانان از آنان فرا می‎خواند.
    نسفی پس‎ازآن، فصلی طولانی در اثبات نبوت و رسالت نوشته که از فصول شیرین مطالب کتاب است. وی منکرین رسالت را رد کرده و ادله بر صحت رسالت رسول را تبیین کرده است. وی در این راستا، نه تنها بر سمنیه و براهمه و دیگران که قائل به استقلال عقل از نیاز به ارسال رسل هستند حمله کرده بلکه به صوفیان که متصف به انحلال هستند نیز هجمه می‎برد و به جهت صون عقیده، به تطهیر بلاد مسلمانان از آنان فرا می‎خواند.


    نسفی از افعال بندگان و تعدیل و تجویز و استطاعت و آنچه به افعال بندگان مربوط است نیز سخن گفته و از تولد و آجال و ارزاق که آیا فعل عبد است یا به امر الله تعالی است نیز مطالبی بیان نموده است. وی در ادامه قصد دارد قول معتزله را با کلام رسا ابطال نماید. در همه این موارد مناقشه مستفیضه آرای معتزله و همچنین اشعری را شاهدیم.
    نسفی از افعال بندگان و تعدیل و تجویز و استطاعت و آنچه به افعال بندگان مربوط است نیز سخن گفته و از تولد و آجال و ارزاق که آیا فعل عبداست یا به امر الله تعالی است نیز مطالبی بیان نموده است. وی در ادامه قصد دارد قول معتزله را با کلام رسا ابطال نماید. در همه این موارد مناقشه مستفیضه آرای معتزله و همچنین اشعری را شاهدیم.


    فصول آخر کتاب، درباره امامت نگاشته شده، [[نسفی، عبدالله بن احمد|نسفی]] آن را به‎عنوان ردیه بر قائلین به نص (شیعیان) و قائلین به مذهب فوضوی که نیازی به امام نمی‎بینند، نوشته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38970/1/62 ر.ک: همان، ص62]</ref>
    فصول آخر کتاب، درباره امامت نگاشته شده، [[نسفی، عبدالله بن احمد|نسفی]] آن را به‎عنوان ردیه بر قائلین به نص (شیعیان) و قائلین به مذهب فوضوی که نیازی به امام نمی‎بینند، نوشته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38970/1/62 ر.ک: همان، ص62]</ref>

    نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۷

    ‏العمدة في أصول الدين
    العمدة في أصول‌الدين
    پدیدآوراننسفي، عبدالله بن احمد (نويسنده) اعظمي، خالد‌نهاد‌مصطفي (محقق)
    عنوان‌های دیگرالعمدة في أصول الدين (نسفي) عقيدة أهل السنة و الجماعة
    ناشرمکتب و معهد الدرة للحاسبات
    مکان نشرعراق - بغداد
    سال نشرمجلد1: 1421ق,
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    العمدة في أصول الدين اثر ابوالبرکات، عبدالله بن احمد نسفی (متوفی 701ق) کتابی است به زبان عربی در یک جلد با موضوع کلام اسلامی و عقاید اهل سنت. در واقع کتابی است در توحید یا اصول دین یا علم کلام و در کل، ردی است بر معتزله.

    این اثر به تحقیق خالد نهاد مصطفی أعظمی رسیده و او مقدمه خوب و درخوری بر آن نوشته است.

    شاید بتوان گفت: کتاب «العمدة في أصول الدين» آینه مختصر کتاب «تبصرة الأدلة» ابومعین نسفی است؛ بلکه تبصره را می‎توان فهرست مفصل این کتاب شمرد. در این اثر، همان ترتیب ارائه مباحث بلکه همان ترتیب ابواب و فصولی را شاهدیم که در «التبصرة» شاهدیم. بااین‎حال، ایجاز این اثر، از ارزش آن نمی‎کاهد و برای کسانی خوب است که نمی‎خواهند خیلی در مباحث تفصیلی عمیق شوند و منظورشان مرور سریعی از آرای اهل سنت و جماعت، به‎ویژه ماتریدیان است.

    ساختار

    کتاب شامل کلمة المحقق، مقدمه محقق، مقدمه مؤلف و محتوای مطالب در فصل‎های مختلف است.

    گزارش محتوا

    محقق، مقدمه کتاب را با ستایش خدای متعال و پیامبر اکرم(ص) و خاندان و اصحاب ایشان آغاز می‎کند. سپس خدا را به خاطر اینکه ابوحنیفه نعمان (متوفی 150ق) را مقتدای شریعت و قائد امت قرار داده و علوم را به دست او میان مسلمین آشکار کرده و در میان مؤمنین نشر داده و احکام شرعی را از اسلاف گرفته و به اخلاف رسانده، شکر می‎کند. سپس می‎نویسد: برادران! بدانید که علوم زیادند و عمرها کوتاه. پس بهتر است که عمر در أهم علوم صرف شود و به نفع بردن از اعم بپردازیم. کتاب «العمدة في أصول الدين» دارای اهمیت خاصی است زیرا حجم کوچکی از میراث عظیمی را به نمایش می‎گذارد که تاکنون چیز زیادی از آن ارائه نشده است؛ و آن میراث عظیم، میراث مکتب ماتریدی در علم کلام است. مکتب ماتریدی از مکاتب بزرگ اهل سنت و جماعت است و پا‎به‎پای مکتب اشعری می‎آید. الا اینکه اوضاع سیاسی و عقیدتی بیشتر با انتشار آرای اشعریان از اهل سنت یار بوده تا ماتریدیان. تا چندی پیش، کتاب شرح عقاید نسفیه نجم‎الدین ابوحفص عمر بن محمد نسفی (متوفی 537ق) برای طلاب تدریس می‎شد؛ این کتاب شامل افکار اهل سنت و جماعت بود و به مکتب ماتریدیه یا اشعریان تخصیص نداشت. ازاین‎رو به نظر محقق آمده که به هدف کشف از میراث این مکتب بر نشر برخی از این تصانیف، اقدام کند. او این کار را حق واجب و فرض لازم بر خود دانسته و سعی کرده با تمام مشغله‎هایی که داشته و مشکلاتی مانند کمبود قصور ماده این صناعت و... در حد طاقت و وسعش بر این امر بکوشد.[۱]

    العمدة في أصول الدين، کتابی است در توحید یا اصول دین یا علم کلام و در کل، ردی است بر معتزله و ارائه‎ای است از مذهب اهل سنت و جماعت. در خطبه کتاب چنین آمده است: «جمعت في هذا المختصر عمدة عقائد أهل السنّة و الجماعة قدس‎الله‎ارواحهم اجابة للسائلین و صونا لهم من عقائد المبطلين»؛ یعنی در این مختصر، عمده عقاید اهل سنت و جماعت را جمع کرده‎ام تا پاسخی بر سؤالات پرسشگران باشد و عقایدشان از دست باطل‎گرایان، در امان باشد. وی سپس در اعتماد بر شرح عمده می‎نویسد: «لما رأیت المهم مائلة الی العمدة التی صنفتها فی بیان عقیدة اهل السنة و الجماعة و هی و إن کانت مشحونة بالروایات غیر خالیة عن الذّرایات، فهی مفتقرة الی شرح موضح للمشکلات مبین للمعضلات، أردت أن أجمع کتابا فیه شرح مسائلها و بسط دلائلها بتوفیق خالق العباد مسمّی بالاعتماد فی الاعتقاد و الله کافی من توکّل علیه و معین من فوّض اموره الیه و هو حسبی و نعم المعین». ظاهراً شیوه نسفی در «العمدة» بعد از وی، در سایر کتاب‎های کلامی حنفی و شافعی یا ماتریدی و اشعری، رواج پیدا کرده است. این روش را می‎توان در شش مورد زیر خلاصه کرد:

    1. مقدمه کلی درباره موضوع این علم و تفاوت میان کلام و فقه.
    2. باب شناخت که شامل طرق موصله به علم به موضوعات این باب می‎شود که عبارت است از: حس و خبر و عقل، یعنی معرفت حسی و خبری و عقلی.
    3. الله تعالی و صفاتش که شامل بحث از اثبات وجود الله تعالی، وحدانیتش و صفات حسی و معنویش می‎شود.
    4. انسان و ارتباطش به الله تعالی و میزان حریت و اختیار و مسئولیتش درباره افعالش.
    5. موارد نَقلی مثل اعتقاد به بهشت و دوزخ و عذاب قبر و ... .
    6. باب امامت در رد بر شیعیان که قائل به نص هستند و اثبات خلافت خلفای سه‎گانه و امیرالمؤمنین علی(ع).

    این ترتیبی که در کتاب «العمدة» شاهدیم و شیوه ارائه مطالب آن، پیش‎ازاین کتاب، پیش معتزلیان و اشعریان، مرسوم نبوده است.[۲]

    از اهم فصول «العمدة» فصل‎های اولیه کتاب است که طریقه شناخت دینی اعم از حسی و خبری و عقلی را تبیین می‎کند. در واقع این فصول از فلسفه گرفته شده است.

    طریقه نسفی در اثبات وجود الله تعالی، همان طریقه کلامی است که بعدها به علم توحید نامیده شد. در این شیوه گفته می‎شود: عالم با اعیان و اعراضش حادث است و هر حادثی را مُحدِثی لازم و محدث عالَم، الله تعالی است. این امر مقتضی دخول در تفصیلات فلسفی در حاشیه تعریف این علم و چیستی اعراض و پرسش از اینکه آیا جسم از ماده و صورت تشکیل شده (قول ارسطو) یا از ذرات (ذره جزء لا یتجزی باشد یا فقط جزء باشد یا جوهر فرد یا تنها، جوهر) و... است. علمای کلام که نسفی هم داخل در آنان است مذهب ذری را بنیاد نهادند و از آن دفاع کردند تا از وقوع در اعتقاد فلاسفه مبتنی بر قِدَم ماده، اجتناب کنند. نسفی علاوه بر باطل دانستن قول فلاسفه، سخنان مجوس و ثنویه که قائل به دو اصل نور و ظلمت هستند را هم باطل می‎داند.

    وی از برخی از معتزله که در ادیان غیر اسلامی نوشته‎اند، مثل کعبی استفاده کرده است که البته کتاب‎های آنان مفقود است وی از قاضی عبدالجبار در جزء پنجم از کتاب «المغنی» که اختصاص به ادیان غیر اسلامی دارد، نیز بهره برده است؛ قاضی نیز از مؤلفان پیشین استفاده کرده است.[۳]

    نسفی پس‎ازآن، فصلی طولانی در اثبات نبوت و رسالت نوشته که از فصول شیرین مطالب کتاب است. وی منکرین رسالت را رد کرده و ادله بر صحت رسالت رسول را تبیین کرده است. وی در این راستا، نه تنها بر سمنیه و براهمه و دیگران که قائل به استقلال عقل از نیاز به ارسال رسل هستند حمله کرده بلکه به صوفیان که متصف به انحلال هستند نیز هجمه می‎برد و به جهت صون عقیده، به تطهیر بلاد مسلمانان از آنان فرا می‎خواند.

    نسفی از افعال بندگان و تعدیل و تجویز و استطاعت و آنچه به افعال بندگان مربوط است نیز سخن گفته و از تولد و آجال و ارزاق که آیا فعل عبداست یا به امر الله تعالی است نیز مطالبی بیان نموده است. وی در ادامه قصد دارد قول معتزله را با کلام رسا ابطال نماید. در همه این موارد مناقشه مستفیضه آرای معتزله و همچنین اشعری را شاهدیم.

    فصول آخر کتاب، درباره امامت نگاشته شده، نسفی آن را به‎عنوان ردیه بر قائلین به نص (شیعیان) و قائلین به مذهب فوضوی که نیازی به امام نمی‎بینند، نوشته است.[۴]

    می‎توان گفت: کتاب «العمدة في أصول الدين» آینه مختصر کتاب «تبصرة الأدلة» ابومعین نسفی است. بلکه تبصره را می‎توان فهرست مفصل این کتاب شمرد. در این اثر، همان ترتیب ارائه مباحث بلکه همان ترتیب ابواب و فصولی را شاهدیم که در «التبصرة» شاهدیم. بااین‎حال، ایجاز این اثر، از ارزش آن نمی‎کاهد و برای کسانی خوب است که نمی‎خواهند خیلی در مباحث تفصیلی عمیق شوند و منظورشان مرور سریعی از آرای اهل سنت و جماعت، به‎ویژه ماتریدیان است.[۵]

    وضعیت کتاب

    فهارس فنی کتاب، شامل؛ فهرست آیات قرآنی، احادیث، فرق و دیانات، أعلام، مصطلحات و فهرست مطالب، در انتهای اثر ذکر شده است. پاورقی‎های کتاب، علاوه بر ذکر ارجاعات، حاوی مطالب مفیدی در شرح محتوای مطالب است.

    در تحقیق این اثر به سه نسخه خطی اعتماد شده است؛ نسخه اصل (أ): نسخه کتابخانه مغنیسیا در شهر مغنیسیای ترکیه به شماره (945/1) در بخش علم کلام، نسخه دوم (ب): نسخه خطی موجود در کتابخانه عاطف أفندی در ترکیه به شماره (2214) در بخش علم کلام، سومین نسخه (ج): نسخه خطی کتابخانه فاتح أفندی در ترکیه به شماره (1211) در علم کلام[۶]

    از جمله کارهای محقق در تحقیق کتاب موارد ذیل را می‎توان برشمرد:

    1. مقابله میان نسخه‎ها و تکمیل متن با توجه به این مقابله و رفع نواقص و وضع موارد افزوده شده در میان کروشه؛
    2. توثیق نصوص وارد در کتاب که شامل نصوص قرآن کریم، احادیث نبوی(ص)، آثار صحابه و تابعین و اقوال فرق و مذاهب و روایات مختلفه وارده در آنها، به ذکر اسم سوره و شماره آیه، ذکر کتاب حدیثی که روایت در آن آمده، ارجاع قول صحابه و تابعین به کتاب‎هایی مانند شرح معانی الآثار طحاوی و... و ارجاع اقوال فرق و مذاهب به مصادر معتمده و معتبرشان؛
    3. ارائه مقدمه مفصلی بر کتاب که در آن تعریف مصنف، کتاب و روش مؤلف و روش محقق در تحقیق بیان شده است.[۷]

    پانویس

    منبع مقاله

    مقدمه محقق کتاب.

    وابسته‌ها

    تبصرة الأدلة في أصول‌الدين علی طريقة الإمام أبي‌منصور الماتريدي