۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (Yqorbani@noornet.net صفحهٔ محمدحسین بن خلف تبریزی را به برهان، محمدحسين بن خلف که تغییرمسیر بود منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR01092.jpg|بندانگشتی|برهان، | [[پرونده:NUR01092.jpg|بندانگشتی|برهان، محمدحسين بن خلف]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type="authorName" |برهان، | ! نام!! data-type="authorName" |برهان، محمدحسين بن خلف | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | | | data-type="authorOtherNames" |ابنخلف تبريزي | ||
برهان تبريزي، محمدحسين | |||
برهان خلف تبريزي | |||
ابنخلف تبريزي، محمدحسين | ابنخلف تبريزي، محمدحسين | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدحسین بن خلف تبریزی'''، متخلص به برهان، صاحب فرهنگ لغت «[[فرهنگ فارسی برهان قاطع|برهان قاطع]]» است که در سده یازدهم هجری می‌زیسته و جامع فنون بوده و شعر نیز می‌سروده است. وی تبریزی بوده و مدتی به هند رفته است. از وی دو | '''محمدحسین بن خلف تبریزی'''، متخلص به برهان، صاحب فرهنگ لغت «[[فرهنگ فارسی برهان قاطع|برهان قاطع]]» است که در سده یازدهم هجری می‌زیسته و جامع فنون بوده و شعر نیز می‌سروده است. وی تبریزی بوده و مدتی به هند رفته است. از وی دو ماده تاریخ نیز باقى مانده است: یکى درباره تجدید بنای قصر «ندی محل» در 1050ق/1643م و دیگری در فتح «اودگیر» در 1053ق/1643م. | ||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
محمدحسین بن خلف تبریزی، متخلص به «برهان»، صاحب فرهنگ لغت «[[فرهنگ فارسی برهان قاطع|برهان قاطع]]» است که در 1062ق/1652م نوشته شده است. او در عهد خود، جامع فنون بود و شعر نیز می‌سرود<ref>ر.ک: دبیرسیاقی، سید محمد، ج3، ص305</ref>. | محمدحسین بن خلف تبریزی، متخلص به «برهان»، صاحب فرهنگ لغت «[[فرهنگ فارسی برهان قاطع|برهان قاطع]]» است که در 1062ق/1652م نوشته شده است. او در عهد خود، جامع فنون بود و شعر نیز می‌سرود<ref>ر.ک: دبیرسیاقی، سید محمد، ج3، ص305</ref>. | ||
دانسته‌های ما درباره او بسیار اندک است. همین‌قدر مى‌دانیم که او اصلاً تبریزی بوده و چون دیگر ارباب فضل و ادب در آن عصر، به هند رفته است. او در حیدرآباد دکن اقامت گزید و همنشین کسانى مانند شیخ شمس‌الدین محمد عاملى، مشهور به ابن خاتون (د 1059ق) بود و حواشى جامع عباسى را به خواهش همو استخراج و مدون ساخت. برهان تبریزی همچنین مدتى را در خدمت سلطان عبدالله قطب‌شاه بن قطب‌شاه (حکومت 1036-1083ق/1627-1672م)، از پادشاهان سلسله قطب‌‌شاهى هند گذراند و فرهنگ خود را به او هدیه کرد<ref>ر.ک: میرانصاری، علی، ج12، ص57</ref>. | |||
از | از برهان تبریزی، علاوه بر این کتاب، دو ماده تاریخ هم باقى مانده است: یکى درباره تجدید بنای قصر «ندی محل» در 1050ق/1640م و دیگری در فتح «اودگیر» در 1053ق/1643م<ref>همان</ref>. | ||
سال‌ها | سال‌ها پیش از تألیف برهان قاطع، گسترش زبان فارسی در منطقه و انتشار دیوان شاعران بزرگ در دربار سلاطین هند مانند اکبر، جهان‌گیر و شاه‌جهان، سبب شده بود که تمایلى عمومى نسبت به درک ظرایف و دقایق آثار این شاعران پدید آید؛ بدین‌سبب، ادیبان و لغت‌شناسان به نگارش و تدوین فرهنگ‌های فارسی روی آوردند و بدین‌ترتیب، دو دوره فرهنگ‌نویسى شکل گرفت: دوره نخست که تا سده 11ق، ادامه یافت، دوره جمع‌آوری لغات است و دوره دوم که از سده 11ق، آغاز مى‌شود، دوره‌ای است که در آن لغات مورد نقد و تحقیق نیز قرار گرفت. [[فرهنگ فارسی برهان قاطع|برهان قاطع]]، متعلق به دوره نخست است.<ref>همان، ص57-58</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||