۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
نویسنده يادآور مى‌شود كه بذر اوليه بحث از اسباب نزول را خود پيامبر افشاند و حضرت بر آگاهى مسلمانان از اسباب نزول اهتمام ویژه‌اى مبذول مى‌داشت.البته این بدان معنا نيست كه ايشان به صورت كامل بدين موضوع پرداخته و يا بابى مستقل را بدان اختصاص داده‌اند بلكه به اشاراتى كه باب موضوع را باز نگاه دارد اكتفا نموده تا آيندگان به تكمیل آن بپردازند. | نویسنده يادآور مى‌شود كه بذر اوليه بحث از اسباب نزول را خود پيامبر افشاند و حضرت بر آگاهى مسلمانان از اسباب نزول اهتمام ویژه‌اى مبذول مى‌داشت.البته این بدان معنا نيست كه ايشان به صورت كامل بدين موضوع پرداخته و يا بابى مستقل را بدان اختصاص داده‌اند بلكه به اشاراتى كه باب موضوع را باز نگاه دارد اكتفا نموده تا آيندگان به تكمیل آن بپردازند. | ||
در بخشى از کتاب نویسنده از نقش ویژه | در بخشى از کتاب نویسنده از نقش ویژه علی عليه‌السلام در بيان اسباب نزول پرده برداشته و احتجاجات متعدد ايشان را با اسباب نزول يادآور شده و از اهتمام ویژه ايشان به این موضوع سخن مى‌گوید. | ||
در ادامه به دورۀ استقلال علم اسباب نزول از ساير روايات تفسيرى اشاره شده و از [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] به عنوان نخستين مفسرى كه بدين امر مبادرت ورزيد نام برده مى‌شود. نویسنده در مورد مكتب شيعى يادآور مى‌شود كه علم اسباب نزول در زمان خود ائمه اهل البيت عليهم‌السلام تدوین يافته و وجود منابعى شيعى كه به صورت مستقل بدين موضوع پرداخته باشند را منكر مى‌شود. | در ادامه به دورۀ استقلال علم اسباب نزول از ساير روايات تفسيرى اشاره شده و از [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] به عنوان نخستين مفسرى كه بدين امر مبادرت ورزيد نام برده مى‌شود. نویسنده در مورد مكتب شيعى يادآور مى‌شود كه علم اسباب نزول در زمان خود ائمه اهل البيت عليهم‌السلام تدوین يافته و وجود منابعى شيعى كه به صورت مستقل بدين موضوع پرداخته باشند را منكر مى‌شود. | ||