ابن ابیجامع، علی بن حسین: تفاوت میان نسخهها
جز (Yqorbani@noornet.net صفحهٔ على بن حسین بن محىالدين بن ابىجامع عاملى را به ابن ابیجامع، علی بن حسین که تغییرمسیر بود منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
ايشان محدثى بزرگوار، مفسرى ارجمند و فقيه و اصولى دقيق النظرى بوده كه تبار وى به علماى بزرگوار جبل عامل مىرسد. جدّ اول ايشان محىالدين، شيخالاسلام تستر (شوشتر) بوده و [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] در خاتمۀ [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]] مىفرمايد: والد او شيخ حسین بن محىالدين را به فضل و علم ستودهاند. | ايشان محدثى بزرگوار، مفسرى ارجمند و فقيه و اصولى دقيق النظرى بوده كه تبار وى به علماى بزرگوار جبل عامل مىرسد. جدّ اول ايشان محىالدين، شيخالاسلام تستر (شوشتر) بوده و [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] در خاتمۀ [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]] مىفرمايد: والد او شيخ حسین بن محىالدين را به فضل و علم ستودهاند. | ||
مفسر مدتى در شهر «خلف آباد»(از شهرهاى استان خوزستان) مقيم بوده و وظايف شرعى را كه پدران ايشان انجام مىداده، به عهده گرفته است، ايشان از پدرش حسین از جدش | مفسر مدتى در شهر «خلف آباد»(از شهرهاى استان خوزستان) مقيم بوده و وظايف شرعى را كه پدران ايشان انجام مىداده، به عهده گرفته است، ايشان از پدرش حسین از جدش محى الدين و او از پدر خود عبداللطيف از [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] روايت نقل كرده و اجازۀ روايت داشتهاند. | ||
كثرت تأليفات و وفور آثار ارزندهاش بر بسيارى علم و فضيلت وى گواهى مىدهد. | كثرت تأليفات و وفور آثار ارزندهاش بر بسيارى علم و فضيلت وى گواهى مىدهد. |
نسخهٔ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۰۰
نام | ابنابیجامع، علی بن حسین |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | شيخ حسین بن محىالدين |
متولد | 1070ق |
محل تولد | خلف آباد خوزستان |
رحلت | 1135ق |
اساتید | |
برخی آثار | الوجيز في تفسير القرآن العزيز |
کد مؤلف | AUTHORCODE02742AUTHORCODE |
على بن حسین بن محىالدين بن ابىجامع عاملى (1070-1135ق)، فقیه، مفسر، محدث، از سید نعمتالله جزایری اجازه روایت داشته است.
ولادت
تولد ایشان حدود سال 1070 ق بوده است.
ايشان محدثى بزرگوار، مفسرى ارجمند و فقيه و اصولى دقيق النظرى بوده كه تبار وى به علماى بزرگوار جبل عامل مىرسد. جدّ اول ايشان محىالدين، شيخالاسلام تستر (شوشتر) بوده و محدث نورى در خاتمۀ مستدرك مىفرمايد: والد او شيخ حسین بن محىالدين را به فضل و علم ستودهاند.
مفسر مدتى در شهر «خلف آباد»(از شهرهاى استان خوزستان) مقيم بوده و وظايف شرعى را كه پدران ايشان انجام مىداده، به عهده گرفته است، ايشان از پدرش حسین از جدش محى الدين و او از پدر خود عبداللطيف از شيخ بهائى روايت نقل كرده و اجازۀ روايت داشتهاند.
كثرت تأليفات و وفور آثار ارزندهاش بر بسيارى علم و فضيلت وى گواهى مىدهد.
علامۀ بزرگوار، شيخ آقا بزرگ تهرانى در مقدمۀ خود بر این تفسير دربارۀ مؤلف آن مىنویسد: «تأليفات گرانقدر او، نامش را زنده نگه داشته و آثار به جا مانده از وى، دلالت بر فضل و دانش او دارد و مىرساند كه وى علامهاى بوده است جامع منقول و معقول كه در تفسير، حديث، فقه، اصول، نحو، منطق، رياضى، هيأت، ادب و شعر، زبردستى و مهارت بسيار داشته است.»
وفات
وفات ايشان حدود 1135 هجرى ذكر شده است.
آثار
- الوجيز في التفسير (تفسير مورد بحث)
- شرح اربعين حديث در طهارت(حاوى شرح 21 حديث)
- توقيف السائل على دلائل المسائل(در فقه).
- الافاده السنية في فهم الصلوات اليومیة
- ارجوزة في اصول الفقه
- ارجوزة في النحو
- تحفة المبتدى في المنطق(منظوم همراه با شرح مؤلف)
- ارشاد المتعلم الى الطريق(در منطق)
- شرح حاشية مولى عبدالله شاه آبادى
- رسالة في ان النسبة ثلاثية او رباعية
- أرجوزة في علم الفلك به نام «تبصرة المبتدى»