ابن ابی‌دینار، محمد بن ابیالقاسم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Yqorbani@noornet.net صفحهٔ ابن ابى‌دينار، ابوعبدالله محمّد بن ابى‌القاسم رُعَينى قيروانى را به ابن ابی‌دینار، محمد بن ابیالقاسم که تغییرمس...) |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | ق‍ی‍روان‍ی، محمد | | data-type="authorOtherNames" | ق‍ی‍روان‍ی، محمد بن ابیالقاسم | ||
اب‍ن‌‌دی‍ن‍ار، محمد | اب‍ن‌‌دی‍ن‍ار، محمد بن اب‍وال‍ق‍اس‍م | ||
ابنابیدینار، | ابنابیدینار، ابوعبدالله محمد بن ابیالقاسم | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۵۱
| نام | ابنابیدینار، محمد بن ابیالقاسم |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ق‍ی‍روان‍ی، محمد بن ابیالقاسم
اب‍ن‌‌دی‍ن‍ار، محمد بن اب‍وال‍ق‍اس‍م ابنابیدینار، ابوعبدالله محمد بن ابیالقاسم |
| نام پدر | اب‍وال‍ق‍اس‍م |
| متولد | |
| محل تولد | تونس |
| رحلت | 1110 ق یا 1698 م |
| اساتید | ابن‌الشيخ محمد فتاته
شيخ على بن عبدالواحد انصارى |
| برخی آثار | المونس فی اخبار افریقیه و تونس |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06346AUTHORCODE |
ابن ابى‌دينار، ابوعبدالله محمّد بن ابى‌القاسم رُعَينى قيروانى، (1110ق1698/م) منسوب به ابوالمهاجر دينار، فاتح معروف، اديب، شاعر، قاضى و مورخ تونسى.
تولد و وفات
از تاريخ ولادت و مرگ و زندگى او آگاهى در دست نيست؛ اما گفته‌اند كه از خاندانى برخاست كه داراى مناصب دولتى و مقامات علمى بودند.
اساتید
ابن ابى‌دينار نزد برخى از دانشمندان روزگار خویش چون ابن‌الشيخ محمد فتاته و شيخ على بن عبدالواحد انصارى دانش آموخت و بر مسند قضاى سوسه و قيروان دست يافت.
آثار
از او تأليفاتى بر جاى مانده است؛ همانند: رضاب العقيق فى‌الرّوض الانيق في مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّديق، و کتابى در ادبيات به نام هداية المتعلّم.
مهم‌ترين اثر او المؤنس في تاريخ افريقيه و تونس نام دارد و چنانكه خود وى گفته، پس از مرگ فرزندش به نگارش آن دست زد و در شعبان سال1902 آن را به پایان برد. ابن ابى‌دينار از اشعار خود 3 قصيده را كه در ستايش امیر على باى بن مرادباى (از خاندان‌هاى حكومتى تونس) سروده، در کتاب خویش آورده است.[۱].
پانویس
- ↑ سجادی، صادق، ج2، ص651
منابع مقاله
سجادی، صادق، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374