الرسالة الشرفية في النسب التأليفية: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الرسالة الشرفیة فی النسب التألیفیة'''، تألیف صفی الدین عبدالمؤمن بن ابوالمفاخر ارموی بغدادی (متوفی 693ق)، با تحقیق و شرح غطاس عبدالملک | '''الرسالة الشرفیة فی النسب التألیفیة'''، تألیف [[صفيالدين ارموي، عبدالمومن بن يوسف|صفی الدین عبدالمؤمن بن ابوالمفاخر ارموی بغدادی]] (متوفی 693ق)، با تحقیق و شرح [[خشبه، عطاس عبدالملک|غطاس عبدالملک خشبه]]، کتابی است پیرامون موسیقی. | ||
ارموی این کتاب را در عهد مغول برای شاگردش «شرفالدین هارون جوینی» و به زبان عربی به رشته تحریر درآورده است.<ref>ر.ک: صالح المهدی، ا.د، 1383، ص42</ref> | ارموی این کتاب را در عهد مغول برای شاگردش «شرفالدین هارون جوینی» و به زبان عربی به رشته تحریر درآورده است.<ref>ر.ک: صالح المهدی، ا.د، 1383، ص42</ref> | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
ارموی را مؤسس مکتب منتظمیه میدانند. کسی که در اثر حاضر و نیز کتاب «ادوار»، به شکلی سیستماتیک و نظام مند به تشریح گام بالقوه و گامهای بالفعل زمان خود میپردازد. او بنا بر اصل دو پرده ای بعد ذی الأربع (فیثاغورث) و همچنین بر اساس روش فارابی، پیشنهاد تقسیم فاصله هنگام (اکتاو) به هفده فاصله را میدهد.<ref>ر.ک: همان، ص51-52</ref> | ارموی را مؤسس مکتب منتظمیه میدانند. کسی که در اثر حاضر و نیز کتاب «ادوار»، به شکلی سیستماتیک و نظام مند به تشریح گام بالقوه و گامهای بالفعل زمان خود میپردازد. او بنا بر اصل دو پرده ای بعد ذی الأربع (فیثاغورث) و همچنین بر اساس روش فارابی، پیشنهاد تقسیم فاصله هنگام (اکتاو) به هفده فاصله را میدهد.<ref>ر.ک: همان، ص51-52</ref> | ||
گام پیشنهادی او متشکل از دو دانگ پیوسته و یک پرده بزرگ در انتها میباشد. هر پرده بزرگ (طنینی) خود قابل تقسیم به دو نیم پرده کوچک (بقیه) و یک فضل میباشد که بر این اساس، تقسیم دوره کامل صفی الدین شامل هفده فاصله و هجده درجه میگردد. پذیرش دستان پیشنهادی صفی الدین از جانب اکثریت نوازندگان و موسیقی دانان هم عصر او حکایت از همراهی دو عامل نظر و عمل نزد صفی الدین ارموی دارد.<ref>ر.ک: همان، ص52</ref> | گام پیشنهادی او متشکل از دو دانگ پیوسته و یک پرده بزرگ در انتها میباشد. هر پرده بزرگ (طنینی) خود قابل تقسیم به دو نیم پرده کوچک (بقیه) و یک فضل میباشد که بر این اساس، تقسیم دوره کامل صفی الدین شامل هفده فاصله و هجده درجه میگردد. پذیرش دستان پیشنهادی صفی الدین از جانب اکثریت نوازندگان و موسیقی دانان هم عصر او حکایت از همراهی دو عامل نظر و عمل نزد [[صفيالدين ارموي، عبدالمومن بن يوسف|صفی الدین ارموی]] دارد.<ref>ر.ک: همان، ص52</ref> | ||
نویسنده برای نخستین بار به نغمه نگاری نغمات آهنگ یا تصنیف پرداخته است؛ چنان که در ابتدا دور ایقاعی و نام مقام ذکر و سپس نغمات با حروف ابجد و زمان هر نغمه به وسیله اعداد زیر همان نغمه نگاشته میشود.<ref>ر.ک: همان</ref> | نویسنده برای نخستین بار به نغمه نگاری نغمات آهنگ یا تصنیف پرداخته است؛ چنان که در ابتدا دور ایقاعی و نام مقام ذکر و سپس نغمات با حروف ابجد و زمان هر نغمه به وسیله اعداد زیر همان نغمه نگاشته میشود.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
نسخهٔ ۵ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۰۰
| الرسالة الشرفية في النسب التاليفية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صفيالدين ارموي، عبدالمومن بن يوسف (نویسنده)
خشبه، عطاس عبدالملک (محقق) فتحالله، ايزيس (مراجعه) |
| ناشر | دار الکتب و الوثائق القومية، الإدارة المرکزية للمراکز العلمية، مرکز تحقيق التراث |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1429ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 977-18-0551-7 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
الرسالة الشرفیة فی النسب التألیفیة، تألیف صفی الدین عبدالمؤمن بن ابوالمفاخر ارموی بغدادی (متوفی 693ق)، با تحقیق و شرح غطاس عبدالملک خشبه، کتابی است پیرامون موسیقی.
ارموی این کتاب را در عهد مغول برای شاگردش «شرفالدین هارون جوینی» و به زبان عربی به رشته تحریر درآورده است.[۱]
نویسنده خود در بیان علت تألیف این اثر چنین مینویسد: «این رساله مشتمل بر نسبتهای تألیفی است به طریقی که دانشمندان قدیم یونان استنباط نمودهاند؛ به علاوه چیزهایی که در نوشتههای ایشان و کتابهای گوناگون تازه یافت نمیشود بر آن افزوده ام و اکنون آن را تقدیم کتابخانه هارون پسر شمسالدین محمد جوینی میکنم. این کار به دستور و فرمان خود او انجام گرفته است».[۲]
ساختار
کتاب با مقدمه محقق آغاز و مطالب دربردارنده مجموعا پنج مقاله میباشد.
گزارش محتوا
در مقدمه، علاوه بر اشاره به موضوع کتاب و مقالات آن، به توضیح نسخ خطی آن، پرداخته شده است.[۳]
این رساله مشتمل بر پنج مقاله است که هر مقاله نیز دربردارنده فصول متعددی است که عبارتند از:
- صوت و لواحق آن و شکهای وارد به آن؛
- حصر نسبت اعداد؛
- اختلاف ابعاد؛
- ترتیب اجناس از طبقات ابعاد؛
- ایقاع و نسبت ادوار و کیفیت استخراج الحان.
اندیشورانی چون علامه قطب الدین شیرازی و عبدالقادر مراغی از این کتاب بیش از دیگران بهره جستهاند؛ چنان که عبدالقادر مراغی در «مقاصد الحان» کتاب گران سنگ «درة التاج» قطب الدین را شرحی بر شرفیه میداند.[۴]
ارموی را مؤسس مکتب منتظمیه میدانند. کسی که در اثر حاضر و نیز کتاب «ادوار»، به شکلی سیستماتیک و نظام مند به تشریح گام بالقوه و گامهای بالفعل زمان خود میپردازد. او بنا بر اصل دو پرده ای بعد ذی الأربع (فیثاغورث) و همچنین بر اساس روش فارابی، پیشنهاد تقسیم فاصله هنگام (اکتاو) به هفده فاصله را میدهد.[۵]
گام پیشنهادی او متشکل از دو دانگ پیوسته و یک پرده بزرگ در انتها میباشد. هر پرده بزرگ (طنینی) خود قابل تقسیم به دو نیم پرده کوچک (بقیه) و یک فضل میباشد که بر این اساس، تقسیم دوره کامل صفی الدین شامل هفده فاصله و هجده درجه میگردد. پذیرش دستان پیشنهادی صفی الدین از جانب اکثریت نوازندگان و موسیقی دانان هم عصر او حکایت از همراهی دو عامل نظر و عمل نزد صفی الدین ارموی دارد.[۶]
نویسنده برای نخستین بار به نغمه نگاری نغمات آهنگ یا تصنیف پرداخته است؛ چنان که در ابتدا دور ایقاعی و نام مقام ذکر و سپس نغمات با حروف ابجد و زمان هر نغمه به وسیله اعداد زیر همان نغمه نگاشته میشود.[۷]
وضعیت کتاب
از دو رساله «ادوار» و «شرفیه» نسخ خطی متعددی در کتابخانههای مختلف جهان موجود است.[۸]
فهرست مطالب در انتهای کتاب آمده است. در پاورقیها علاوه بر اشاره به اختلاف نسخ.[۹]، به توضیح و تشریح مطالب متن پرداخته شده است.[۱۰]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- صالح المهدی، ا.د، «صفی الدین عبدالمؤمن الأرموی، ابداع و ابتکار»، ترجمه سجاد خطابی، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: کتاب ماه هنر، شماره 77 و 78، بهمن و اسفند 1383 (5 صفحه، از 40 تا 44).
- خورابه، کاوه، «صفی الدین ارموی،اندیشور و موسیقی دان قرن هفتم هجری»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: کتاب ماه هنر، شماره 77 و 78، بهمن و اسفند 1383 (5 صفحه، از 50 تا 54).