آجری، محمد بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'التصديق بالنظر إلي الله تعالي في الآخرة' به 'التصديق بالنظر إلی الله تعالی في الآخرة') |
|||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[التصديق بالنظر | | data-type="authorWritings" |[[التصديق بالنظر إلی الله تعالی في الآخرة]] | ||
[[أخلاق حملة القرآن]] | [[أخلاق حملة القرآن]] | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
[[الشريعة]] | [[الشريعة]] | ||
[[التصديق بالنظر | [[التصديق بالنظر إلی الله تعالی في الآخرة]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:25 تیر الی 24 مرداد]] | [[رده:25 تیر الی 24 مرداد]] | ||
نسخهٔ ۱۱ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۰۸
| نام | آجری، محمد بن حسین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | آجری، ابوبکر محمد
بغدادی، ابی‌بکر محمد بن حسین آجری البغدادی محمد بن الحسین بن عبد الله الاجُرِّیُّ البغدادی |
| نام پدر | حسین |
| متولد | حدود 280ق |
| محل تولد | بغداد |
| رحلت | 360ق |
| اساتید | ابومسلم كَجّى، ابوشعيب حَرّانى، احمد بن يحيى حُلْوانى، جعفر بن محمد فاريابى |
| برخی آثار | التصديق بالنظر إلی الله تعالی في الآخرة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE12494AUTHORCODE |
ابوبكر محمد بن حسین بن عبدالله آجُرّى بغدادی (ح280 - 360ق893/ - 971م)، فقيه و محدث شافعی
در حدود 280 ق در محله درب الآجر در غرب بغداد زاده شد. بيشتر رجال‌شناسان، مذهب او را شافعى گفته‌اند، اما برخى نيز وى را حنبلى دانسته‌اند.
مشایخ و راویان
مشايخ او در حديث ابومسلم كَجّى، ابوشعيب حَرّانى، احمد بن يحيى حُلْوانى، جعفر بن محمد فاريابى، مُفضّل بن محمد جندى، احمد بن حسن بن عبدالجبار صوفى و گروهى ديگر بوده‌اند و كسانى چون على بن بشران، عبدالملك بن بشران، على بن احمد بن عمر المقرى و ابونعيم اصفهانى از او روايت كرده‌اند.
وى تا 330ق942/م، در بغداد حديث گفت و سپس به مكه رفت و مجاور شد و تا پایان عمر در آنجا به نقل حديث اشتغال داشت. بروكلمان و سزگين از او با نام محمد بن حسین بن على ياد كرده‌اند كه ظاهراً خطاست.
آثار
سزگين آثار زير را از او نام برده كه نسخه‌هاى خطى آنها در مراكزى كه ذيلاً ياد مى‌شود، باقى است:
- أربعون حديثاً، لندبرگ، بريل (ليدن، هلند)؛
- فرض طلب العلم، برلين؛
- أخلاق العلماء عاشر افندى (استانبول)؛
- أخبار عمر بن عبدالعزيز، ظاهريه (دمشق)؛
- کتاب الغرباء (من المؤمنين)، ظاهريه (دمشق)؛
- التصديق بالنظر إلى الله في الآخرة و ما أعدّ لأوليائه، ظاهريه (دمشق)؛
- تحريم النّرد و الشطرنج و الملاهي، ظاهريه (دمشق)؛
- کتاب أخلاق حملة القران، برلين، عاشر افندى (استانبول)، راغب پاشا (استانبول)، ظاهريه (دمشق)؛
- کتاب الشريعة، آصفيه، حديث، ظاهريه (دمشق)، حديث؛
- ما ورد في ليلة النصف من شعبان، دارالكتب (قاهره)، حديث؛
- وصول المشتاقين و نزهة المستمعين، اولو جامع بورسه (تركيه)؛
- جزء فيه مسئلة الجهر بالقرآن في الطواف، دارالكتب (قاهره)، حديث؛
- أدب النفوس، ظاهريه (دمشق)، حديث؛
- جزء فيه حكايات الشافعي و غيره، ظاهريه (دمشق)؛
- الفوائد المنتخبة، ظاهريه، مجمع (دمشق).
منابع مقاله
كاظم موسوى بجنوردى، دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج1، ص118، چاپ دوم، تهران، 1374، مقاله به قلم محمدعلى مولوى.