۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(لینک درون متنی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
نویسنده در مقدمهاش بر کتاب پس از حمد الهی مینویسد: این اثر را پس از «هميان الزاد إلی دار المعاد» که اثرش در سنین رشد بوده و «داعي العمل ليوم الأمل»، بهعنوان سومین اثر تفسیری خودش نگاشته است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص1</ref>. نویسنده آن را پس از هشتادسالگی، یعنی در سنین پختگی علمی، به اتمام رسانده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، صفحههای ظ و أأ</ref>. | نویسنده در مقدمهاش بر کتاب پس از حمد الهی مینویسد: این اثر را پس از «هميان الزاد إلی دار المعاد» که اثرش در سنین رشد بوده و «داعي العمل ليوم الأمل»، بهعنوان سومین اثر تفسیری خودش نگاشته است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص1</ref>. نویسنده آن را پس از هشتادسالگی، یعنی در سنین پختگی علمی، به اتمام رسانده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، صفحههای ظ و أأ</ref>. | ||
البته نظر محقق کتاب، ابراهیم محمد | البته نظر محقق کتاب، ابراهیم محمد طلاطلایی، در مقدمه این است که نویسنده در شصت و چند سالگی و پس از افزون بر چهل سال تدریس و تحقیق و تألیف، دست به نوشتن این اثر زده است<ref>ر.ک: همان، صفحه ز</ref>. خود [[اطفیش، محمد بن یوسف|محمد بن یوسف اطفیش]]، این کتاب را بسیار گرامی میداشت و شاگردانش را بر اقبال و رجوع به آن تحریک و تشویق میکرد. وی این کتاب را «تيسير التفسير» نامید و بهحق میتوان گفت: این اثر، آسانکننده فهم وجوه مختلف نص قرآنی است؛ وجوهی که صناعت و اسالیب لغت عربی پذیرای آن است. اطفیش، در این اثر چونان مدرسی ماهر شاگردانش را بر فهم معانی محتمل از متن ارشاد میکند، ولی نظر خودش را بر آنان تحمیل نمیکند. بااینحال، از بیان وجوه راجح و مرجوح نص غفلت نمینماید<ref>ر.ک: همان، صفحههای ز و ح</ref>. | ||
این اثر، از جنبه دیگر، خواننده را از مراجعه به بسیاری از تفاسیر، اعم از تفاسیری که بر نقل و روایت اعتماد کردهاند یا تفاسیر اعتمادکننده بر رأی و دلالت لغوی، بینیاز میکند؛ نویسنده این اثر بین هر دو روش تفسیری پیشگفته، در اسلوبی مختصر و مفید، جمع کرده است. وی درعینحال، وجهی از وجوه اعراب یا بیان را جا نیانداخته و در همه موارد هم به قواعد نحو و بیان اشاره کرده است. وی همچنین هیچ مسئلهای از مسائل فقهی و اصولی را وانگذارده مگر اینکه متعرض حکم آن شده و وجه صواب و قول مختار خودش یا جمهور علمای امت را هم با آن بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، صفحه ح</ref>. | این اثر، از جنبه دیگر، خواننده را از مراجعه به بسیاری از تفاسیر، اعم از تفاسیری که بر نقل و روایت اعتماد کردهاند یا تفاسیر اعتمادکننده بر رأی و دلالت لغوی، بینیاز میکند؛ نویسنده این اثر بین هر دو روش تفسیری پیشگفته، در اسلوبی مختصر و مفید، جمع کرده است. وی درعینحال، وجهی از وجوه اعراب یا بیان را جا نیانداخته و در همه موارد هم به قواعد نحو و بیان اشاره کرده است. وی همچنین هیچ مسئلهای از مسائل فقهی و اصولی را وانگذارده مگر اینکه متعرض حکم آن شده و وجه صواب و قول مختار خودش یا جمهور علمای امت را هم با آن بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، صفحه ح</ref>. | ||
ابراهیم محمد | ابراهیم محمد طلای، درباره علت اختیار این کتاب برای تحقیق مینویسد: ارتباط من با این کتاب به زمان شاگردیام در حلقات درس استاد ابراهیم بن ابیبکر در معهد جابری، یعنی حدود پنجاه سال پیش برمیگردد. ما در دروس تفسیرمان به این کتاب مراجعه میکردیم. اما ازآنجاکه نسخه مورد مراجعه ما بهصورت سنگی چاپ شده بود، گاهی ما را خسته میکرد. در آن زمان آرزو میکردیم که کاش این کتاب با امکانات فنی امروزی و بهصورت جدید چاپ میشد. این امر ماند تا زمانی که من با گروهی از شاگردانم مشغول ترتیب «الجامع الصحيح» ربیع بن حبیب در حدیث شدیم و کار تحقیق و تخریج آن را به یاری خدا در سال 1415ق، معادل با 1995م، به پایان رساندیم. برخی از برادران اهل علم و فضل، پس از این امر، از من درخواست کردند که به این کتاب تفسیر، یعنی تيسير التفسير هم پرداخته و کار تحقیق و تخریج آن را هم انجام دهم تا خواندنش برای مطالعهکننده آسان شود. آنان در اینباره اصرار کردند، ولی من چون ضعیف شده بودم و امکاناتم هم کم بود و از طرفی هم این اثر، طولانی بود و تعداد صفحاتش هم زیاد، ترسیدم که پرداختن به این کتاب با این شرایط، به قیام به حق آن و اینکه کارم خوب از آب دربیاید ضربه میزند و حق کتاب و نویسنده آن ضایع میشود؛ ازاینرو در ابتدای امر از این کار امتناع کردم، ولی در نهایت استخاره کردم و بر خدای متعال توکل کردم و شروع به کار کردم<ref>ر.ک: همان، صفحههای ح تا ی</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||