شیعیان افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - '| تعداد جلد =1 | کد پدیدآور =' به '| تعداد جلد =1 | کتابخانۀ دیجیتال نور = | کد پدیدآور =') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| شابک =964-95558-9-7 | | شابک =964-95558-9-7 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۰۰
| شیعیان افغانستان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بختیاری، محمد عزیز (نویسنده) تقی‌زاده داوری، محمود (--) |
| ناشر | شيعه شناسی |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1385 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-95558-9-7 |
| موضوع | اسلام - افغانستان - تاریخ
اسلام - افغانستان - وضع سیاسی و اجتماعی شیعه - افغانستان - تاریخ شیعه - افغانستان - وضع سیاسی و اجتماعی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 239 /ب3ش9 |
شیعیان افغانستان اثر محمد عزيز بختيارى با راهنمايى محمود تقى‌زاده داورى، كتابى است پيرامون ويژگى‌هاى تاريخى، جمعيّتى، اقتصادى، سياسى و اجتماعى شیعیان افغانستان كه به زبان فارسى و در سال 1385ش نوشته شده است.
نویسنده معتقد است نگارش و انتشار كتب سياسى و تاريخى، پاسخى طبيعى به نيازهاى مبرم جامعه تشيع افغانستان و امرى لازم و ضرورى بوده ولى در اين زمينه، آثار علمى و آكادميك، بسيار اندك است و لذا هدف نویسنده در اثر حاضر، پاسخى در حد توان به اين نياز مى‌باشد[۱]
ساختار
كتاب با مقدمه آقاى داورى آغاز و مطالب در نه فصل، تنظيم شده است.
در اين تحقيق، از اكثر كتاب‌ها، مجلات و نشرياتى كه درباره افغانستان و شیعیان ساكن اين سرزمين نگاشته شده و اكنون در دسترس قرار دارند، استفاده شده است. نویسنده در اين پژوهش، به اسناد و مدارک موجود، كه اطلاعات بسيارى از آنها كهنه يا تكرارى است، اكتفا نكرده، بلكه خود به مناطق مختلف افغانستان سفر كرده و وضعيت شیعیان اين سرزمين را از نزدیک ديده و بررسى كرده است[۲]
از آنجا كه مطالعه همه مناطق شيعه‌نشين افغانستان، با توجه به وسعت مناطق شيعى، كارى دشوار و پرهزينه است، چند حوزه عمده فرهنگى اهل تشيع، كانون مطالعه قرار گرفته است. اين مناطق عبارتند از از شهرهاى هرات، كابل، مزار شريف و ولسوالى (فرماندارى) جاغورى، از مناطق هزاره‌جات[۳]نویسنده در اين مناطق، يادداشت‌هايى از زندگى روزمره مردم، آداب و رسوم و نحوه معيشت آنان برداشته و از مراكز فرهنگى، آموزشى، مذهبى و بهداشتى ديدن كرده است. همچنين در مصاحبه با برخى از شخصيت‌هاى مذهبى، فرهنگى، سياسى و اجتماعى، ديدگاه‌هاى آنان را درباره اوضاع و احوال شیعیان اين كشور، جويا شده است. افزودن بر اين، نویسنده بخش عمده اين تحقيق را در افغانستان انجام داده و به‌طور روزمره با زندگى مردم تحت مطالعه خود، سروكار داشته است[۴]
گزارش محتوا
تقى‌زاده داورى در ابتداى اثر در مقدمه‌اى روند و دلائل نگارش اثر را متذكر شده است[۵]
نویسنده پيش از آنكه وارد مباحث اصلى كتاب شود، در فصل اول، مباحث مقدماتى را مطرح نموده و نخست كشور افغانستان را به اختصار به خوانندگان معرفى كرده و نگاهى اجمالى به شيعه و تشيع انداخته است تا مقدمات بهتر درك مطالب كتاب، براى خوانندگان غير افغانى و غير شيعى، فراهم آيد؛ چراكه وى معتقد است كه پيش از هر چيز، خوانندگان غير افغانى به اطلاعاتى درباره زيستگاه مردم اين كشور و خوانندگان غير شيعى -از جمله اهل سنت افغانستان- به شناختى هرچند مجمل و مختصر، درباره باورهاى اساسى شيعه نياز دارند[۶]
در فصل دوم، تاريخچه پيدايش، رشد و گسترش تشيع در افغانستان به اختصار بررسى شده است. به نظر نویسنده، بزرگ‌ترين مشكلى كه محقق در زمينه تاريخ تشيع افغانستان پيش‌روى دارد، اين است كه دراين‌باره مطالعه و تحقيق چندانى انجام نشده و منابع مستقلى كه به اين موضوع اختصاص داشته باشد بسيار اندك است. ازاين‌روى، پژوهش در تاريخ تشيع افغانستان با آنكه لزوم و ضرورت مبرمى دارد، كارى دشوار و وقت‌گير است[۷]
در فصل سوم، جمعيت افغانسان مورد مطالعه قرار گرفته است. نویسنده پس از ذكر دلايلى، چنين نتيجه‌گيرى مى‌كند كه مطالعه جمعيت شیعیان افغانستان، از جهات گوناگونى سودمند است. نخست آنكه خودشناسى آنان را افزايش مى‌دهد. دوم آنكه آنان را به ديگران، اعمم از ديگر هم‌وطنان آنها و مردم كشورهاى ديگر، معرفى مى‌كند. سوم آنكه توانمندى‌ها و شايستگى‌هاى آنان را براى سازندگى و توسعه كشور مشخص مى‌كند. چهارمين و به نظر نویسنده، مهم‌ترين جهت، آنكه زمينه هرگونه تصميم‌گيرى درباره آنان را براى مراجع تصميم‌گيرى، فراهم مى‌سازد[۸]
اقتصاد و معيشت شیعیان افغانستان، در فصل چهارم بررسى گرديده است. نویسنده بر اين باور است كه اقتصاد افغانستان مانند ديگر بخش‌ها، ويران و دست‌نخورده باقى مانده است. همه بخش‌هاى اقتصادى در دو و نيم دهه اخير، تخريب شده و دولت هيچ‌گونه پشتيبانى و حمايتى از آنها نكرده است. نویسنده بر اين باور است كه گرچه انتظار مى‌رفت كه پس از اجلاس بن، تغييرات اقتصادى چشم‌گيرى در عرصه‌هاى مختلف به وجود آيد، ولى در اين مدت روند رشد اقتصادى و بازسازى بسيار اندك بوده است[۹]
به عقيده نویسنده، مطالعه وضعيت يك گروه اجتماعى، بدون مطالعه سهم آن از قدرت، توضيح چگونگى اداره و ميزان نقش خود و ديگران در اداره، ناقص خواهد بود و لذا در فصل پنجم، سياست افغانستان بررسى گرديده است[۱۰]
به نظر وى، فرهنگ و اقتصاد رابطه نزدیک و تنگاتنگى با سياست دارد. گروه‌هاى اجتماعى تجربه كار سياسى دارند، به دليل برخوردارى از قدرت، فرهنگ شكوفاتر و اقتصاد توسعه‌يافته‌ترى نيز خواهند داشت. گروه‌هايى كه بيشتر از سياست و قدرت دور بوده‌اند نيز به همين ميزان از فرهنگ و اقتصاد محروم خواهند بود[۱۱]
در بحث ششم، از تعليم و تربيت بحث به ميان آمده است. نویسنده معتقد است كه تربيت‌پذيرى، يكى از مهم‌ترين ويژگى‌هاى انسان و عامل اساسى رشد و ترقى اوست. به نظر وى، انسان برخلاف حيوانات، توانمندى‌هاى بسيار پيچيده و گوناگونى دارد كه به وسيله وراثت، از نسلى به نسل ديگر منتقل نمى‌شوند، بلكه با تعليم و تربيت انتقال مى‌يابند و بخش عمده تجربيات نسل‌هاى گذشته، با آموزش به نسل‌هاى بعدى، انتقال يافته و بدين ترتيب، بر ذخاير و اندوخته‌هاى دانش بشرى، افزوده مى‌شود. بنابراین، ترقى و پيشرفت انسان با تعليم و تعلّم، امكان‌پذير مى‌گردد[۱۲]
در فصل هفتم، از نظام اجتماعى افغانستان سخن گفته شده است. به باور نویسنده، مطالعه‌چگونى سازماندهى روابط اجتماعى و سبک زندگى يك جامعه، گروه يا سنخ اجتماعى، اهميت زيادى در فهم و درك نطام اجتماعى آن دارد. وى معتقد است كه اگر بخواهيم از اصطلاحات دقيق‌تر جامعه‌شناسان استفاده كنيم، نمى‌توان شیعیان افغانستان را يك گروه اجتماعى به معناى دقيق كلمه ناميد؛ زيرا آنان به‌طور پراكنده در سراسر كشور زندگى مى‌كنند و همه با يكديگر روابط اجتماعى ندارند. با وجود اين، به دليل پيروى آنان از يك مذهب، احساس مشترك مذهبى دارند و هنگامى مسائل مذهبى در سطح عموم مطرح باشد، همگان به طور هماهنگ واكنش نشان مى‌دهند. از سوى ديگر مدهب و احد و آموزه‌هاى مذهبى مشترك، فرهنگ نسبتاً همگون و مشابهى ميان آنان به‌وجود آورده است. بنابراین شايد بتوان گفت كه آنها يك سنخ اجتماعى‌اند نه يك گروه اجتماعى؛ زيرا در مجموع تفاوت‌هاى چشم‌گير اجتماعى، اقتصادى و فرهنگى دارند[۱۳]
فصل هشتم، به بررسى فرهنگ شیعیان افغانستان اختصاص يافته است. نویسنده بر اين باور است كه فرهنگ، مهم‌ترين شاخصه انسان و جامعه انسانى است. انسان در جامعه زندگى مى‌كند و همه ارزش‌ها و هنجارها را به همراه سبک زندگى، از خانواده و جامعه‌اى كه در آن زندگى مى‌كند، مى‌آموزد[۱۴]
در آخرين فصل كتاب نيز مذهب در افغانستان مورد پژوهش قرار گرفته است. به نظر نویسنده، همه جوامع شناخته شده بشرى، در تمام ادوار و اقطار عالم، از گونه‌اى دين برخوردار بوده و هستند. دين دربردارنده بنيادى‌ترين ارزش‌ها و هنجارهاست و ازاين‌روى، اعمال و كنش‌هاى آدميان همواره تحت تأثير دين و تعاليم دينى قرار داشته‌اند[۱۵]
وضعيت كتاب
فهرست مطالب در ابتدا و فهرست منابع فارسى، عربى و انگليسى مورد استفاده نویسنده، به همراه نمايه‌ها و فهرست اشخاص و اعلام، اماكن و كتب مذكور در متن، در انتهاى كتاب آمده است.
پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب