۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR00082.jpg|بندانگشتی|آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|175px]] | ||
''' | '''آیت‌الله محمدكاظم خراسانى''' (1255-1329ق)، معروف به '''آخوند خراسانى''' در سال 1255 هجرى قمرى در شهر مقدس مشهد و در خانواده‌اى مشهور به علم و فضل ديده به جهان گشود. جد او از اهالى هرات بود، ولى خانوادۀ او از سالها پيش در شهر مقدس مشهد رحل اقامت افكنده بودند. | ||
آیت‌الله محمدكاظم خراسانى مقدمات علوم و تحصيلات ابتدايى را در مشهد به اتمام رسانيده، سپس در سبزوار از مجلس درس صاحب اسرار، حاجى [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] بهره‌ها برد. مدتى بعد به تهران هجرت نمود و حكمت و فلسفه را نزد میرزا ابوالحسن جلوه آموخت. | |||
او در سن 22 سالگى در ماه رجب سال 1277 هجرى قمرى، پس از فراگيرى علوم عقلى و نقلى به قصد نجف اشرف از مشهد حركت كرد و بعد از توقفى در تهران به سوى نجف رهسپار شد. | |||
بالاترین استاد ایشان در نجف [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]]، دانشمند نامدار و زاهد و عارف عاليقدر شیعه بود. | |||
وقتى آیت‌الله حاج میرزا حسن شيرازى به سامرا عزيمت فرمودند، آخوند خراسانى در نجف مانده و شروع به تدريس اصول نمود. گيرايى درس او چنان بود كه تدريس او پيش اهل نظر ممتاز شناخته شده و مجلس درس او از افاضل و مجتهدين پر شد. | |||
<div class="mw-ui-button">[[ | حوزۀ درس آخوند در آن روزگار شهرۀ آفاق گشته و بى‌نهایت مورد استقبال قرار گرفت. آخوند بعد از رحلت [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|میرزاى شيرازى]] و آیت‌الله رشتى به مرجعيت عامۀ مسلمین رسيد. | ||
<div class="mw-ui-button">[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|'''ادامه''']]</div> | |||